|
همسرنوشتى جنبش ما ينار محمد در بغداد، ينار محمد در سنندج رحمان حسين زاده در آخرين لحظات روز ٨ مارس ٢٠٠٥ خبرها، گزارشات و عکسها و مراسمها را نگاه ميکنم. انتظار و اضطراب را پشت سرگذاشته و به اين فکر ميکنم که ٨ مارس بيادماندنى و با شکوهى در جنبش آزادى و برابرى ايران ثبت شد. در اين اثنا اين خبر کوتاه را دريافت کردم، که همين امروز در شهر بغداد، در شهرى که هر لحظه امکان انفجار بزرگى جان انسانها و امنيت هر تجمعى را تهديد ميکند. مراسم ٨ مارس در مرکز شهر و در ميدان مشهور فردوس با فراخوان سازمان آزادى زن عراق و دبير آن ينار محمد برگزار شده است. ينار محمد در بغداد سخنرانى کرده و به پرسشهاى خبرنگاران و مدياى بين‌المللى حاضر در صحنه جواب داده است. بسرعت اين ايده بر ذهنم نشست. ينار محمد در بغداد و ينار محمد در سنندج.پوستر ينار محمد در سنندج و شهرهاى کردستان سمبل به آتش کشيدن حجاب و پرت کردن اين طوق بردگى زن و نه گفتن به جمهورى اسلامى بود. ينار محمد به همت فعالين جنبش راديکال زنان و حزب حکمتيست با پوستر و پيامش در مارش ٨ مارس سنندج و شهرهاى کردستان حضور داشت. از نظر خيليها اين اقدام "ساده" لازم به يادآورى نيست. اما نکته اينجاست همين يک قلم "کارساده" را کس ديگرى نميکند. بر عکس جريانات مختلف و حتى بعضى‌ها که در همان بغداد و سنندج خود را مدافع حقوق زن ميدانند، نقطه عزيمتشان شقه شقه کردن صفوف جنبش ما جنبش حق‌طلبى زنان تحت عناوين مختلف است. درست بر عکس نقطه عزيمت ينار محمد و جنبشى که به آن تعلق دارد، پايان دادن به اين پراکندگى و تامين همسرنوشتى جنبش انسانى زنان است. جنبش انسانيت بيدار، جنبش زنان آگاه، جنبش حقوق جهانشمول انسان و حقوق جهانشمول زنان مرز و دسته‌بنديهاى پوچ را را نميشناسد. اهداف و سياست و پراتيک جنبش ما چه در بغداد و تهران و سنندج و در اقصى نقاط اين کره خاکى پاياد دادن به تبعيض و بردگى انسان به دست انسان و از جمله زشت‌ترين نوع آن آپارتايد جنسى عليه نيمى از شهر وندان جامعه يعنى زنان است. پوستر ينار محمد در سنندج و شهرهاى کردستان علاوه بر پيام بلاواسطه مندرج در آن سمبل اين همسرنوشتى و همبستگى عميق انسانى است که سوسياليستها و کلارازتکين روز جهانى زن را بر آن بنياد گذاشتند. اين ابتکار مهمى در٨ مارس امسال بود. لازمست کل ابتکارات و تجربه ٨ مارس امسال را جمعبندى کرد. اين را به فرصت ديگرى موکول ميکنم. در خاتمه تصور ميکنم تلاشها و زحمات اين مدت و يک هفته اخير انسانهايى که ميخواستند روز جهانى زن، با مطالبات راديکال وصداى رسا فضاى سياسى و اجتماعى جامعه را متوجه خود کند، ممکن شد. تحت حاکميت سياه جمهورى اسلامى اين کار ساده‌اى نبود. نبايد فراموش کرد، رهبران و فعالين جنبش آزاديخواهانه و راديکال زنان نه تنها از سد مردسالارى و عقب ماندگى، بلکه از سد و مانع و کارشکنى و محدوديت رژيمى عبور کردند، که فلسفه وجوديش را ضديت با زن تشکيل ميدهد. به همه دست‌اندرکاران، فعالين و نهادها و کانونهاى برگزار کننده، به شرکت کنندگان و هر کس که نقشى در شکل دادن به ٨ مارس باشکوه ٢٠٠٥ در ايران و شهرهاى کردستان داشت، درود ميفرستم. دوستان خسته نباشيد. ٨ مارس ٢٠٠٥ ٭٭٭ |