اول مه، جشن اتحاد بين المللي خالقين ثروت

فرمان ايست کارگر به سرمايه دار

امسال در شرايطي اول ماه مه، روز جشن اتحاد جهاني طبقه کارگر را برگزار ميکنيم که جهان سراسر، از آفريقا تا آمريکا، از آسيا تا استراليا، در منجلابي از فقر، تحميق، جنگ و تباهي در ابعادي غير قابل باور، گرفتار است. منجلابي که سرمايه سوار بر اقيانوس بي کراني از ثروت مخلوق طبقه کارگر، براي کل بشريت ساخته است. جهنمي که سرمايه تنها با استثمار کارگر در سراسر جهان و تصرف محصول کار او، قدرت ساختن آن را يافته است

امسال اول مه را در شرايطي برگزار ميکنيم که طبقه کارگر در سراسر جهان گرفتار در زنجير ياس و نا اميدي، مبهوت سرمايه، اين هيولاي دست ساز خوداست! گورکنان جهنم سرمايه، طبقه اي که بدون کار آن، روز و لحظه اي چرخ جهان نخواهد چرخيد، خاموش اند. انزوايي که سرمايه به کارگر تحميل کرده است، اسلحه صيقل يافته سرمايه عليه به ميدان آمدن کارگر است. بايد آن را در هم شکست.

اين خاموشي مجاز نيست. فرمان شکستن انزوا و تنهايي مردم کارکن را طبقه کارگر جهاني، ۱۵۰ سال پيش با اعلام اول مه، صادر کرده است. پرچم اين فرمان، که اتحاد ميليوني طبقه کارگر در سراسر جهان است، بايد در دست هر کارگري در هر گوشه اي از جهان باشد.

بدون کار کارگر، سرمايه، طبقه و دولت اش، زنده نيست! بدون کار کارگر، سرمايه قادر به آفريدن هيچ جنگي، بمباران هيچ خانه و کوچه و خياباني، به فقر و فحشا و خانه خرابي و گرسنگي کشاندن هيچ خانواده کارگري، نيست! سرمايه و جهنم اش، به کار کارگر و بردگي مزدي او زنده است. کار براي توليد ، به انگل سرمايه نيازمند نيست! سرمايه براي کسب ثروت اما به بردگي مزدي کارگر نيازمند است. اول مه بايد اين خودآگاهي طبقاتي را به طبقه کارگر بازگرداند.

چه چيز ميتواند بيش از اين باور به قدرت خود را به طبقه کارگر بازگرداند که همزمان در سراسر جهان، يک روز، اول مه، تصميم بگيرد که بنا به خواست خود، دست از کار بکشد، کار را به خاطر جشن خود تعطيل کند، در صف ميليوني هم طبقه اي هايش متحد شود، و کيفرخواست خود عليه توحش سرمايه را تماما مطرح کند! چه چيز ميتواند بيش از اين طبقه کارگر را از انزوا و خاموشي بدر آورد که ببيند چگونه ميتواند همزمان در همه کشورها، يک روز بنام خود، براي خواستهاي خود، چرخ توليد را بخواباند!

و چه چيز ميتواند شورانگيز تر از آن باشد که اول مه طبقه کارگر در سراسر جهان به مسببين منجلاب سرمايه، اعلام ايست بدهد! اول مه، در صفوف ميليوني به ميدان بيايد، قدرت طبقاتي اش را به نمايش بگذارد و اعلام کند که براي پايان دادن به بردگي مزدي، براي پايان دادن به فقر و جنگ و تباهي، و براي ساختن يک دنياي بهتر، خود را آماده ميکند و عزم جزم کرده است! بي ترديد دولت سرمايه اي که يک فرمال ايست و "ديگر بس است" از طبقه کارگر دريافت کرده باشد، در اولين قدم لجام گسيخته اش در سرکوب و تحميق و توحش را، سفت خواهد کرد. طبقه کارگر ميتواند در روز جهاني اش، اين فرمان را صادر کند.

کارگران و مردم آزاديخواه ايران!

شما در شرايطي جشن اتحاد بين المللي طبقه کارگر را برگزار ميکنيد که يکي از رهبران جنبش اول مه، محمود صالحي، در زندان است. فرمان ايست و ديگر بس است شما به دولت جنايتکار سرمايه در ايران، بايد بتواند به آزادي محمود صالحي، ختم شود. اول مه امسال ميتواند جشن واقعي ستمديدگان و محرومين، جشن اتحاد و نمايش قدرت طبقاتي طبقه کارگر باشد.

کارگران سراسر جهان متحد شويد

مرگ بر نظام ضد انساني سرمايه، زنده باد سوسياليسم

حزب کمونيست کارگري – حکمتيست

مه ۲۰۰۷ - ارديبهشت ۱۳۸٦