قطعنامه در مورد جنبش کارگری و وظایف کمونیستها
پیشنهاد دهندگان قطعنامه : خالد حاج محمدی، ثریا شهابی، آذر مدرسی، محمد فتاحی، رحمان حسین زاده
حمایت کنندگان قطعنامه: سعید آرمان، عبدالله دارابی، جمال کمانگر، اسماعیل ویسی، سلام زیجی
جنبش کارگری ایران تاریخی از سه دهه اعتراض و جدال در مقابل یکی از خشن ترین دول بورژوایی حاکم را، در دفاع از معیشت و مطالبات فوری خود و مقابله با سرکوب و اختناق، پشت سر دارد. دفاع از دستاوردهای طبقاتی خود در سالهای اول به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی، جدال بر سر قانون کار، مقاومت در مقابل باج و خراج جنگی و سربازگیری های اجباری طی هشت سال جنگ ایران و عراق، مقابله با انجمن های اسلامی و شوراهای اسلامی کار و خانه کارگر، مبارزه برای افزایش دستمزدها، مقاومت در مقابل بیکارسازیها و تعرض هر روزه به سطح معیشت خود، تلاش برای گرامیداشت اول مه روز جهانی کارگر تنها گوشه هایی از جدال وسیع طبقه کارگر ایران با بورژوازی و دولت نماینده آن است.
در دوره اخیر جدال جناحهای سیاه و سبز بورژوازی توازن قوا را به شدت به زیان طبقه کارگر تغییر داد.
با این وصف جدال این طبقه با بورژوازی ایران همچنان در اشکال مختلف جریان دارد. برخی ویژگیهای امروز جنبش کارگری را میتوان در مولفه های زیر برشمرد.
۱- تولد دوباره تشکل های توده ای کارگری، و به میدان آمدن طیفی از رهبران و فعالین کارگری، علاوه بر نشانی از رشد خودآگاهی طبقه کارگر، بیانگر توازن قوایی است که برای طبقه کارگر امکان پیشرویهای بیشتر، اتخاذ ابتکارات جدید، و خروج از موقعیت دفاعی را فراهم میکند.
۲- علیرغم دستاوردهای فوق، بیکاری وسیع، پائین بودن سطح دستمزدها، عدم تامین شغلی، لغو سوبسیدها٬ گرانی و فشار بحران اقتصادی٬ طبقه کارگر را در منگنه قرار داده است. بخشهای وسیعی از کارگران را به قبول قرار دادهای سفید و موقت کار، مجبور کرده است. شرایطی که از پیامدهای اولیه تناسب قوای بسیار نامساعدی است که بورژوازی بر طبقه کارگر طی سی سال گذشته تحمیل کرده است.
۳- غلبه بر پراکندگی و موقعیت دفاعی کنونی مبارزات کارگری و تغییر تناسب قوا به نفع طبقه کارگر صف بندی قدرتمندتر و اتحاد و تشکل وسیعتر بخشهای مختلف جنبش کارگری را در مبارزات اقتصادی و سیاسی جاری میطلبد. امری که بیش از پیش بر عهده گرایش کمونیسی طبقه کارگر، رهبران عملی و تحزب کمونیستی است که مبتکر بیشترین اتحاد و انسجام در جنبش کارگری و در دل مبارزات جاری آن باشند.
لذا:
کنگره چهارم حزب حکمتیست در راستای بهبود شرایط کار و معیشت طبقه کارگر و تغییر تناسب قوا به نفع این طبقه، رئوس سیاست کمونیستی زیر را در جنبش کارگری اعلام میکند. گرایش کمونیستی و رهبران و فعالین کمونیست طبقه کارگر را به اتخاذ آن فرا میخواند. تلاش پیگیر برای تحقق این اقدامات را از مبرمترین اولویتهای رهبری حزب حکمتیست میداند.
الف- تلاش برای ایجاد وسیعترین اتحاد و همبستگی در مبارزات جاری طبقه کارگر حول عاجلترین مطالبات سراسری، چون افزایش دستمزدها، پرداخت دستمزدهای معوقه، بیمه بیکاری، حق اعتصاب و تشکل، لغو قرارداد های موقت و سفید، تعطیلی اول ماه مه
ب- تلاش برای دامن زدن به جنبش مجمع عمومی بعنوان ابزار دخالت مستقیم توده کارگران و کارسازترین و عملی ترین ابزار سازمانیابی توده ای. تلاش برای متکی کردن تشکلهای توده ای کارگری و مبارزات جاری طبقه کارگر به مجمع عمومی.
ج: دامن زدن به جنبش اتحاد کارگری علیه بیکاری، به عنوان ظرف مشترک اتحاد کارگران شاغل و بیکار
ح - حمایت از هر تحرک مستقل کارگری برای ایجاد هر نوع سازمانیابی توده ای کارگری.
د- حمایت قاطع از تشکلهای موجود کارگری و رهبران و فعالین آنها در مقابل تعرض بورژوازی و دولتش، و تلاش برای آزادی فوری رهبران و فعالین کارگری.
ه- تلاش برای کوتاه کردن دست شوراهای اسلامی از دخالت در اعتراضات کارگری، مقابله با هرگونه ادعای شوراهای اسلامی و خانه کارگر در نمایندگی کردن کارگران، چه در سطح جامعه و چه در سطح بین المللی.
ج – نقد و افشای مستمر سیاست ها و گرایشات راست و بورژوایی در جنبش کارگری که عوامفریبانه منافع بورژوازی را منافع کارگران قلمداد میکنند، در میان کارگران تفرقه و شکاف ایجاد میکند، کارگران را به نیروی ذخیره بورژوازی تبدیل میکنند، و آنها را به سازش به دشمنان طبقاتی شان فرامیخوانند.
د- گسترش نفوذ گرایش کمونیستی در میان طبقه کارگر، متحد و منسجم کردن شبکه محافل کارگران کمونیست در جنبش کارگری. جلب و جذب رهبران عملی کمونیست طبقه کارگربه تحزب کمونیستی، تحکیم پایه های تحزب کمونیستی و حزب حکمتیست بعنوان سازمان کمونیستی موثر در مبارزات اقتصادی و سیاسی طبقه کارگر.
تحولات سیاسی یکسال ونیم گذشته و سیطره جنبشهای بورژوایی بر تحرک و اعتراض توده کارگر و مردم، بیش از پیش خلاء حضور حزب کمونیستی طبقه کارگر را که بتواند شکاف در حاکمیت، جدال در صفوف بورژوازی را به میدانی برای تعرض و پیشروی طبقه کارگر برای بهبود وضع کار و زندگی و برای تغییر تناسب قوا به نفع طبقه کارگر و صف آزادیخواهی تبدیل کند، نشان داد. حزب حکمتیست با چشمان باز این خلاء را می بیند و برای پر کردن آن، با تمام توان میکوشد.
حزب حکمتیست توجه طبقه کارگر ایران را به حساسیت مصافهای پیش رو در مبارزات جاری و نقش تاریخساز جنبش سوسیالیستی کارگری در رهایی قطعی جامعه از اسثثمار و ستم حاکمیت سرمایه جلب میکند. حزب حکمتیست تلاش میکند که مداوما خواست جامعه‌اى بدون استثمار، بدون فقر، بدون طبقات بالادست و فرودست، بدون استبداد، بدون حاکمیت خرافات مذهبى و ناسیونالیستی و سنتها و اخلاقیات ارتجاعى، بدون نابرابرى، بدون تبعیض، در یک کلام یک جامعه سوسیالیستى و امکان پذیری فوری آن را در درون طبقه کارگر تقویت کند. حزب حکمتیست پرچمدار تحقق این افق و این آینده است.
کارگران! رهبران و فعالین کمونیست جنبش کارگری! حزب حکمتیست را انتخاب کنید و به آن بپیوندید.