به نقل از کمونيست ١٤٤

اول ماه مه و کارگران افغاني

برهان ديوارگر

مهاجرين افغاني در ايران سالهاست با بدترين شيوهاي غير انساني از طرف دولت و کارفرمايان استثمار ميشوند و حرمت انساني آنها لگد مال ميشود. اين مهاجرين همسرنوشتان ما هستند. مهاجريني که ناخواسته و بر خلاف ميل باطني خود آلت دست سياستهاي حاکمان خود شده و براي فرار از جنگ و کشتار به ايران پناه آورده اند و در ايران هم گرفتار دولتي فاشيست ، نژاد پرست و ضد انساني گرديده اند . کسي نيست به داد اين قشر زحمتکش برسد، و دفاعي نمايد. هر روزه شاهد کشته شدن چند کارگر افغاني در محل کار هستيم. ولي کسي اهميت نميدهد که چرا کشته شدند چون داراي هيچ گونه حق و حقوقي نميباشند. در کشور ايران که صداي مهرپروري و عدالت خواهي حاکمانش گوش همه را کر کرده است وضعيت مهاجرين افغاني تکان دهنده و به يک تراژدي تبديل شده است. از سال گذشته که روند اخراج مهاجرين افغاني شدت پيدا کرده است، نيروي انتظامي با همکاري شهرداري، وزارت کار و وزارت کشور يورش وسيع و سازمانيافته اي را بر عليه اين انسانهاي زحمتکش شروع کرده اند. در خيابان، محل کار و يا خانه، فرقي نميکند که کجا باشند فوري دستگير ميشوند و بعد از بيست و چهار ساعت در اردوگاهي که به اين منظور در مناطق مختلف تهيه شده است، نگهداري ميشوند و و بعدا ديپورت ميشوند. در اين ميان فرقي نميکند که افغاني دستگير شده زن و بچه دارد، مجرد است، آيا با صاحب کارش تسويه حساب نموده است و يا کارت اقامت دارد فرقي نميکند مهم اين است که افغاني باشند و انها را ديپورت نمايند در حال حاضر تعداد زيادي از افغاني هاي که دستگير و ديپورت شده اند زن و بچه هاي انها در ايران زندگي بسيار سختي را دارند در اردوگاه هاي که ذکر شد با تحقير و ضرب و شتم روبرو ميشوند پول و هر چي که بدرد بخور باشد را از انها ميگيرند و با وضعي بسيار غير انساني روانه افغانستان ميشوند. در روز جهاني کارگر کارگران سراسر جهان با شعار کارگران جهان متحد شويد و شعار همبستگي بين المللي اين روز را به روز اعلام کيفر خواست جهاني طبقه کارگر بر عليه نظام سرمايه داري تبديل ميکنند اما در کنار گوشمان و جلوي چشمان ما کارگران افغاني را با غير انساني ترين شيوه اخراج و سرکوب ميکنند و ما همچنان نظاره گر اين تراژدي هستيم، در حالي که بايد اعتراض به اخراج کارگران افغاني جز مطالبات ما در اين روز ميبود.

کارگران و مردم آزاديخواه ايران بايد به اين مسئله غير انساني اعتراض کنند و مانع اخراج مهاجرين افغاني بشوند.

اکثر افغاني هاي ساکن ايران بيشتر از بيست سال است که در ايران با کمترين دستمزد سخت ترين و شاق ترين کار را انجام داده اند و توقعي به غير از اينکه اجازه کار کردن در ايران را داشته باشند نداشته اند. در حالي که اين ابتدائي ترين حق هر انساني است که کار و زندگي نمايد. رژيم جمهوري اسلامي که با اجراي سياستهاي جنگ طلبانه و غير انساني به غير از خفقان، سرکوب، کشتار، تورم و گراني چيزي براي مردم به ارمغان نياورده است سعي دارد مشکل بيکاري و فقر را به گردن مهاجرين افغاني بياندازد تا براي مدتي صداي اعتراض مردم را به اين بهانه خاموش نمايد، در حالي که نه تنها مردم بلکه خود جمهوري اسلامي ايران به خوبي آگاه است که با اخراج کردن افغاني هاي ساکن در ايران مشکل بيکاري برطرف نميشود و اين مشکل را بايد در اجراي سياستهاي غلط خودشان جستجو نمايند. دوستان بايد به هر شيوه ممکن مانع اخراج مهاجرين افغاني بشويم بايد کودکان انها را همانند کودکان خودمان در مدرسه و کلاس درس ببينيم نه اينکه شاهد اخراج کودکان افغاني تنها به بهانه خارجي بودن باشيم يک لحظه خودمان را جاي آنها بگذاريم و فکر کنيم که اگر ما از ايران مجبور به مهاجرت به افغانستان ميشديم آيا سزاور چنين رفتاري بوديم. نهادهاي حقوق انسان، نهادهاي مدافع حقوق کودکان و زنان و تشکلهاي کارگري و دانشجوئي و همه انسانهاي آزاديخواه در اينباره مسئول هستند و بايد براي جلوگيري از اخراج افغانهاي ساکن در ايران تدبيري بينديشند و به اين روند اخراج اعتراض نمايند.

با آگاه گري و ايجاد بستر فرهنگي مناسب ديد مردم را که با افکار ضد انساني و سمي ناسيوناليستي رژيم نسبت به افغاني ها در بين مردم ترويج شده است را زدوده و همه مردم يک صدا به اين مسئله اعتراض نمايند.

انسانيت مهم است ، نه زبان و مليت!