|
قتل هاي مجاز و غير مجاز کبري رحمانپور و شهلا جاهد نبايد کشته شوند!
ثريا شهابي 6 اکتبر 2005
حکم اعدام کبري رحمانپور مجددا تائيد شد و اعدام شهلا جاهد هم پس از سه سال قطعي شد. ميخواهند پرونده دو قتل، يکي ارتکاب توسط کبري که خود تجسم تمام عيار لگدمال و تباه شدن دختري جوان و فقير تحت حکومت الله است، و ديگري شهلا که نمونه از خودبيگانگي انسان در چنگال يک نظام سرتاپا غير انساني است، را با کشتن کبري و شهلا و ريختن خون آنها ببندند. نه کبري و نه شهلا جانيان حرفه اي و قاتلين قتل هاي زنجيره اي نيستند. داستان اين قتل ها موضوع اين نوشته نيست، چرا که در ميزان شنيع بودن و وارونه بودن "عدالتي" که قرار است با انداختن طناب دار برگردن اين دو زن صورت بگيرد، تغييري نمي دهد.
مقتولين اين پرونده ها، کساني بودند که در يک جدال لفظي و فيزيکي، دفاع از خود، يا بر اثر احساسات غير انساني حسادت و رقابت، در خفا و بدور از چشم شاهد و ميانجي و دخالتگري که بتواند مانع اتفاق افتاده آن شود، جانشان را از دست دادند. و برگردن کساني که جانشان را گرفتند، مدال "قاتل" آويزان شد! قاتلين کبري و شهلا اما کساني هستند که قرار است در روز و ساعت معين در حضور مردم ايران، در حمايت قانون و پليس و "اخلاق" و مذهب و دولت، طي تشريفات معيني، در معيت قانون کثيف قصاص و انتقام، آدم بکشند. و برگردن قاتلين کبري و شهلا، مدال افتخار "عادل" آويزان شود. اگر مرگ قربانيان اين دو پرونده، شاهدي نداشت و حقايق مربوط به آن ميتواند براي هميشه پنهان بماند، کبري و شهلا قرار است با حضور شاهدان، مطبوعات، گزارشگران در مقابل چشمان همگان، به قتل برسند. اگر احساسات، خشم، دفاع از خود، حسادت و رقابتي که موجب مرگ دو انسان شد، توجيهي براي پايان دادن به زندگي قربانيان اين دو پرونده نيست، حس انتقام و خونخواهي خانواده قربانيان براي کشتن کبري و شهلا، تشويق ميشود و به آن "شرف و انسانيت" ميگويند! شنبع ترين قتل هاي سيستماتيک را "عدالت" ميخوانند.
اعدام، شنيع ترين قتل عمد نقشه مند است. هيچ کس را به هيچ جرمي نبايد اعدام کرد. نبايد اجازه داد تحت هيچ نام و بهانه اي، تحت قانون اعدام يا قصاص، به بهانه "مرهم" گذاشتن بر زخم خانوداه قربانيان، اين قتل عمد ها صورت بگيرد. کبري رحمانپور و شهلا جاهد نبايد اعدام شوند. مردم ايران، بشريت و همه کساني که تشنه عدالت و انسانيت اند، بايد در مقابل اين کشتارهاي فجيع به ايستند.
عدالت اسلامي با قانون اعدام و قصاص اش، گسترش و تعميم قتل و آدم کشي است. اين نه عدالت، که دستگاه سيستماتيک آدم کشي است بايد آن را از بنياد ريشه کن کرد. اين تنها راه جلوگيري از قتل هاي بيشتر است.
|