نامه
شمار ١
به
نمایندگان
منتخب کنگره
اول
حزب
کمونیست
کارگری – حکمتیست
کورش
مدرسی
٢١
اوت ٢٠٠٦
رفقا،
خسته نباشید
با
خاتمه
انتخابات، در
واقع
کار شما نمایندگان
کنگره از
امروز شروع میشود.
چه
برای تعداد زیادی
از نمایندگان،
بخصوص رفقای
تشکیلات در
داخل کشور،
برای اولین
بار است که
امکان شرکت در
این پروسه را یافته
اند، و چه برای
یاد آوری به
رفقائی که
قبلا در کنگره
ها و کنفرانس
های حزبی شرکت
کرده اند لازم
است در مورد
نحوه تدارک و
برگزاری
کنگره توضیحاتی
بدهم.
کنگره
عالی ترین
ارگان حزب است
که باید گزارش
فعالیت حزب را
از کمیته مرکزی
دریافت کند، سیاست
حزب در مورد
مضامین و یا
موضوعاتی که
به نظر کنگره
مهم هستند را
تعیین نماید و
بالاخره کمیته
مرکزی جدید را
انتخاب کند.
اما
با توجه به
محدودیت زمانی
کنگره، که دو
روز است و با
توجه به تعداد
نمایندگان و
همچنین با
توجه به تعدد
موضوعاتی که
کنگره باید به
آنها به
پردازد و یا
تکلیف آنها را
روشن کند،
ناچاریم یک
کنگره از پیش
تدارک شده و
حرفه ای را
داشته باشیم.
به این معنی
است که باید
فرض کنیم کار
کنگره از همین
امروز شروع میشود.
تدارک
سیاسی کنگره فقط
به معنی تهیه
اسناد و قرار
و مصوبات نیست،
بلکه بعلاوه
شامل تعیین
سخنرانان،
مطالعه اسناد
و گزارش ها و غیره
نیز هست که باید
قبل از اجلاس
کنگره انجام
شوند و بسیاری
از پروسه های
کنگره از پیش
تعیین شوند.
بدیهی است که
کنگره خود میتواند
راسا ترتیباتی
که ما اینجا میدهیم
را تغییر
بدهد. اما ما
با این فرض و
امید که کنگره
این موازین را
خواهد پذیرفت
کارمان را
شروع میکنیم.
برای
سادگی کار در
اینجا مقررات
و طرح کلی
کنگره سوم که
توسط منصور
حکمت نوشته
شده است را با
اصلاحاتی،
جهت انطباق با
کنگره امروز،
می آورم.
طرح
کلی
١ - جلسات
کنگره حول یک
سلسله
قطعنامه ها و
قرارهای از پیش
معلوم سازمان
می یابد. کنگره
هیچ بحثی و
قرار و
قطعنامه و یا
اصلاحیه ای که
شفاها و یا حتی
کتبا در محل
طرح شود در
دستور نمیگذارد.
هر بحث و پیشنهاد
و دستور باید
از قبل طرح
شده باشد و
اسناد آن کتبا
در اختیار نمایندگان
قرار گرفته
باشد. کنگره
از میان
مجموعه
قرارها و
قطعنامه های
کتبی که از
قبل بدست نمایندگان
رسیده است،
تعدادی را در
دستور میگذارد.
بنابراین کار
نمایندگانی
که میخواهند چیزی
را به تصویب
کنگره
برسانند از هم
اکنون شروع میشود.
٢- قرارها
و قطعنامه ها
به سه دسته
تقسیم میشوند.
الف - قطعنامه
های مرکب
(شامل مقدمات
و چندین بند
نتیجه گیری)
ب - قطعنامه
های ساده
(شامل مقدمه و یک
نتیجه گیری
ساده)
ج - قرارها
(بدون مقدمه،
فقط شامل یک
حکم برای تصویب)
٣ –
دسته بندی
مباحث
الف- هر قطعنامه
مرکب یک مبحث
اصلی کنگره
خواهد بود.
ب- مجموعه
قطعنامه های
ساده مربوط به
هم یک مبحث را
میسازند
ج - مجموعه
کل قرار ها با
هم یک مبحث را
میسازند
٤- سخنرانان
اصلی در کنگره
از پیش تعیین
میشوند
سخنرانان
از پیش تعیین
شده عبارتند
از:
برای
مباحث اصلی:
دو ارائه
کننده و دو
مخالف (ارائه
کننده، آخر
بحث جمعبندی میکند)
- برای
قطعنامه های
ساده: یک
ارائه کننده و
یک مخالف
- برای قرارها:
پیشنهاد
کننده و یک
مخالف (نوبت
کوتاه صحبت)
- خارج از
این تعداد،
خود هیات رئیسه
در کنگره تصمیم
میگیرد که به
چه تعدادی در
محل نوبت بدهد
و وقت را
چگونه بین
آنها تقسیم
کند. بعنوان یک
اصل ما ٦٠
درصد وقت هر
مبحث را به
سخنرانان از پیش
تعیین شده و ٤٠
درصد را به
نوبت گیری های
در محل اختصاص
میدهیم.
٥ - پیشنهاد
قرار و
قطعنامه باید
کتبی و از قبل
باشد
- برای پیشنهاد
قطعنامه اصلی
و مرکب به
کنگره وپیش نویس
باید به امضای
پیشنهاد
کننده و ٧ تن دیگر
از نمایندگان
رسیده باشد.
- برای
قطعنامه های
ساده امضای پیشنهاد
کننده و ٣ نفر
دیگر ضروری
است
- برای قرار ها
امضای دو نفر
(پیشنهاد
کننده و حمایت
کننده) ضروری
است.
-
اصلاحیه به هر
سند یا قرار
باید تعداد
امضا کننده
مساوی با حداقل
تعداد ضروری
برای پیشنهاد
اصل سند داشته
باشد.
قطعنامه
های پیشنهادی
خود را شامل
امضاهای لازم
برای ما بفرستید
تا برای نمایندگان
ارسال شود و
در اسناد
کنگره قرار بگیرد.
- قطعنامه باید
از نظر انشائی
و املائی صحیح
باشد
- در هر
قطعنامه باید
ارائه
کنندگان آن (
نفر اول و دوم)
قید شده باشد.
یادآوری
میکنم که تصمیم
در دستور
گذاشتن یا
نگذاشتن
قطعنامه ها با
کنگره است و
صرف گذاشتن آن
در اسناد
کنگره به معنی
پرداختن
کنگره به آن نیست.
رفقای
تشکیلات حزب
در داخل کشور
که امکان شرکت
در کنگره را
ندارند، با
توجه به محدودیت
ارتباطات و
مسائل امنیتی
از این مقررات
مستثنی هستند.
قرار ها و
قطعنامه های پیشنهادی
آنها میتواند
به تایید جمع یا
کمیته آنها
محدود باشد.
٦ – در مبحث
گزارش،
گزارشات
بصورت کتبی
ارائه میشود.
مسئولین ذیربط
توضیحات
کوتاهی میدهند.
سپس وقت بطور
مساوی میان
سخنرانان بعدی
تقسیم میشود
تا نظرات خود
را ابراز
کنند. گزارشات
به رای و یا
اصلاح گذاشته
نمیشود.
٧ - نوبت
گرفتن برای
بحث
در
سالن - هیات
رئیسه کل وقتی
را که در هر
مبحث برای
اظهار نظر از
سالن هست
اعلام میکند و
بر این اساس
تعداد
سخنرانان را
تعیین میکند.
(مثلا ١٢ نفر
هرکدام ٥ دقیقه).
نوبت کتبا
گرفته میشود.
هرکس نوبت میخواهد
نام خود را روی
کاغذی مینویسد
و در گلدان
نوبت موافق یا
مخالف میاندازد.
در صورتی که
تعداد کسانی
که نوبت
خواسته اند
طوری باشد که
به هرکس کمتر
از ٥ دقیقه
وقت برسد،
نوبت دادن به
قید قرعه
انجام میشود و
هیات رئیسه از
هرکس که نامش
از گلدان درآید
دعوت به صحبت
میکند.
نوبت از
قبل - ارائه
کننده و مدافع
دوم هر قرار
از قبل نوبت دارند
و از قبل رسما
معرفی خواهند
شد. صحبت آنها
البته موکول
به در دستور
قرار گرفتن
اسناد پیشنهادی
شان است
- دو نفر
از کسانی که
از قبل مخالفت
خود با
قطعنامه یا
قراری را بطور
کتبی و مستدل
بصورت یک سند
کنگره اعلام
کرده باشند،
از قبل نوبت
صحبت علیه آن
قرار را
خواهند داشت.
اگر تعداد
مخالفتهای
مکتوب و مستدل
از دو بیشتر
باشد، دو نفر
با ضوابط
منصفانه ای با
تصمیم هیات رئیسه
کنگره از میان
آنها دعوت به
صحبت میشوند.
٨ - پیش نویس
آئین نامه
کنگره، دستور
و قطعنامه های
دفتر سیاسی و یا
ارائه
دهندگان دیگر،
با نام ارائه
دهندگان آنها،
در هفته های آینده
به اطلاع تان
خواهد رسید
رفقا،
هر
نکته ای مبهم
باشد در نامه
های بعدی باز
خواهد شد.
اکنون لااقل
روشن است که:
٭ اگر
پیشنهادی دارید
باید کتبی کنید،
امضاهای لازم
را خودتان
فراهم کنید و
برای ما به ایمیل
ویژه کنگره
بفرستید. این
اسناد به ترتیب
شماره میخورد
و در اختیار
رفقا قرار میگیرد.
٭
قطعنامه های
رسمی دفتر سیاسی
خواهد آمد.
اما تصمیم اینکه
چه چیز در
دستور کنگره
قرار میگیرد
با خود کنگره
است.
٭ بسیاری
از سوالات
احتمالی شما
در نامه های
بعدی پاسخ
خواهد گرفت.
در نتیجه کمی
صبر کنید. از
ماه سپتامبر
سوالاتتان را
طرح کنید!