ناهيد رياضي

۸ مارس روز نه به آپارتايد جنسي ،  روز نه به حجاب اجباري!

 روز جهاني زن نزديک ميشود. در همه جاي جهان فعالين حقوق زن و مدافعين جنبش آزادي زن مشغول تدارک برگزاري هر چه باشکوه تر اين روز هستند. هشت مارس روز جهاني زن سرمنشاء بسياري از تغييرات در زندگي زنان شده است.  فعالين حقوق زن هر سال اين روز را در اشکال گوناگون گرامي داشته اند  و در مراسم و گردهمايي شان بيانيه ها و قطعنامه هايي مبني بر لغو تبعيض و ستم بر زنان  صادر کرده اند. امسال بايد شاهد گردهماييها و تظاهراتهاي بزرگتري باشيم. بايد هزاران و صدها هزار زني که هر روزه براي آزادي پوشش شان با ماموران امر به معروف و نهي از منکر درگير ميشوند، به حرکتي واحد کشيده شوند. بايد همه زناني که خواهان حق ازدواج و طلاق، خواهان حق حضانت فرزند، خواهان آزادي در انتخاب همسر، خواهان تصميم گيري مستقل در باره همه چيز خود از مسافرت تا تحصيل و شغل و...هستند، بايد به يک حرکت واحد جلب شوند. بايد همه کساني که خواهان برچيدن قوانين تبعيض اميز و غيرانساني و ضد زن هستند، به تجمعات گراميداشت هشت  مارس بيايند و يا با فراخوان نهادها و شخصيتهاي مدافع حقوق زن در ايران به کار و حرکتي دست بزنند.

هشت مارس امسال بايد به روز نافرماني مدني بر عليه همه قوانين و مقررات تبعيض آميز و تحقير آميز ضد زن تبديل شود.

موقعيت زن در جامعه ايران تحت قوانين اسلامي با موقعيت برده صدها و هزارها سال پيش قابل مقايسه است. اما زنان و کل مردم ايران در مقابل اين قوانين و مقررات ايستاده اند و از حرمت و شخصيت خود دفاع کرده اند. 

27 سال است که زنان در ايران تحت حکومت اسلامي و قوانين اسلامي زندگي ميکنند. از سالي که جمهوري اسلامي توانست قوانين و مقررات اسلامي اش را با سرکوب صداي حق طلبي و آزادي خواهي و با سرکوب مقاومت زنان، به اجرا بگذارد 25 سال ميگذرد.

نيمي از جمعيت در ايران 25 سال است که بنابر بر قوانين اسلامي انسان محسوب نميشوند. طبق قوانين اسلام و جمهوري اسلامي ايران زن نصف مرد محسوب ميشود. اما دهها قانون و مقررات اسلامي ديگر انسان بودن زن را زير سوال ميبرد. شرائط زن در نظام جمهوري اسلامي و قوانين آن از برده هم بدتر است. 

25 سال آپارتايد کامل جنسي، 25 سال تحقير و اهانت به زن، 25 سال سنگسار، 25 سال حجاب اجباري، 25 سال عدم برخورداري از ابتدائي ترين حقوق و آزاديهاي انساني و اختيار، 25 سال حجاب اجباري، 25 سال نداشتن حق تصميم گيري در مورد خوردن و آشاميدن، شغل، تحصيل، مسافرت، ازدواج، طلاق، پوشيدن لباس، بيرون رفتن از خانه، گردش، ورزش و.....بس است

به اين بردگي کامل نيمي از انسان در جامعه ايران بايد پايان داده شود. زنان و جامعه ايران هيچگاه اين شرائط برده وار و آپارتايد جنسي را نپذيرفتند. هر قانون ضد زن و هر مقرراتي که قرار بوده است، شخصيت و حرمت زن را در جامعه لگد کوب کند، با مقاومت زنان و مردم ايران مواجه شده است. پس از 25 سال هنوز نه تنها يک قانون و مقررات اسلامي نتوانسته است در ايران پيروزمندانه به اجرا گذاشته شود، بلکه بر عکس در طول اين سالها فرهنگ آزادي زن و مدرنيسم آنقدر رشد يافته است که زنان در سطح وسيع و توده اي خواهان تمام آن آزاديهايي هستند که زنان در پيشرفته ترين کشورهاي جهان از آن برخوردارند.

 در جامعه ايران، زنان  برخلاف قوانين جمهوري اسلامي و فرهنگ و مقررات اسلامي، خواهان حقوق و شان انساني خويش هستند. آزادي زن تا همين درجه که امروز در جامعه، در ميان مردم رواج دارد، در تضاد با قوانين و مقررات جمهوري اسلامي است.

 در هشت مارس امسال در ايران و در همه جاي جهان خواهان برچيدن قوانين اسلامي ضد زن و آپارتايد جنسي در ايران و هر نقطه جهان شويم.

سازمان رهايي زن همه سازمانهاي مدافع حقوق زن و افراد و شخصيتهاي مدافع آزادي زن را فراخواند که به هر شکل که ميتوانند اين روز را در ايران و جهان گرامي بدارند. در ايران در تجمعتشان خواهان برچيدن قوانين تبعيض آميز شوند و خواهان آزادي پوشش و حق حضانت، خواهان لغو قانون سنگسار و اعدام به دليل رابطه جنسي خارج از ازدواج و.. شوند.

روز هشت  مارس بايد به روز نافرماني زنان بر عليه حجاب اجباري تبديل شود. زنان بايد حجاب ها را دور بيندازند و اعلام کنند که نميخواهند به اين زورگويي و بردگي تن دهند و خواهان آزادي پوشش هستند. اگر ميليونها زن در تهران و همه شهرها اينکار را انجام دهند، کسي قادر نخواهد بود جلوي اين کار را بگيرد.  ما بايد اعلام کنيم که انسان هستيم و ميخواهيم مانند همه زنان و مردم دنيا، پوشش خود را خود تعيين کنيم.

تجمعات خود را بزرگتر و باشکوه تر از سالهاي پيش برگزار کنيم و اين اميد را زنده نگه داريم و وسعت دهيم که برقراري آزادي زن در ايران نزديک است و آزادي زن آزادي جامعه ايران و بشريت امروز است.