بساط انتخاباتشان را جمع کنید

انتخابات بعد از قیام

آذر مدرسی

دو ماه به مضحکه انتخابات باقی است و لیست کاندیداها را به تدریج اعلام میکنند. جناح راست لاریجانی را بعنوان کاندید معرفی کرد و بالاخره رفسنجانی اعلام کرد علیرغم میل خود کاندید است. لیستی از فرماندهان نظامی و مرتجعینی چون قالیباف، لاریجانی، رفسنجانی و کروبی و .....  کاندید شده اند. یکی را "حلال مشکلات نظام" یا "مرد تصمیم ساز ایران" معرفی میکنند و دیگری قول میدهد بعد از انتخاب شدن به هر ایرانی بالاتر از 18 سال ماهانه 60 دلار خواهد داد. از پائین آوردن قیمت سبزی و میوه تا لغو کنکور و عادی سازی روابط با امریکا را میشود در برنامه های انتخاباتی کاندیداها دید.

اما همه میدانند بخش اساسی این برنامه ها نه برای مقابله با کاندید های دیگر که برای گرم کردن بازار انتخابات است. بطور واقعی مبارزه انتخاباتی بین کاندیداها در کار نیست. برنامه و پروژه مشترک همه کاندیداها کشاندن مردم به پای صندوق های رای است. همه این  بازی های انتخاباتی برای بردن مردم پای صندوق های رای و کشاندن آنها به صحنه انتخابات است.

بازار انتخابات به حق کساد است و همین مسئله مایه نگرانی ولی فقیه و کاندیداها شده. برای مردم تفاوتی بین رفسنجانی و کروبی و معین و قالیباف نیست. همه اینها نمایندگان و سران رژیمی هستند که جز فقر و فلاکت و استبداد چیز دیگری برای مردم به ارمغان نیاورده اند. مردم از فقر، از دخالت مذهب در زندگیشان، از بیحقوقی زن، از بیکاری، از نبود آزادی و رفاه بیزارند و جمهوری اسلامی  بانی و مسبب این زندگی سیاه است. مهم نیست در راس آن ولی فقیه یا فلان آخوند خندان یا مرد آهنین یا احیانا زن محجبه مسلمانی که سمبل بیحقوقی و تحقیر زن  نشسته است. همه میدانند که مردم در این انتخابات شرکت نمیکنند.

اما این کافی نیست. این انتخابات به هر شکلی و بدون دردسر برگزار شود برنده ای جز رژیم ندارد. مهم نیست کدام کاندید از صندوق رای سر در می آورد، مهم نیست میزان شرکت مردم در آن چه اندازه خواهد بود. مهم این است رژیم نتواند این انتخابات را بدون در دسر و در سکوت از سر بگذراند.  

کدام انتخابات، با کدام آزادی و با کدام حداقل حقوق انسانی مردم؟ همین چند روز پیش دو جوان به اتهام " ايجاد مزاحمت برای نواميس" مردم و  رقص در ملاعام، در دادگاه محکوم شدند در محل وقوع جرم ( یعنی محل رقص) شلاق خوردند. باید کمپین انتخاباتی را به کمپین ضد انتخابات تبدیل کرد. در مقابل ستادهای اننتخاباتی باید ستاد های جمع کردن بساط انتخابات را تشکیل داد.

هر انتخاباتی از طرف رژیمی که فقط با اتکا به سرکوب و ترور و زندان و بیحقوقی سر پا ایستاده پوچ است. انتخاباتی که مردم را در اوج بیحقوقی پای انتخاب بین چند عنصر مرتجع میبرند، مضحکه است. هر انتخاباتی با وجود این رژیم مردود است، قبول نیست. مردم آنرا قبول نمیکنند. مردم پای چنین انتخاباتی نمیروند. انتخاباتی که سمبل بیحقوقی و تحقیر آنها است. در مملکتی که زن در آن حرمتی ندارد، کارگرش را به جرم دفاع از حقوقش محاکمه میکنند، جوان بودن جرم است و فعالیت احزاب ممنوع است حرف از انتخابات مسخره است. در مملکتی که سایه سیاه و شوم حزب الله و سپاه و شبکه مساجد بر زندگی مردم سنگینی میکند  نام انتخابات بر این مضحکه توهین به مردم است. مردم مدتها است انتخاب خود را کرده اند. انتخاب مردم رفتن جمهوری اسلامی است. رفتن تمام و کمال آن با قیام توده ای که همه بساط  و دم و دستگاه سرکوب و خفقان را برچیند.

مردم انتخاب خودشان را کرده اند. مدتها است اعلام کرده اند: جمهوری اسلامی نه! سرکوب و ترور نه! فقر و بیحقوقی نه! سنگسار و اعدام نه!  انتخابات ما بعد از سرنگونی جمهوری اسلامی است. روزهای انتخابات را باید به روزهای اعتراض و برچیدن بساط انتخابات تبدیل کرد. روزهای انتخابات باید روزهای وحشت و هراس رژیم از مردم و قدرتشان باشد.