|
نجات جامعه عراق به اراده وتصمیمات این کنگره گره خورده است سخنرانی رحمان حسین زاده در کنگره سوم حزب کمونیست کارگری عراق
رفقا و حضار عزیز از جانب رهبری ، کادرها و اعضای حزب حکمتیست برگزاری کنگره سوم حزبمان را در عراق تبریک میگویم. همینجا میخواهم اطلاع دهم که قرار بود رفیق کورش مدرسی لیدر حزب در این کنگره شرکت کند. اما بنا به پیشنهاد رفیق ریبوار احمد از این کار صرفنظر شد. به عنوان هیئت حزب حکمتیست غنیمت حضور در این کنگره نصیب من و رفقا صالح سرداری (عضو دفتر سیاسی) و محمد راستی (عضور مشاور کمیته مرکزی) شد.
در چنین مجامعی رسم بوده احزاب نزدیک به هم یا به اصطلاح "برادر" پیام همبستگی و حمایت را اعلام میکنند. میخواهم تاکید کنم وظیفه هیئت ما محدود به این نیست، چون کافی نیست. رابطه این دو حزب بسیار عمیق تر و در هم تنیده تر از آن است که اعلام پیام همبستگی، حق مطلب را ادا کند. ما بارها گفتیم یک جنبش و امروز من اضافه میکنم که اگر ضروریات سیاسی آرایش احزاب کشوری نبود، یک حزب با وسیعترین دستور کار مشترک بوده و هستیم. در نتیجه از جانب حزب حکمتیست و شخصا هم به عنوان عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری عراق حضورداریم تا پاسخگوی وظایف و مسئولیتهای مشترکمان چه در رابطه با فعالیتهای دوره گذشته حزبمان در عراق و چه مسئولیت پذیری در رابطه با وظایف و نقشه آینده کارمان در عراق باشیم.
رفقا و دوستان عزیز این درست است که مبنای همسرنوشتی هر دو حزب ما را ایئولوژی، افق و استراتژی مشترک و کمونیسم منصور حکمت شکل میدهد. علاوه بر آن در دوره کنونی وظایف سیاسی و اجتماعی مشترک در سطح منطقه این حقیقت را بسیار برجسته تر کرده است. روند اوضاع سیاسی جاری در خاورمیانه و در دو کشور عراق و ایران بسیار بر هم تاثیرگذرند. جنبش و جریانی که به وظایف منطقه ای خود آگاه نباشد. کاری از پیش نمیبرد. حتی این برای جبهه دشمنان و مخالفین مان هم صدق میکند. به دو قطب تروریستی آمریکا و اسلام سیاسی حاضر در عراق نگاه کنید. تروریسم دولتی آمریکا نقشه هایش را در چارچوب خاورمیانه بزرگ تعقیب میکند. تروریسم اسلامی در عراق و ایران و افغانستان و دیگر کشورهای اسلام زده سیاست و استراتژی خود را پیگیری میکند. جغرافیای عراق و ایران کانون داغ تصفیه حساب این معادلات است. ما مستقیما در این چارچوب و با دستور کار منطقه ای باید به وظایف خود بنگریم. یک عامل مهمتر، جنبش ما در این دو کشور ابزار و احزاب خود را دارد و از طریق آنها باید تاثیر گذار باشد. باید متوجه بود پیشروی کمونیسم کارگری و حکمتیستی در ایران و عراق به لحاظ سیاسی و عملی به هم گره خورده است.
حضار عزیز اوضاع عراق بسیار حساس است. بر خلاف تصویر پوچی که آمریکا و هم پیمانانش ارائه میکنند که گویا بعد از نمایش "انتخاباتی" اخیر و تعیین رئیس جمهور و پارلمان و کابینه موقت اوضاع عراق به طرف ثبات میرود، بر عکس فاکتورهای پایه ای بی ثباتی و سناریو سیاهی تشدید میشود. شاخص بهبود اوضاع این نیست که گویا چند گروه از تروریستهای اسلامی دستگیر میشوند و یا میدان مانوور عملیات انتحاری دارو دسته زرقاوی محدود میشود. شاخص نگران کننده اینست که شب و روز در فضای سیاسی و روحی این جامعه تعصبات و جهل قومیت، مذهب، عشیرت را میدمند. بر اساس بازی خطرناک عرب، کرد، سنی و شیعه و عشیرت و تحت اجبار و مصلحت آمریکا حکومت و پارلمان را سرهم بندی میکنند. آنوقت انتظار دارند این جامعه روی آرامش به خود ببیند؟. هر انسان عاقل میداند این محال است و اگر برای لحظه ای فشار و اجباری که آنها را به سازش کشانده، نماند. همین هایی که اکنون در پارلمان و دولت با هم عکس میگیرند. چنان به جان هم میافتند و بدتر چنان جامعه را به جان هم میاندازند که جنگ چند هفته ای فلوجه سرنوشت اکثر شهرهای عراق خواهد بود. صحنه های جنگ و کشتار 20 ساله افغانستان صحنه های ملا یمترجنگ و کشتار درعراق خواهد بود. در نتیجه میخواهم تاکید کنم که عراق و آینده آن و سرنوشت مردم آن کماکان بر لبه پرتگاه است. نباید گذاشت این سرنوشت محتوم مردم عراق باشد.
رفقای عزیز
مردم عراق در نتیجه 35 سال حاکمیت سیاه بعث و صدام حسین و همچنین محاصره اقتصادی و جنگ و اشغال نظامی آمریکا فجایع تکان دهنده بیشماری را از سرگذرانده است. در تداوم این روند متاسفانه امروز نشانه های تراژدی انسانی بسیار هولناکتر این جامعه را تهدید میکند. اشغال عراق توسط آمریکا با عروج خرافی ترین و ضد انسانی ترین ایدئولوژی و سیاست همراه شده است. قبلا گفتم تا سرحد منفجر کردن کلیت یک جامعه بیست و چند میلیونی در خرافه اسلام شیعی و سنی و قومیت عرب و کرد و عشیره گری دمیده اند. بر این اساس و با زور در یک تناسب قوای شکننده آرایش سیاسی- اداری موقتی را به جامعه تحمیل کرده اند. خود این آرایش پیش درآمد یک فاجعه بزرگ و آتش زیر خاکستری به وسعت کل عراق است. همین نیروهای شکل دهنده این وضعیت و دولت با شل شدن هرد رجه از کنترل آمریکا بر گرده شان چنان به جان جامعه میافتند که تنها با پاکسازیهای هولناک رواندا قابل مقایسه خواهد بود. مقابله با این تراژدی از هر نیروی سیاسی که ذره ای سرنوشت انسان و جامعه مسئله اش باشد. مسئولیت پذیری و راه حل میطلبد.
حزب کمونیست کارگری عراق با ابتکار ایجاد کنگره آزادی عراق این بلوغ سیاسی و این مسئولیت پذیری را از خود نشان داده است. کنگره آزادی عراق پروژه امیدبخشی است که میتواند با سازماندهی جنبش اجتماعی وسیع و آزادیخواهانه، امنیت ، آزادی و مدنیت و ایجاد دولت سکولار غیر قومی را در عراق متحقق کند. حزب حکمتیست با تمام توان کنگره آزادی عراق را تقویت میکند. فکر میکنم در پلنوم دوم حزبمان که در تدارک برگزاری آن هستیم ، حزب حکمتیست تقاضای پیوستن خود را یه این کنگره تصویب و اعلام کند. ما دوش به دوش حزب کمونیست کارگری عراق در صف مبارزه آزادیخواهانه این سازمان برای احیای اراده نیروی انسان حق طلب و برای نجات جامعه عراق از سناریوی سیاه کنونی میکوشیم.
رفقا ازنظر کمونیسم ما، ارا ده انسان آینده و تاریخ را رقم میزند. اگر قرار است جامعه عراق نجات پیدا کند. اگر قرار است آزادی و برابری متحقق شود. اگر قرار است جمهوری سوسیالیستی بنیاد گذاشته شود، تماما به اراده و پراتیک حزب ما و ما به عنوان نمایندگان کنگره این حزب گره خورده است. در شرایطی که چند صد متر دورتر از محل کنگره ما دولت ارتجاعی طالبانی- جعفری علیه مردم نقشه میریزند. ما هم تجمع کرده ایم برای دستیابی به آزادی و رهایی مردم عراق نقشه بریزیم. ما در سالن اجتماعات هتل فلسطین بغداد پرچم مارکس و منصور حکمت و پرچم آزادی انسان و نجات جامعه عراق را برافراشته ایم. درود بر این تجمع و تصمیمات آن.
زنده باد کنگره سوم حزب کمونیست کارگری عراق زنده باد حزب کمونیست کارگری عراق زنده باد جمهوری سوسیالیستی 14 آوریل 2005
کنگره سوم حزب کمونیست کارگری عراق روز 14 آوریل 2005 در سالن اجتماعات هتل فلسطین شهر بغداد برگزار شد. هیئت حزب حکمتیست با مسئولیت رحمان حسین زاده معاون لیدر حزب و رئیس هیئت دبیران و رفقا صالح سرداری (عضو دفتر سیاسی ) و محمد راستی (عضو مشاور کمیته مرکزی) در این کنگره حضور داشتند.
|