نه به ریاضت اقتصادی - موج اعتراضات کارگری در اروپا
آذر مدرسی
موج اعتصابات و اعتراضات کارگری در مقابل تعرض دولتهای اتحادیه اروپا به زندگی میلیونها انسان در اروپا راه افتاده است. روز چهارشنبه ٢٩ سپتامبر به دعوت اتحادیه های کارگری صدها هزار نفر از کارگران در ١٥ کشور اروپائی در اعتراض به طرح "ریاضت اقتصادی"، که به معنی بیکارسازیهای وسیع، کاهش دستمزدها و مزایای بازنشستگی، بالا بردن سن بازنشستگی است، دست به اعتصاب و راهپیمایی زدند. در بروکسل حدود صد هزار نفر به نمانیدگی از اتحادیه های سی کشور اروپائی در اعتراض به این طرح گرد آمده و به سوی ساختمان اتحادیه اروپا راهپیمایی کردند. ١٣ پایتخت اروپا شاهد تظاهراتهای وسیع کارگری در اعتراض به بیکاری، کاهش دستمزد و بالا بردن مالیاتها و قیمتها بود.
همزمان با این اعتراض اسپانیا شاهد اعتصاب
سراسری یک روزه ، که ۹۵ درصد کارگران
بخش صنعتی بخش‌های ماشین‌سازی، آهن، معدن، الکترونیک و صنعت
ماهیگیری اسپانیا را در بر میگرفت، بود. خیابانهای مادرید و بارسلون شاهد مارش عظیم
کارگران در اعتراض به تعرض وحشیانه به زندگی شان بود.
به گفته خبرگزاریها این بزرگترین اعتراض سراسری کارگری در اروپا طی ١٠ سال گذشته است.
آمار بیکاری، قطع مزایای اجتماعی، کاهش دستمزدها تکان دهنده است. در دو سال گذشته میلیونها نفر در اروپا بیکار شده اند فقط در اسپانیا یک پنجم مردم آماده بکار بیکارند. نرخ بیکاری در ایرلند و یونان در ده سال گذشته بی سابقه بوده. دول اروپائی برای نجات سرمایه از بحران اقتصادی در کنار کمکهای مالی سرسام آور به بانکها و مراکز تولیدی، تحت عنوان برنامه های "نجات اقتصاد ملی"، و "ریاضت اقتصادی"، که اسم رمز تعرض به سطح معیشت مردم است، را در دستور گذاشته اند. قرار است کسر بودجه ١٦٠ میلیارد پوندی دول اروپائی را کودکان، سالمندان و طبقه گارگر این کشورها جبران کنند. قرار است این کسر بودجه به قیمت زدن کمک هزینه به کودکان، به خانواده های تک والدینی که ٩٠ درصد آنان را زنان تشکیل میدهند، و قطع مزایای سالمندان و خدمات اجتماعی تامین شود.
بیشرمانه اعلام میکنند که در همه زمینه ها "هزینه ها" را قطع میکنند! و کل جامعه از فقیرو غنی، در زدن از کل خدمات و "سرویسها"، از بیمه بیکاری تا پلیس و ارتش در این کسر بودجه به یک اندازه سهیم خواهندشد. نام قطع خدمات اجتماعی، بیکاری کارمندان دولتی و زدن از کمک هزینه به خانواده های کم در آمد را "کاهش هزینه های دولت" نام میگذارند، تا خود را شریک فقر تحمیل شده به مردم جلوه دهند. آشكارا ازخدمات اجتماعی، از دستمزد و نان سفره كارگر، از حق کودک و سالمند میزنند و تحت عنوان تخفیف بحران، میلیون میلیون پول به جیب بورژوازی بحران زده میریزند تا سر پا نگهشان دارند و از بحران و رشکستگی نجاتشان دهند.
به گفته TUC ( کنگره اتحادیه های کارگری بریتانیا) در اثر برنامه "ریاضت اقتصادی" در بریتانیا مردم کم در آمد بیش از ٢٠ در صد درآمد خود را از دست میدهند در صورتیکه ١۰ درصد از ثروتمندان جامعه فقط ٥/١ درصد از درآمد خود را از دست خواهند داد. این فقط گوشه ای از ادعای بیشرمانه بروژوازی در تقسیم عادلانه فقر و بار بحران به جامعه را نشان میدهد.
انداختن بار بحران روی دوش طبقه کارگر و بخش کارکن جامعه، تعرض به سطح معیشت طبقه کارگر با کاهش دستمردها، بیکاری و گسترش ارتش ذخیره کار، تورم و فقر وسیع و گسترده مکانیزم همیشگی سرمایه در مقابله با بحرانهای دوره ای اش بوده و طبقه کارگر همیشه اولین قربانی بحران اقتصادی سرمایه است. در دوره بحران بیش از هر زمانی دو راهی تن دادن به وضعیت موجود یا مبارزه علیه مالکیت خصوصی و سلب قدرت سیاسی از بورژوازی در مقابل کل جامعه و طبقه کارگر قرار میگیرد. اما در غیاب احزاب کمونیستی، که این جدال مرگ و زندگی را سر جای واقعی خود یعنی سلب حاکمیت بورژوازی و کسب قدرت سیاسی طبقه کارگر بنشانند، مبارزه برای محدود کردن این تعرض اهمیت صد چندانی پیدا میکند. این اعتراض حداقل سدی است که طبقه کارگر میتواند در مقابل تعرض به زندگی امروز و آینده خود در مقابل بورژوزای ببندد. این جدالی است که امروز طبقه کارگر در اروپا در مقابل خود دارد. اعتراضات و بویژه اعتصابات سراسری، قطعا مهمترین و موثرترین ابزار طبقه کارگر در مقابله با این تعرض گسترده است. بورژوازی از همین درجه از مقابله به وحشت افتاده و از آزمون بزرگ، از قدرت مقابله این خشم وسیع و از ضرورت سرکوب وسیع حرف میزند. اعتراضات سراسری روز چهارشنبه شروع یک دور جدید از تحرک طبقه کارگر در مقابل تعرض لجام گسیخته بورژوازی به زندگی میلیونها انسان در اروپا است.
اعتراضات سراسری و سنگربندی تاکنونی کارگران در اروپا امیدوار کننده ترین اعتراض به هجوم وحشیانه بورژوازی به زندگی میلیونها انسان است. اما این هنوز ابتدای کار است. تعرض هماهنگ و جهانی بورژوازی، تحرکی هماهنگ و جهانی را از طبقه کارگر میطلبد.