کارگران شرکت واحد را تنها نگذاریم!
خالد حاج محمدی
طبق اطلاعیه سندیکای شرکت واحد٬ روز چهارشنبه سعید ترابیان عضو هیئت مدیره ی سندیکا در منزل خود دستگیر و به نقطه نامعلومی انتقال یافت. منزل ایشان مورد تفتیش قرار گرفت و بخشی از وسایل سعید ترابیان از جانب نیروهای امنیتی ضبط شد. علیرغم تلاش خانواده و همکاران سعید ترابیان تا کنون هیچ اطلاعی از محل باز داشت ایشان در دست نیست.
جدا از سعید ترابیان٬ منصور اسالو و ابراهیم مددی رئیس و نایب رئیس سندیکا کماکان در زندان هستند. در این چند سال تعقیب و تهدید و اخراج کارگران شرکت واحد٬ زندان و شکنجه و پرونده سازی علیه آنها٬ و تلاش برای ترور و کشتن اسالو توسط چاقوکشان و آدم کشان رژیم در زندان بخشی از سیاست جمهوری اسلامی بوده است.
آنچه در این مدت بر سر اسالو آوردند٬ پرونده هائی که علیه او و مددی و ترابیان درست کرده اند٬ پرونده هائی که علیه علی نجاتی٬ رضا رخشان٬ محمود صالحی و دهها فعال کارگری ساخته اند٬ هم از نظر رژیم و هم از نظر مردم پشیزی ارزش قضائی ندارند. قرار هم نیست داشته باشند. به بند کشیدن این انسانهای عزیز ابزاری برای تحمیق طبقه کارگر است. این اقدامات حرکتی پیشگیرانه علیه هر نوع اعتراض کارگری و هر نوع تشکل و اتحاد در صفوف طبقه کارگر است. قرار است با شلاق زدن بر پیکر فعالین کارگری و هر انسانی که محور وصل کردن و اتحاد ٤ کارگر باشد٬ کل طبقه کارگر را تحمیق کنند. قرار است با نشان دادن توحش و توان سرکوب خود امید به رهائی و آرزوی یک زندگی انسانی را در صفوف این طبقه به یاس و ناامیدی تبدیل کنند. آقایان صدای پای این نیرو را شنیده اند و نگران اتحاد و تشکل در صفوف آن هستند. این اقدامات همراه موج اعدام و سرکوبی که در جامعه راه انداخته اند ابزار حکومت سرمایه داران برای تحمیق کل جامعه و در راس آن طبقه کارگر است. با این اقدامات قرار است از کل طبقه کارگر زهر چشم بگیرند و مانع عروج طبقه ڪارگر به عنوان پرچمدار آزادیخواهی و برابری طلبی و به عنوان نیروی گورڪن نظام سرمایه داری باشند.
آزادی کارگران در بند تنها با نیروی طبقه کارگر و صف آزادیخواهی ممکن است. اینها زندانیان و گروگانهای طبقه کارگر و مردم آزادیخواه و برابری طلب در دست رژیم هستند. تلاش برای آزادی آنها امر کل این صف از کارگر شرکت واحد و هفت تپه تا ماشین سازیها و نفت و ذوب آهن و برق و ... است. نباید کارگران شرکت واحد را تنها گذاشت و نباید گذاشت با زندان و شکنجه و فشار بر آنها٬ امید به رهائی و تلاش برای بهبودی در زندگی را در صفوف طبقه کارگر در هم شکنند.