اطلاعیه پایانی
پلنوم هفدهم کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری – حکمتیست
هفدهمین پلنوم کمیته مرکزی حزب حکمتیست در ۳۰ و ۳۱ فوریه ۲۰۱۰ با شرکت اکثریت اعضا و علی البدل های کمیته مرکزی و رفقائی از احزاب کمونیست کارگری عراق و کردستان عراق تشکیل شد.
دستور جلسات پلنوم عبارت بود از گزارش هیات دبیران، گزارش در مورد توطئه جمهوری اسلامی علیه اپوزیسیون و همکاری اینترپُـل، اوضاع سیاسی ایران و موقعیت حزب حکمتیست، قرارها و قطعنامه های پیشنهادی و انتخابات.
در بخش گزارش، هیات دبیران گزارش کتبی اقدامات و برنامه های سه ماهه کمیته های اصلی (کمیته سازمانده، کمیته کردستان، کمیته خارج کشور و کمیته تبلیغات و آموزش) را همراه با شاخص های دست یابی به اهداف این برنامه عمل ها را در اختیار پلنوم قرار داد. دبیر کمیته مرکزی در معرفی این گزارش ضمن توضیح جنبه های مختلف فعالیت تشکیلات های مختلف تاکید کرد که گرچه به بعضی اهداف تعیین شده در برنامه سه ماهه تحقق بخشیده شده است اما پیشرفت کند است و رهبری حزب باید موانع پیشرفت سریعتر را از پیش پای بردارد.
شرکت کنندگان در این بحث بر ضرورت تحقق سند اولویت های حزب (مصوب پلنوم پانزدهم) تاکید کردند و از رهبری حزب خواستند تا پیشرفت حزب بر اساس این اولویت ها را در تمام تشکیلات های حزبی تامین کند. کمیته مرکزی تاکید کرد که این اولویت ها باید در قالب نقشه عمل هایی با شاخص کنکرت در همه سطوح حزب اجرا شوند.
در بحث مربوط به توطئه جمهوری اسلامی و همکاری اینترپُـل٬ دبیر کمیته مرکزی گزارشی از دلائل این توطئه و مبارزه حزب در عرصه های مختلف سیاسی و قانونی را به پلنوم ارائه داد. پلنوم ضمن تایید جهت های اتخاذ شده و اقدامات انجام شده تاکید کرد که در این کمپین هدف حزب، جمهوری اسلامی و خنثی کردن توطئه آن است و حزب ما نباید به هیچ وجوه با پاسخ گوئی به پچ پچ ها و شایعه پراکنی هائی که سر در وزارت اطلاعات رژیم دارند، این جدال را تبدیل به جدل با بعضی جریانات در اپوزیسیون بنماید. امروز جدال ما در این مساله با جمهوری اسلامی است و بس.
در بحث اوضاع سیاسی، پلنوم ضمن تایید موضع گیری حزب در مورد رویدادهای اخیر ایران و بیانیه "آنچه باید آموخت" تاکید کرد که حزب حکمتیست باید همچنان از زاویه منفعت طبقه کارگر جنبش های طبقات دیگر را افشا کند و مانع تبدیل شدن طبقه کارگر و نیروهای انقلابی در جامعه به سیاهی لشگر بخش های مختلف بورژوازی ایران شود. پلنوم تاکید کرد که در دوره ای که در پیش است ، با شکست هائی که جنبش سبز متحمل شده است، این جنبش خود را در مقابل میلیتانسی و به اصطلاح "خشونت" فرموله خواهد کرد. حزب حکمتیست به درست منتقد میلیتانسی غیر رادیکال بوده اما در همان حال تاکید کرده است که طبقه کارگر و نیروهای انقلابی جامعه برای رهائی از شر جمهوری اسلامی و نظام سرمایه داری نیازمند قیام کارگری و میلیتانت ترین اقدامات هستند. حزب حکمتیست امروز نباید اجازه دهد که بورژوازی جناح سبز دلیل شکست خود را نه پرچم پاره ملی- اسلامی آن بلکه "اقدامات افراطی" خشونت طلبان اعلام کند.
در قسمت انتخابات، کورش مدرسی کماکان در پست دبیر کمیته مرکزی باقی ماند و پلنوم، ١٦ نفر از اعضا کمیته مرکزی را بعنوان دفتر سیاسی انتخاب کرد. اعضای دفتر سیاسی منتخب پلنوم هفدهم عبارتند از: آذر مدرسی، اسد گلچینی، اعظم کم گویان، امان کفا، بهرام مدرسی، ثریا شهابی٬ جمال کمانگر٬ حسین مرادبیگی، خالد حاج محمدی، رحمان حسین زاده، رحمت فاتحی٬ صالح سرداری٬ عبدالله دارابی، فاتح شیخ، مظفر محمدی و محمد فتاحی.
بعد از پلنوم دفتر سیاسی حزب در نشست خود به اتفاق آراء فاتح شیخ را بعنوان رئیس دفتر سیاسی، حسین مرادبیگی را بعنوان معاون رئیس دفتر سیاسی انتخاب کرد.
حزب کمونیست کارگری – حکمتیست
ژانویه ۲۰۱۰ – بهمن ۱۳۸۸
ضمیمه اولویت های مصوب پلنوم پانزدهم:
اولویت ها و جهت گیری ها
مصوب پلنوم ۱۵ کمیته مرکزی حزب حکمتیست
۶ سپتامبر ۲۰۰۹
مقدمه:
حزب حکمتیست برای سازمان دادن انقلاب پرولتری و بنای جامعه سوسیالیستی ایجاد شده است. تنها مانع این انقلاب پراکندگی صفوف طبقه کارگر (چه در بعد سیاسی و چه در بعد توده ای) و فقدان آگاهی لازم برای انجام این انقلاب است. فائق آمدن بر این مانع تنها یک امر آگاهگرانه نیست. مهمتر از آن یک امر مبارزاتی است. سرنگونی جمهوری اسلامی پیش شرط انقلاب سوسیالیستی است. حزب ما باید نیروی محرکه سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی باشد به نوعی که بیشترین امکان برای انقلاب سوسیالیستی تضمین گردد. ما برای یک انقلاب بیوقفه تلاش میکنیم.
شرایط امروز ایران و جمهوری اسلامی و تغییراتی که در رابطه بخش اعظم بورژوازی ایران و جهان با جمهوری اسلامی پدید آمده است، طبقه کارگر و کمونیست ها را با مصاف های جدیدی روبرو کرده است. بخش اعظم بورژوازی که پیشتر، به هر عنوان سرنگونی طلب بود، مبارزه خود را به درون جناح های جمهوری اسلامی منتقل کرده و به عنوان متحد این یا آن جناح ظاهر میشود. بخش اعظم روشنفکران و سازمان های سیاسی مختلف در اپوزیسیون نیز مبلغ پیوستن کمونیست ها، طبقه کارگر و بخش های انقلابی جامعه به مبارزه میان جناح های جمهوری اسلامی شده اند.
اولویت های این دوره حزب حکمتیست باید علاوه بر مسائل دائمی پیش پای ما این واقعیات را نیز در نظر داشته باشد.
اولویت ها:
اولویت اساسی ما کماکان تبدیل حزب به نیروی محرکه اصلی مدعی قدرت سیاسی و آماده کردن فکری، عملی و تشکیلاتی حزب برای پاسخگوئی به مسائل دوره جدید است. حزب باید به اصلی ترین نیروی اپوزیسیون رژیم اسلامی و به یک حزب سیاسی توده ای که بخصوص در بر گیرنده طبقه کارگر است تبدیل گردد. برای تضمین این امر اقدامات زیر باید انجام گیرند:
۱ - حضور دائمی حزب و همه تشکیلات های آن در مبارزه برای آزادی های سیاسی، خلاصی فرهنگی در جامعه و مبارزات اقتصادی طبقه کارگر است. حزب باید در این رابطه نه تنها یک حزب مبلغ بلکه باید امر سازمان دادن و رهبری مبارزه در دنیای واقعی را در راس امور قرار دهد.
۲ - ایجاد یک حزب وسیع و توده ای کمونیستی حول یک سازمان مستحکم از کادرهای حرفه ای (حرفه ای در مقابل آماتور و نه در مقابل پارت تایم) ممکن است. بدون وجود چنین سازمانی شانس کمونیسم در شکل دادن و یا دخالت در هر تحول سیاسی در جامعه ایران مینیمال است.
سازمان حزب در ایران باید محمل قدرت کارگران، زحمتکشان و متشکل شوندگان در آن در مقابل رژیم، در مقابل سرمایه داران و در مقابل خطر سناریو سیاه باشد.
سازمان حزب باید طبقه کارگر و بویژه پرولتاریای صنعتی ایران را موضوع کار خود قرار دهد. تلاش برای آگاه کردن و متحد کردن کارگران در محیط کار و زیست خود و تقویت شبکه های رهبران و آژیتاتورهای طبقه کارگر یکی از مضامین پایه ای کار ما در ایران است. ایجاد کمیته های کمونیستی مطابق طرح های مصوب و اساسنامه حزب باید حاصل این تلاش باشد.
۳ - تصرف سیاسی و فکری و متشکل کردن جوانان انقلابی و جنبش زن برای رهائی یکی از محورهای اساسی فعالیت حزب در این دوره خواهد بود.
۴ - مبارزه تبلیغی، ترویجی و تئوریک حزب باید متوجه این واقعیت باشد که آگاهی و تشکل طبقه کارگر و توده زحمتکشان جامعه هم یک فعالیت آگاهگرانه در نقد مارکسیستی باورهای موجود است و هم بخصوص یک فعالیت مبارزاتی و در نقد گرایش ها و داده های بورژوائی است.
طبقه کارگر و جنبش کمونیستی ایران زیر فشار دائم داده ها، سنت ها و توهمات بورژوازی قرار دارد. ایجاد صف طبقاتی کارگری در ایران از جمله نیازمند مبارزه دائم با این داده ها، باورها، توهمات و توجیهات تئوریک متناظر با آن ها است. طبقه کارگر و زحمتکشان جامعه بیش از هر جا در متن مبارزه اقتصادی و سیاسی است که میتوانند خود و جریانات بورژوازی را بشناسند. رهبری کردن مبارزه سیاسی در جامعه باید همراه این فعالیت وسیع تبلیغی و ترویجی انجام شود. در این رابطه بویژه امروز محورهای زیر در تبلیغات، ترویجات و فعالیت تئوریک حزب در صدر وظایف قرار گیرد :
الف - آموزش و فعالیت روشنگرانه مارکسیستی ارتدکس مارکس، انگلس، لنین و منصور حکمت در مقابل باورهای موجود بورژوائی. این آموزش باید اساسا طبقه کارگر و فعالین، رهبران و آژیتاتورهای کارگری را مد نظر داشته باشد
ب - افشاگری دائم و بی امان ایده ها و جریانات بورژوائی در زندگی و مبارزه روزمره بویژه:
- ناسیونالیسم غربگرای و پوپولیستی غالب در چپ
- نفوذ جریان نئوتوده ای، بخصوص در قالب یکی از خط های موجود در کومه له
- پوپولیسم و کلاشی مستضعف پناهانه جریانات درون جمهوری اسلامی
- مبارزه دائم نظری و سیاسی با انواع ناسیونالیسم و قوم پرستی
ج - جمعبندی و بررسی دائم مبارزات کارگری و توده ای
۵ - کردستان دریچه قدرت برای کمونیسم در ایران است. یک اولویت مهم حزب متصل نگاهداشتن رهبران کمونیست با جامعه و دادن امکان اظهار وجود سیاسی و دخالت در جامعه به آنها است. حزب باید به کمک این رهبران کمونیست چند خاصیت دائمی را حفظ کند:
الف - توپخانه ای تبلیغی که بطور دائم جامعه را با گفتگو، با سخنرانی و نوشتار می پوشاند.
ب - این رهبران باید کانون شبکه های مبارزاتی ای باشند که سازمان های حزبی بر آنها رشد میکنند.
ج - حفظ چهره مسلح حزب و تضمین حضور منظم رهبران کمونیست در میان مردم.
د - برافراشته نگاه داشتن پرچم کمونیسم در فضای اجتماعی و سیاسی کردستان در مقابل ناسیونالیسم کرد
۶ - گارد آزادی یک رکن پایه ای هر گونه شانس دخالت تعیین کننده در تحولات سیاسی ایران است. سازماندهی این گارد در کردستان و در خارج از کردستان با توجه به ویژگی های هر یک از این محیط ها اولویت مهم حزب است. رهبری حزب باید تضمین کند که ناروشنی ها و اغتشاش ها را برطرف کند و این فعالیت را برپایه اسناد مصوب سازمان دهد.
۷ - داب یکی از دستآورد های طبقه کارگر انقلابی است. حزب باید کمک کند تا ... داب از زیر فشار دستگاه های اطلاعاتی رژیم و موریانه تردیدی که در اساس توسط نئوتوده ای ها دامن زده میشود خارج گردد.
۸ - تشکیلات خارج کشور بیش از هر کمیته ای در ترسیم سیمای سیاسی، طبقاتی و اجتماعی حزب تاثیر دارد و بعلاوه منشا بخش اعظم امکانات حزب است. تغییر نوع فعالیت و عرصه های فعالیت و چهره این تشکیلات به همان اهمیت تغییر در داخل کشور است. خارج، پشت جبهه نیست بخش مهمی از جبهه است و در این رابطه باید از هر نظر نمونه یک سازمان کمونیستی کارا، منضبط، باراندمان و در ارتباط با پیشروترین فعالین کارگری کشورهای محل فعالیت خود شود. تشکیلات خارج کشور ما باید به یکی از داغ ترین کانون های دفاع از حقوق طبقه کارگر ایران در خارج از کشور تبدیل گردد.
۹ - مدرنیزه کردن سازمان حزب مطابق اصول اساسنامه ای امروز یک اولویت اساسی است.
۱۰ - تدارک کنگره برای حدود یکسال دیگر
در انطباق با این اولویت ها سازمان ها و کمیته های حزبی، در چارچوب اساسنامه و اصول سازمانی حزب، در صورت نیاز بازسازی خواهند شد.