جوانان کمونيست و جنبش جوانان

 

بهروز مدرسى، دبير سازمان جوانان کمونيست

اين ادعا که از دو سال و اندى پيش، "دفتر تحکيم وحدت"، "مجاهدين انقلاب اسلامى" و يا "انجمنهاى اسلامى"هستند که به خيال خود "رهبرى"جنبش جوانان و دانشجويى در اختيار دارند را، نبايد به حساب رهبرى اين جنبش از جانب آنان، به معناى اخص کلمه گذاشت. اين بيشتر استفاده جوانان و دانشجويان از امکانات و معادلات سياسى آنروز ها بود که نتايج آن را امروزه همه ميبينند. استفاده از امکاناتى که جمهورى اسلامى را ضعيفتر کرده و جوانان و دانشجويان را به خواستهاى آزاديخواهانه شان نظير آزادى بى قيد و شرط سياسى، جدايى مذهب از دولت، لغو حجاب و ... نرديکتر کرد. همينکه آنها توانستند شکافهاى درون رژيم را عميقتر کنند و هر دو جناح رژيم را براى دفاع از بنيانهاى جمهورى اسلامى (هر يک به شيوه خود) به جان هم اندازند، نشانه اى از درست بودن استفاده از اين امکان بود. "سردارى بدون سپاه آنها"همه شان را نگرانتر از هميشه کرده است. از اين مينالند که "توده هاى دانشجويان به فراخوانهاى آنها اعتنا نميکنند". در محکوم کردن حرکت مستقل جوانان و دانشجويان در خرم آباد، تهران، اصفهان، شيراز و سنندج سعى ميکنند که از همديگر سبقت بگيرند. دنبال مقصر بين "خودى ها"ميگردند که "غير خودى ها"را به قول خودشان مرعوب کنند.و اين دقيقا چيزيست که امروزه از دفتر تحکيم گرفته تا فرماندهان سپاه را نگرانتر از هميشه کرده است. شبحى در گشت و گذار است. شبح حرکت مستقل جوانان و دانشجويان. تحت رهبرى کمونيستها و در پيوند با جنبش رو به گسترش کارگرى در ايران. اين شبح چنان آنها را به وحشت انداخته که به هم هشدار ميدهند که: متوجه "سو استفاده دانشجويان برانداز و وابسته به احزاب اپوزيسيون از فعاليتهايمان باشيم". "چپى ها و کمونيستها محيط دانشگاهها را تحت کنترل دارند". "بازگشايى مدارس و دانشگاهها نبايد تبديل به امکانى براى بروز سياستها و اعمالى خلاف آرامش فعال بشود". هر دو جناح رژيم و بخصوص دوم خردادى ها که داعيه و پرچم اصلاح پذير بودن رژيم اسلامى را بلند کرده اند، به اين واقعيت واقفند که "کنترل"خود را بر جوانان و جنبشهاى آنها از دست داده اند. آنها ميدانند که خواستهاى برحق و آزاديخواهانه جوانان و دانشجويان با بنيادهاى رژيم اسلامى نميخواند. ميدانند که جوانان هم، اين را ميدانستند و فهميده اند. اين خيابان يک طرفه ايست که دوم خردادى ها امکان دور زدن و بازگشت را ندارند، چرا که مليونها جوان، زن و کارگر راه را بر آنها سد کرده اند. آنها اعتماد بنفس جوانان را روزانه در گوشه کنار کشور تجربه ميکنند.ما امسال را سال کمونيسم در مدارس و دانشگاهها اعلام کرديم. اينکه اين فقط کمونيسم و حزب کمونيست کارگرى ايران است که ميتواند جنبش جوانان را به اهداف نهايى خود برساند، واقعيتى است که امروزه در جمعهاى دانشجويان و دانش آموزان، در دانشگاهها، مدارس و محلات در مورد آن به بحث پرداخته ميشود. توازن قوا با دو سال و اندى پيش تفاوت کرده. جوانان و دانشجويان کمونيست ميتوانند و بايد که با اتکا به مجامع عمومى مدارس، دانشگاهها و محلات رهبرى عملى اين جنبشها را بدست بگيرند. ميتوان با اتکا به مجامع عمومى خواستهايى نظير آزادى بى قيد و شرط سياسى، جدايى مذهب از دولت، آزادى زندانيان سياسى، جدايى مذهب از دولت و لغو حجاب را به کرسى نشاند. ميتوان و بايد تشکلهاى مستقل مدارس، دانشگاهها و محلات را با اتکا به مجامع عمومى سازمان داد. با اتحاد با جنبش رو به گسترش کارگرى و خواستهاى آنها ست که ميتوان دنيايى در شان انسان امروزى برپا کرد. سياست ديروزى "اتکا به دوم خرداد" دارد جايش را به "اتکا به کمونيسم و جنبش کارگرى" ميدهد. اين سياست منطبق با توازن قواى سياسى امروز ايران را بايد بيشتر از پيش جدى گرفت و به پاى اجراى آن رفت.تشکلهاى مستقل را با اتکا بر مجامع عمومى مدارس، دانشگاهها و محلات بنياد نهيد. با سازمان جوانان کمونيست تماس بگيريد. آينده از آن ماست!

 

مرگ بر جمهورى اسلامى!

زنده باد جمهورى سوسياليستى!

 ٢٠ نوامبر ٢٠٠٠