به یاد كمونیست های گردان شوان

مظفر محمدی

بیش از دو دهه از جنایت رژیم عراق و بمباران شیمیایی شهر حلبجه می گذرد. جنایتی كه  به كشتار چند هزار انسان از زن و مرد و پیر وجوان و كودك و زخمی شدن هزاران تن دیگر انجامید. مردم بی گناهی كه قربانی جنگ ارتجاعی رژیم های سرمایه داری عراق و  ایران شدند. جنگ ارتجاعی بورژوازی منطقه كه مدت یك دهه دامن كارگران و مردم زحمتكش ایران و عراق را گرفت، علاوه بر جنایت هولناك حلبجه، مردم هر دو كشور را در ابعاد میلیونی بی خانمان، كشتار و قربانی اهداف پلید خود كرد. جمهوری اسلامی این جنگ را بركت الهی نامید و هنوز هم نان سفره و حرمت میلیون ها انسان از خانواده كشته شدگان و آسیب دیدگان جنگ را در خدمت اهداف سیاسی و حاكمیت نننگینش، گرو گرفته است.

همزمان با بمباران حلبجه، گردان شوان كه آن زمان در اطراف حلبجه مستقر بود، در محاصره نیروهای جمهوری اسلامی قرار گرفت و  بجز ٢ تن بقیه  جان خود را از دست دادند. از این رفقا ١٢ نفر اسیر شدند كه متعاقبا توسط جلادان جمهوری اسلامی اعدام گشتند. به این ترتیب ده ها رزمنده كمونیست در گردان شوان، ده ها انسانی كه محبوب توده های وسیعی از كارگران و مردم زحمتكش منطقه جنوب كردستان و ا زجمله شهر سنندج بودند، نیز قربانی جنگ ارتجاعی بورژوازی شدند.

كمونیست های متشكل در گردان شوان، از مصمم ترین انسان هایی بودند كه مقابله با تبعیض و نابرابری و ارتجاع و مقابله با جنگ و استثمار و برقراری دنیایی آزاد و برابر را هدف خود قرار داده بودند. بهترین شاخص معرفی این رفقا این است كه حضورشان در گردان شوان به این واحد رزمنده كمونیستی چنان جایگاهی بخشیده بود كه توده های وسیع كارگر و زحمتكش و زنان و مردان آزادیخواه آن ها را دوست و دلسوز و جزیی از نیروی خود می دانستند. پیروزیهایشان را پیروزی خود و شكستهایشان را شكست خود قلمداد می كردند.

كارگران در كردستان گردانی از لشكر طبقاتی خود را از دست دادند. اما خاطره و یاد و اهمیت جایگاه اجتماعی و انسانی این كمونیست ها تا هم اكنون هم در جامعه كردستان زنده است. هنوز نسل باقیمانده از آن دوران در میان زحمتكشان كردستان از بچه های گردان شوان برای فرزندانشان تعریف می كنند و چه بسا افسانه می سازند.

این رمز پیروزی كمونیسم در دوره ای است كه  چنان با جامعه  و خواستهای انسانی و آزادیخواهی و برابری طلبی اش عجین است  كه جدا كردنشان از هم برای دشمن غیرممكن است. حذف یك گردان از كمونیست های پیگیر و دوست كارگران و مردم زحمتكش، مثل كندن پاره ای از بدن جامعه بویژه در كردستان بود. هنوز این زخم التیام نیافته است، چرا كه بورژوازی حاكم ایران و دشمن كارگران و زحمتكشان در همه این سال ها تعرض و جنایاتش را ادامه و گسترش داده است. در عوض، صف طبقه كارگر و كمونیسم  به شدت متفرق و پراكنده است. مضافا بورژوازی حاكم و جدال جناح هایش از طرفی و ناسیونالیسم كرد از طرف دیگر  بخشی از  نیرویی را كه فرصت طلبانه  این تاریخ را با خود یدك می كشد ضمیمه  و سیاهی لشكر خود كرده است.  

جریانی كه تحت نام كومه له آن دوره،  گردان شوان به آن تعلق داشت، مدت ها است كه شعبات مختلفش در ضدیت با كمونیسم با هم مسابقه گذاشته اند. به این اعتبار بین كمونیست های متشكل در گردان شوان با شعبات مختلف كومه له این دوره یك گسست و فاصله عمیق طبقاتی بوجود آمده است. اكنون جامعه ایران و مبارزه طبقاتی بار دیگر نسلی از كمونیست ها و مبارزینی را می طلبد كه رفقای كمونیست گردان شوان با  رزمندگی و تصمیم و عجین شدنشان با جامعه یكی از سمبل و نمونه های آن  است.

ده ها كمونیست پیگیر و خستگی ناپذیر گردان شوان در جنگی تحمیلی و نابرابر و غافلگیرانه از بین رفتند.  اما كمونیسم و مبارزه طبقاتی در ایران و كردستان كماكان  به چنین نسلی از كمونیستهای مصمم و محبوب و رزمنده  و سازش ناپذیر با بورژوازی از هر رنگ و لباس و دشمن طبقاتی كارگران و زحمتكشان،  نیازمند است. این نسل كمونیسم كارگری و ماركسیسم رزمنده و آرمانخواه را طبقه كارگر و مردم زحمتكش در سراسر ایران و در كردستان در دامن خود می پروراند و مدام  باز تولید می كند.

یادی كه ما، كارگران و  توده های زحمتكش از  زن و مرد و پیر و جوان،  پس از دو دهه از دوستان  كمونیست خود در گردان شوان می كنیم، همراه با این درس تاریخی است كه كمونیسم و مبارزه طبقاتی با بورژوازی از هر قماش در حاكمیت یا اپوزیسیون و با ناسیونالیسم و قوم پرستی و دشمنان مردم سر سازش ندارد. كمونیسمی كه رفقای گردان شوان به آن تعلق داشتند، كمونیسم كارگران بود. عزم و اراده و تصمیمی كه این رفقا داشتند، جز حذف كامل هر گونه نابرابری و استثمار و برپایی دنیایی بهتر و فارغ از بردگی طبقاتی و تسلط طبقه ای مفت خور بر طبقه كارگر و اكثریت مردم زحمتكش، نبود. این معیار هر سنجشی است كه كمونیسم و مبارزه طبقاتی را از جنبش های  اجتماعی غیر كارگری و غیر كمونیستی جدا كرده و می كند. این بهترین و انسانی ترین یاد از رفقایمان در گردان شوان ا ست.  

یاد رفقای كمونیست گردان شوان و دوستان كارگران و زحمتكشان، گرامی باد!