منصور حکمت و افکارش را به مردم معرفی کنیم!

فراخوان به مناسبت هفته منصور حکمت

 

خالد حاج محمدی

از ١٥ خرداد که روز تولد منصور حکمت است تا ٢٢ خرداد به مدت یک هفته (٤ تا ١١ژوئن) هفته منصور حکمت است. سه سال قبل دفتر سیاسی وقت حزب کمونیست کارگری ایران این هفته را به عنوان هفته منصور حکمت اعلام کرد. هدف از اعلام این هفته شناساندن منصور حکمت در ابعاد اجتماعی بود. در این خصوص تا کنون و در مورد اهمیت این کار، رفقای زیادی نوشته اند و گفته اند. در دوسال گذشته، هم در ایران و هم در کشورهای مختلف اقدامات معینی در گرامیداشت این انسان بزرگ از جانب دوستدارانش از حزب حکمتیست تا جریانات و انسانهای مختلفی صورت گرفت. اینجا من هم میخواهم به همین مناسبت رو به فعالین حزب در ایران و کل کمونیستها و دوستداران منصور حکمت در مورد اقداماتی که میتوان به این مناسبت پیش برد نکاتی را طرح کنم.

گفتم هدف از هفته منصور حکمت شناساندن این انسان بزرگ و متفکر و رهبر مارکسیسم معاصر به مردم در ابعاد اجتماعی است. مارکس را امروز همه میشناسند و از هر کس بپرسید در موردش چهار کلمه را تحویلت خواهد داد. باید کاری کرد که در همین ابعاد نیز منصور حکمت را بشناساند. باید تلاش کرد مردم در ابعاد وسیع او را بشناسند، با او آشنا باشند، افکار و عقاید و نظراتش و نقشی که در سه دهه سیاست در ایران و در جهان داشته است را  بدانند. هدف از هفته منصور حکمت همین است. بدون تردید این کار در یک هفته ممکن نیست و همیشه باید این کار را کرد.اما هفته منصور حکمت این امکان را میدهد کمونیستها در ابعاد وسیع و هماهنگ و متمرکز دست به چنین کاری بزنند.  بی شک هر مارکسیست جدی و هر آدم انساندوستی که بخواهد گوشه ای از حقایق و تلاشهای انسان معاصر را برای رهایی بیان کند، نیک میداند که لازم و ضروری است که از رگه فکری متفاوتی صحبت کند که مارکس و مارکسیسم را در دوره خود نمایندگی کرد و در همین ابعاد ظاهر شد و نقش ایفا کرد. نه تنها این بلکه هر ژورنالیست باوجدانی که بخواهد به سه دهه تحولات در ایران و جهان نگاه کند نمیتواند از نقشی که این انسان داشته است و نقد متفاوتی که داشته و نظرات مهم و قابل توجه او به مهترین مسائل دنیا بی توجه باشد.

همچنانکه بارها گفته ایم این هفته تنها متعلق به حکمتیستها نیست، هفته منصور حکمت متعلق به همه سوسیالیستها، همه دوستداران او و همه انسانهایی است که به منصور حکمت علاقه داشتند و جایگاه والایش را ارج میگذاشتند. باید تلاش کرد با ابتکارات مختلف در شهر و محله، درکارخانه و دانشگاه و مدرسه، در اداره و بیمارستان و هر جا که ممکن است برای معرفی منصور حکمت و شناساندن او تلاش کرد. دوست دارم همین جا تکه ای از سخنان کورش مدرسی را به همین مناسبت که دو سال قبل نوشته است بیاورم:

اگر جمهورى اسلامى نبود هفته منصور حکمت، هفته سمينارهاى تئوريک، هفته جلسات سياسى، نمايشگاههاى کتاب، هفته انواع مختلف فعاليت هاى فکرى و فرهنگى در ابعاد جامعه ايران بود. فعاليت هائى که نه تنها جايگاه منصور حکمت را در تفکر معاصر باز ميکرد و امکان ميداد تا در ابعاد وسيع انسانهاى ديگر بتوانند اين رگه فکرى را بشناسند و به آن بپيوندد بلکه هفته متمرکزى از فعاليت فکرى، هنرى و فرهنگى حول مسائل جديد و قديم جامعه را بوجود مى آورد. امکانى را فراهم مى آورد که مارکسيست هاى ما بتوانند حول اين خط و سنت فکرى به مسائل جديدى که در مقابل آنهاست به پردازند.

کوروش مدرسی به درست به مانع جمهوری اسلامی در راه گرامیداشت این انسان عزیز اشاره دارد. باید تلاش کرد این ممانعت و محدودیتهایی که ایجاد کرده است را با ابتکارات مختلف کاست.

اقدامات زیادی را برای معرفی منصور حکمت میتوان پیش برد. این دیگر به میزان تلاش و خلاقیتهای هر سازمان، نهاد، جمع و هر انسانی است که میخواهد در این زمینه و در این هفته کاری کند.

میتوان نوشته ای از حکمت را چاپ و پخش کرد، میتوان مجموعه ای از سخنرانیهای او را در سی دی یا دی وی دی یا وی سی دی و یا کاستهای معمولی ضبط کرد و آن را بدست مردم رساند. میتوان متون کتبی او را در سی دی آورد و تکثیر و پخش کرد. هم اکنون در خود ایران با توجه به فیلتیر شدن سایتها از جانب جمهوری اسلامی سایت منصور حکمت بر روی سی دی ضبط شده و دست دوستدارانش است و آن را پخش میکنند. میتوان جمعهایی را تشکیل داد و در این هفته به بازخوانی منصور حکمت و معرفی یکی از آثارش پرداخت. میتوان بر مبنای علائق به کارهای او در عرصه های مختلف سمینار و تجمع مختلف را در هر جا و با در نظر گرفتن همه فاکتورها تشکیل داد و با استفاده از نظرات و نوشته ها و دیدگاههای منصور حکمت به نقد جامعه در عرصه های مختلف از حقوق کودکان، زنان، جایگاه انسان، حکم اعدام، آزادی بیان، اسلام و نقش مذهب، ملت و ناسیونالیسم، جنگ و دهها مسئله دیگر پرداخت. منظورم این است کسی یا نهادی که مدافع نظرات او در زمینه حقوق کودک است خوب لابد در این زمینه سمینار خواهد گذاشت و کسی که مخالف حکم اعدام است در محکومیت حکم اعدام و ... .

میتوان فعالیتهای دیگر، و مناسبتهای دیگر از ورزشی ، کوهنوردی، موسیقی، ادبی، هنری و... تشکیل داد و در این مناسبتهای اقداماتی را برای شناساندن منصور حکمت پیش برد. میتوان تکه های شیرین و مشهور سخنان او را که معرف افکار عمیقا انسانی حکمت و مارکسیسم متمایز اوست را نوشت و برجسته کرد و به اشکال مختلف در دید مردم قرار داد. میتوان در هر جا که محل تجمع مردم است در این هفته برای معرفی او کاری کرد. میتوان پوستر منصور حکمت را چاپ و پخش کرد و بر در ودیوار محلات و شهرها زد. میتوان مباحثات جدی او در زمینه های مختلف را از تشکل کارگری تا کارگران و انقلاب را در کارخانه به دست کارگران رساند. میتوان برای چاپ آثارش کمک مالی کرد و کمک مالی جمع کرد. میتوان در موردش و برای معرفی حکمت  نوشت. باید کاری کرد که مردم تشویق شوند و سراغ آثارش بروند و بخوانند و گوش کنند و با این متفکر بزرگ، با این انسان مهم، با این رهبر انقلابی و مارکسیسم بزرگ تاریخ معاصر آشنا شوند. هفته منصور حکمت امکانی است که همگی ما هماهنگ در این رابطه و با ابتکارات مختلف توجه مردم را در ابعاد میلیونی به منصور حکمت جلب کنیم.

معرفی منصور حکمت وظیفه ماست! این کوچکترین کاری است که در حق او باید کرد. حکمت را باید معرفی کرد تا بشریت با رگه ای فکری که رهایی بخش است، که عمیقا انسانی است، که آموزنده و راهگشاست آشنا شوند. این کار را نه تنها به خاطر منصور حکمت، بلکه بخاطر دفاع از شرافت و کرامت انسان و برای احترام به بشریت که در دنیای نابرابر امروز حقوق و ارزشی ندارد، باید این کار را کرد. برای نجات انسان و دفاع از انسان باید افکار حکمت را به میان مردم برد و توده گیر کرد. به خاطر خودمان و دفاع از شرافت و کرامت انسانیمان، بخاطر کودکانمان و دریغ نکردن گنجینه ای از مباحثات مهم و راهگشا و امید بخش و عمیقا انسانی از آنها باید این کار را کرد.  به همین دلایل این وظیفه همگی ماست، همگی ما سوسیالیستها، همگی مایی که به اهمیت نقش این انسان و کمونیسم او در زنداگی انسان معاصر واقفیم. حکمت و افکارش را نباید از بشریت دریغ کرد. حکمت را باید خواند، باید درک کرد و باید فهمید و بکار بست.