حکم اعدام صدام حسين

گشايش باب ديگري از جنگ قومي و مذهبي در عراق

ديروز ۵ نوامبر دادگاه دست نشانده رسيدگي به جرائم صدام حسين در عراق، وي را به اعدام با چوبه دار محکوم کرد.

اين حکم ربطي به اجراي عدالت در عراق ندارد!. اين حکم پاسخي به کيفرخواست ميليوني مردم عراق، کرد و عرب، شيعه و سني، عليه جنايات صدام نيست! اولا اعدام مجازات نيست انتقام و وسيله ارعاب است. ثانيا صادر کنندگان و مجريان اين حکم خود از مجرم ترين جنايت کاران تاريخ بشر هستند. بوش و بلر بايد در کنار صدام به جرم جنايت عليه بشريت محاکمه شوند. انتقام و ارعاب ناشي از اعدام صدام حسين نه تنها بر زخمها و دردهاي قربانيان سرکوبها و جنايات ديکتاتور سابق مرهمي نخواهد گذاشت که باب ديگر در جنگ و آدم کشي هاي قومي و مذهبي و قبيله اي و کشتار افسار گسيخته، در عراق و در خاورميانه، را باز خواهد کرد.

اعدام ديکتاتور سابق عراق، توسط ديکتاتور هاي کنوني آن، قرار است نقطه عطفي در پيروزي ميليتاريسم و ارتجاع امپرياليستي در اين کشور و معناي" پيروزي" آمريکا باشد. اين حکم نه معناي پيروزي مردم که قرار است معناي پيروزي حکامي باشد که خود کمتر از صدام پرونده جنايت عليه بشريت ندارند. حکم اعدام صدام، حکم مرعوب کردن هر جنبنده اي است که مهر "دشمني" با آمريکا را بر پيشاني خورده است!

اين حکم نبايد اجرا شود. اعدام صدام نه تنها کمترين رگه اي از اجراي عدالت را همراه خود ندارد که بيش از پيش بين مردم عراق به خاطر تعلق مذهبي و قومي تفرقه و نفرت ايجاد ميکند و به جنگ و آدم کشي عنان گسيخته قومي و مذهبي بيش از پيش دامن ميزند.

عدالت در عراق و رسيدگي به جرام همه جانيان عليه بشريت، صدام و بوش و بلر، تنها و تنها در دست بشريت متمدني است که عليه اعدام، عليه ميليتاريسم و لشکر کشي فاشيستي، عليه آدم کشان اسلامي و قومي به ميدان آمده و قدرت را بدست گرفته است.

حزب کمونيست کارگري – حکمتيست

6 نوامبر 2006