|
انتخاب مردم: سرنگونی جمهوری اسلامی تحریم کافی نیست، اعتراض را سازمان دهیم رحمان حسین زاده باکاندید شدن رفسنجانی و شروع نام نویسی داوطلبین حضور در مضحکه "انتخابات" ریاست جمهوری ، بازار گرمی سران جمهوری اسلامی ابعاد جدیدی به خود گرفته است. میخواهند این شبهه را ایجاد کنند که بسیار اهل "انتخابند" . گویا "انتخاب و انتخابات" از همان اوایل جزو خصیصه "نظامشان" بوده است. اما مردم دستشان را خوانده اند. نسل جوان و پر شور سازنده انقلاب 57 یادمان است که جمهوری اسلامی گام به گام با سرکوب و کنار زدن انتخاب مردم یک ربع قرن خود را بر مردم تحمیل کرده و خون مردم را در شیشه کرده است. انتخاب مردم و انقلاب 57 رفاه و آزادی و سعادت بود، برقرار نظام سیاسی آزاد و برابر به جای استبداد و دیکتاتوری سلطنتی و غیر سلطنتی بود، تامین آزادیهای سیاسی و اجتماعی و مدنی و جدایی دین از دولت و دیگر مطالبات آزادیخواهانه بود. همین سران مرتجع جمهوری اسلامی خمینی و خامنه ای و رفسنجانی و خاتمی و بنی صدر و منتظری و کهروبی و پاسدار دمکراتهای دوم خردادی و خیل ریز و درشت آخوند و مرتجعین معمم و غیر معمم در راس مخوفترین ماشین کشتار وجنگ تاریخ معاصر ایران قرار گرفتند و یک نسل کشی به تمام معنا را راه انداختند. جمهوری اسلامی حاصل پس زدن انتخاب و انتخابات مردم و حاصل شکنجه و کشتار و اعدام صدها هزار زن و مرد و پیر و جوان و حتی کودکان ایران است. در تحمیل یک ربع قرن رژیم اسلامی سراپا جنایت و کشتار و پایمال کردن اراده و انتخاب مردم خمینی و گله آخوند و حزب ا له حمایت کامل دول غربی و کشورهای امپریالیستی و نیروهای سیاسی "وطنی" امثال جبهه ملی و نهضت آزادی و حزب ملت و ضد امپریالیستهایی چون حزب توده و اکثریت را به همراه داشتند. در جمهوری اسلامی به معنای متعارف و بورژوایی کلمه هم هیچگاه انتخابات وجود نداشته است. در رژیمی که با چنین سابقه کشتار و جنایت خود را تحمیل کرده است. در راس آن سمبل ارتجاع به نام ولی فقیه با سرنوشت مردم بازی میکند. اپوزیسیون چپ و راست و تشکلها و سازمانهای کارگری و توده ای و مدنی نه تنها مجال فعالیت، بلکه سرکوب شده اند. صحبت از انتخابات شعبده بازی است. نمایش انتخاباتی اینها هر بار صحنه آرایی چندش آوری است که از میان "خودی ترین خودیهایشان" قرار است مرتجع و یا مرتجعینی سر از صندوق در آورند و ابزار اسارت مردم یعنی دولت جمهوری اسلامی را سرپا نگه دارند.
آن دوران گذشته است. ورق برگشته است. نه کشتار و جنایت و نه شعبده بازی و کارنوال "انتخابات اسلامی" نمیتواند جلو دار انتخاب واقعی مردم یعنی به میدان آمدن جنبش سرنگونی و سرنگون کردن جمهوری اسلامی باشد.
تحریم کافی نیست
در مضحکه "انتخابات" جمهوری اسلامی نباید شرکت کرد و این ساده ترین کاری است که وسیعا و در ابعاد میلیونی مردم انجام خواهند داد. این را زنان و مردان و نسل جوان تشنه آزادی و رهایی و متنفر از اسلام و جمهوری اسلامی تضمین خواهند کرد. نه مردم به جمهوری اسلامی به روشنی خود را در نه به "انتخابات" خود را نشان خواهد داد. شرکت نکردن وسیع و میلیونی مردم و گسترش دامنه تحریم این مضحکه را سران جمهوری اسلامی هم بو برده اند. بازار گرمیهای آنها عکس العملی به این حقیقت است. این را نه تنها از فضای اعتراضی مردم، بلکه از پیوستن به صف تحریم توسط جریانات راست و ملی و مذهبی و بعضا خودیهایی که تا همین دیروز و در انتخابات قبلی صحنه گردانان ماجرا بودند میتوان دریافت. در هر حال مضحکه "انتخابات" اسلامی لازمست وسیعا تحریم شود اما برای ما ، برای مردم آزادیخواه و خواستار سرنگونی فوری جمهوری اسلامی کافی نیست.
روز "انتخابات" روز اعتراضات
مناسبت "انتخابات" تصویری از یک کشمکش سیاسی است . جمهوری اسلامی و اعوان و انصارش با بکارگیری همه ابزارهای ممکن سرکوب و تحمیق میخواهند بخشی از مردم را به پای صندوق رای بکشانند. برایشان مهم نیست به چه کسی و چه جوری رای میدهند. مهم است نشان دهند "هنوز مردم در صحنه اند" . در مقابل باید بتوانیم نشان دهیم که بر عکس مردم در مقابل آنها و معترضند. باید نشان دهیم مردم در صحنه ابراز تنفر و اعتراض و سرنگونی علیه جمهوری اسلامیند. این را تنها با تحریم و در خانه نشستن نمیتوان نشان داد. در یک تصویر فرضی اگر روز "انتخابات" جمهوری اسلامی توانسته باشد حداقلی از مردم را نشان دهد که پای صندوق رای هستند و علیرغم تحریم دهها میلیونی خبری از اقدام و تحرک اعتراضی ما مردم سرنگونی طلب وجود نداشته باشد. تصویر یکجانبه و غیر واقعی به جامعه و به دنیا مخابره خواهد شد. میتوانیم مانع قالب کردن چنین تصویری بشویم. مناسبت "انتخابات" و روز "انتخابات" را به صحنه اعتراض تبدیل کنیم. در هر مناسبت و تجمع مرتجعین کاندید شده میتوان حضور داشت و آنها و رژیمشان را زیر سئوال برد . همان کاری را کرد که با معین و کهروبی کردند. اعتراض و مبارزه جمعی را علیه ستادهای انتخاباتی و پروپاگاند ارتجاعی آنها سازمان داد. کاری کرد ستادهایشان برچیده شود. کمپین دروغ و خرافه و وعده و وعید آنها را افشا کرد. در مقابل حقیقت را بیان کرد. حرف دل مردم را زد. خواست و مطالبه بر حق مردم را مطرح کرد. در دل این کشمکش آلترناتیو آزادیخواهانه را به میان مردم برد و بالاخره روز انتخابات را به روز حرکت اعتراضی تبدیل کرد. چند و چون و چگونگی و شکل و شیوه ابتکارات اعتراضی را بنا به شرایط هر شهر فعالین و رهبران در محل میتوانند تعیین کنند. نکته اینجا است در تداوم جنب و جوش اعتراضی تاکنونی، دربطن فضای اعتراض عمومی علیه جمهوری اسلامی در ادامه 16 آذر، 8 مارس و ماه مه رادیکال وچپ، سازمان دادن تحرک اعتراضی در مناسبت "انتخابات" و در روز "انتخابات" علیه جمهوری اسلامی ممکن است. تناسب قوا به نفع مبارزه جویی ما مردم چرخیده است . این واقعیت را دریابیم و گام بلندی جمهوری اسلامی را به عقب برانیم. این کارقبل از همه دست فعالین جنبش اعتراضی و رادیکال را مییوسد.
12-5-2005
|