بازگشت به صفحه اول

سند ارائه شده به کنگره چهارم حزب کمونيست کارگرى ايران

حقوق جهانشمول انسان

 کورش مدرسى

مقدمه

جامعه باید آزادی انسان را تضمین کند. آزادی به معنى آزادی از سرکوب و اختناق سیاسى، آزادی از اجبار و انقیاد اقتصادی، آزادی از اسارت فکری، آزادی در تجربه ابعاد مختلف زندگى انسانى، آزادی در شکوفائى خلاقیت‌های بشری و آزادی در تجربه ابعاد عظیم عواطف انسانى.

جامعه باید تضمین کننده برابری انسانها باشد. برابری نه فقط به معنى برابری در مقابل قانون بلکه برابری در برخورداری از امکانات و نعمات مادی و معنوی جامعه. برابری در حرمت و ارزش همه انسانها در پیشگاه جامعه.

اکثریت عظیم مردم جهان اما نه از آزادی بهره‌مند هستند و نه به امکانات و نعمات مادی و معنوی جامعه، که خود خالق آن هستند، دسترسى دارند. مقدرات زندگى مادی و معنوی انسان به تولید برای سود وابسته است. استثمار و انقیاد اقتصادی توده عظیم انسانى قانون حاکم بر جهان است و مقتضیات تولید سود و سود آور نگاه داشتن صدها میلیون انسان منطق نظام سرمایه‌داری است. فقر و محرومیت، تبعیض و نابرابری، اختناق و سرکوب سیاسى، جهل و خرافه و عقب ماندگى فرهنگى، بیکاری، بى‌مسکنى، ناامنى اقتصادی و سیاسى، فساد و جنایت همگى مصائب و محرومیت هائى هستند که هر روز از نو در متن سرمایه داری مدرن امروز، به عنوان اجزاء لایتجزای این نظام، باز تولید میشوند.

آزادی بشر از نظر بورژوازی، در اساس، آزادی استثمار کردن و استثمار شدن است. آنجا هم که پای حقوق بشر به میان کشیده میشود در بهترین حالت حقوق سیاسى مشروط و محدودی تصویر میشود که استفاده از آن برای اکثریت کسانى هم که شامل آن شده‌اند ممکن نیست. آزادی و برابری با انقیاد اقتصادی متناقض است. حقوق بشر سرمایه داری با مسکوت گذاشتن این واقعیت نمیتواند پاسخگوی نیاز انسان باشد. بیانیه حقوق بشر تضمین کننده آزادی و برابری انسانها نیست. ابزار جلوگیری از طغیان مردم آزادیخواه و برابری طلب است. وسیله‌ای برای ممانعت از جلب مردم و متفکرین و آزادیخواهان به ابعاد عمیقتر حقوق بشر و درک تناقض حقوق انسان با ماهیت نظام سرمایه‌داری است.

حزب کمونیست کارگری ایران با انتشار بیانیه حقوق جهانشمول انسان تصویر روشنى از مبنای حقوق انسان را بدست میدهد. حزب کمونیست کارگری ایران این حقوق را حقوق همه انسانها در هر نقطه جهان میداند و برای تحقق آن میکوشد.

اعلام حقوق جهانشمول انسان بعلاوه در متن تحولات سیاسى و اجتماعى ایران و نقشى که حزب کمونیست کارگری بر عهده دارد اهمیت ویژه خود را دارد. جامعه ایران دستخوش یکى از عظیم ترین تحولات تاریخ خود است. جمهوری اسلامى در شرف سرنگونى است و مردم ایران میتوانند و باید علاوه بر سرنگونى جمهوری اسلامى نظامى را بنا نهند که در آن آزادی و برابری در عمیق‌ترین و وسیعترین سطح فردی و اجتماعى متحقق گردد.

حزب کمونیست کارگری ایران اعلام میکند که مواد حقوق جهانشمول انسان را حقوق تخطى ناپذیر مردم میداند و با تصرف قدرت سیاسى و اعلام جمهوری سوسیالیستى همه این حقوق را بعنوان مبنای قوانین و سیاست‌های جامعه اعلام میکند.

حزب کمونیست کارگری ایران کلیه احزاب سیاسى و کلیه مردم در ایران و جهان را به حمایت جدی از بیانیه حقوق جهانشمول انسان دعوت میکند.

بیانیه حقوق جهانشمول انسان

مواد زیر حقوق جهانشمول و انکار پاپذیر انسان است. هیچ قانون، سیاست و مقرراتى در جامعه نمیتواند حقوق و بندهای این بیانیه را نقض کند. هیچ فرد یا بخشى از جامعه را از هیچ یک از حقوق این سند نمیتوان محروم کرد یا مورد تبعیض قرار داد. دولت و ارگانهای اداره جامعه موظف به تضمین تحقق این حقوق و بندهای این بیانیه هستند.

١ - حیات پایه‌ای ترین حق انسان است. جسم و روح افراد از هر نوع تعرض مصون است.

٢ - استثمار انسان ممنوع است. کار مزدی، که اساس استثمار انسان در دنیای امروز است، و همچنین هرنوع انقیاد، بردگى و بیگاری در هر پوشش و با هر توجیهى ممنوع است.

٣ - کار فعالیت آزاد و خلاق انسان است. هر کس حق دارد خلاقیت‌های فکری و عملى خود را گسترش داده و بکار اندازد.

٤ - هرکس مستقل از نقش او در تولید میتواند از نعمات مادی و معنوی موجود در جامعه برخوردار گردد. همه انسانها در برخورداری از نعمات مادی و معنوی موجود در جامعه دارای حق برابر هستند.

٥- همه انسانها حق فراغت، تفریح، آسایش و امنیت دارند. هر کس حق دارد از مسکن مناسب و از ضروریات زندگى متعارف در جامعه امروزی برخوردار باشد.

٦ - هر کودک حق یک زندگى شاد، ایمن و خلاق را دارد. تضمین رفاه و سعادت هر کودک، مستقل از وضعیت خانوادگى، با جامعه است. همه کودکان و نوجوانان باید استاندارد واحدی از رفاه و امکانات رشد مادی، در بالاترین سطح ممکن، را داشته باشند.

٧ - هر فرد، بدون قید و شرط، در داشتن هر عقیده و بیان آن در شکل نوشتاری، شفاهى، هنری، یا هر شکل دیگری چه بصورت فردی و چه جمعى آزاد است. نقد هر چیز و انتقاد به کلیه جوانب سیاسى، فرهنگى و اخلاقى و ایدئولوژیکى جامعه، همچنین اعتراض و اعتصاب کردن بصورت فردی یا جمعى حق بى قید و شرط هر فرد است. هر فرد میتواند هر حزب یا تشکلى را ایجاد کند و یا به چنین نهادهائى بپیوندد.

٨ - داشتن حرمت و شخصیت حق هر انسان است. هر نوع افترا، هتک حرمت ممنوع است. هر نوع تبلیغ نفرت یا برتری مذهبى، ملى، قومى، نژادی و جنسى ممنوع است.

٩ - تفتیش عقاید و تحمیل عقاید ممنوع است. هر کس آزاد است که درباره نظرات و اعتقادات شخصى خود سکوت کند. هرنوع تحریکات و تهدیدات علیه بیان آزادنه نظرات افراد ممنوع است.

١٠ - شرکت مستقیم و مستمر در امر حاکمیت حق هر فرد است. مقامات و نهاد‌های دولتى و ارگانهای اداره امور از بالا تا پائین باید منتخب مردم باشند. مردم حق انتخاب و عزل کلیه مقامات و پست های سیاسى و اداری در کشور را دارند. کلیه افراد بزرگسال از حق رای همگانى و برابر برخوردارند و حق دارند برای هر نهاد و ارگان نمایندگى و یا احراز هر پست و مقام انتخابى کاندید شوند.

١١ - دولت، ارگانهای اداره امور یا مقامات مختلف به خودی خود هیچ حقى در مقابل مردم، چه بصورت فردی و چه بصورت جمعى، ندارند مگر اینکه مردم این حق را به صراحت به آنها داده باشند.

١٢ - دولت و نظام اداره جامعه باید تماما غیر مذهبى و غیر قومى باشد. هرنوع کمک دولت به اشاعه هر مذهب یا دادن هرنوع مضمون یا ارجاع مذهبى، قومى و یا ملى به قوانین ممنوع است. هر نوع ارجاع به مذهب، قومیت یا ملیت افراد در قوانین و در اوراق هویتى و اداری مربوط به آنها ممنوع است.

١٣ - داشتن یا نداشتن مذهب، بى قید و شرط آزاد است. مذهب از دولت و آموزش و پرورش جداست. هرنوع اجبار فیزیکى و روحى برای پذیرش مذهب ممنوع است. انتخاب یا عدم انتخاب مذهب امر بزرگسالان است. کودکان و نوجوانان از هر نوع دست اندازی مادی و معنوی مذاهب و نهادهای مذهبى مصون باید باشند. جلب افراد غیر بزرگسال به فرقه های مذهبى و مراسم و اماکن مذهبى ممنوع است. تدریس دروس مذهبى، احکام مذهبى و یا تبیین مذهبى موضوعات در مدارس و موسسات آموزشى ممنوع است.

١٤ - تعیین مذهب رسمى و زبان رسمى اجباری ممنوع است.

١٥ - سلامتى حق هر فرد است و هر کس حق دارد از کلیه امکانات جامعه امروزی برای مصون داشتن خود از صدمات و بیماری ها برخوردار گردد و از امکانات بهداشتى و درمانى در جامعه استفاده کند.

١٦ - برخورداری از یک محیط زیست سالم و ایمن حق هر انسان است.

١٧ - معاشرت و زندگى اجتماعى حق هر انسان است. هر نوع جداسازی و محروم سازی افراد از محیط اجتماعى و امکان معاشرت با دیگران ممنوع است.

١٨ -جستجو و اطلاع از حقیقت در مورد کلیه جوانب زندگى اجتماعى حق هر کس است. سانسور، و کنترل بر اطلاعاتى که در اختیار شهروندان قرار میگیرد ممنوع است.

١٩ - آموزش حق هر فرد است. هر کس حق دارد از امکانات جامعه امروزی برای ارتقاء دانش و تخصص خود و یا آشنائى با دست آوردهای فکری و عملى بشریت زمان خود برخوردار شود. دسترسى به کلیه امکانات آموزشى موجود درجامعه و استفاده از آنها حق هر کس است.

٢٠ - هر سالمند حق یک زندگى شاد، خلاق و ایمن را دارد. هرکس حق دارد در دوره سالمندی، مستقل از موقعیت مادی خود، از بهترین امکانات زیستى، درمانى و بهداشتى بهرمند گردد. تضمین این حقوق برای سالمندان با جامعه است.

٢١ - آزادی بى قید وشرط سکونت، سفر و نقل مکان حق هر فرد بزرگسال است. هر کس بدون قید و شرط حق دارد به هر کشور سفر کند و یا در هر کشوری اقامت گزیند.

٢٢ - هرکس میتواند با پذیرش تعهدات حقوقى شهروندی، شهروند جامعه شود.

٢٣ - زندگى خصوصى افراد، محل زندگى، مکاتبات و مراسلات و مکالمات فرد از هر نوع دخالت توسط هر مرجعى مصون است.

٢٤ - هرکس در انتخاب لباس آزادی بى قید و شرط دارد. هر نوع شرط و شروط رسمى و یا ضمنى بر پوشش مردم، از زن و مرد، در اماکن عمومى ممنوع است.

٢٥- هر کس حق دارد از شرکت در جنگ و یا هر فعالیت نظامى که با اصول و اعتقادات وی مغایرت داشته باشد امتناع نماید.

٢٦ - برقراری رابطه آزاد و داوطلبانه جنسى حق انکار‌ناپذیر همه کسانى است که به سن قانونى بلوغ جنسى رسیده اند. روابط جنسى داوطلبانه افراد بزرگسال با هم، امر خصوصى آنهاست و هیچکس و هیچ مقامى حق کنکاش و دخالت در آن و یا اعلان عمومى آن را ندارد.

٢٧ - رابطه جنسى افراد بزرگسال (بالای سن قانونى بلوغ)، با افراد زیر سن قانونى، ولو با رضایت آنها، ممنوع است.

٢٨ - قضات، دادگاه ها و سیستم قضایى بلحاط حقوقى مستقل هستند. انتخاب و عزل قضات و سایر مقامات قضایى حق مردم است.

٢٩ - برپائى دادگاه های ویژه ممنوع است. کلیه محاکمات باید علنى برگزار گردند.

٣٠ - همه افراد در مقابل قانون مساوی هستند. هیچ مقام یا فردی مصونیت قانونى ندارد. هر کس بى قید و شرط حق دارد علیه هر مقام دولتى در دادگاههای عادی اقامه دعوا کند.

٣١ - هرکس حق دارد از ادای شهادت علیه خود یا اعتراف خودداری کند.

٣٢ - اصل در کلیه محاکمات بر برائت متهم است. برخورداری از امکان رسیدگى و محاکمه منصفانه حق هر فرد است. هر نوع شکنجه، ارعاب، تحقیر و اعمال فشار فکری و روانى بر افراد بازداشتى، متهمین و محکومین مطلقا ممنوع است و مبادرت به آن جرم جنایى محسوب میشود. کسب اعتراف با تهدید و تطمیع ممنوع است.

٣٣ - مجازات اعدام و حبس ابد یا هر نوع مجازات متضمن تعرض به جسم افراد تحت هر شرایطى ممنوع است.