این قانون اساسی چیزی بغیر از بندگی برای زنان عراقی چیزی در بر ندارد. بیشتر بحث ها پیرامون اصول و قواعد اصلی قانون جدید در مرکز این موضوع قرار دارد که اسلام منبع و منشا قوانین آینده عراق قرار گیرد.
*تمامی اینها نتایج و پی آمدهای اشغال کشور عراق بدست امریکا و متحدینش است. تمامی این جنایات تحت لوای آزادی عراق صورت پذیرفته است

هوژان محمود*
ایندیپندنت
برگردان المیرا مرادی
www.donyayema.org

 

عراق می بایستی دست رد به قانون اساسی که زنان را به بردگی می کشاند، بزند



عراقی ها می بایستی قانون اساسی را که در آن زنان را به بردگی می کشاند را رد نمایند. امروز مهلت مقرر برای طبقات و اقشار سیاسی قانونگذاران عراقی جهت توافق بر سر قانون اساسی جدید این کشور به پایان می رسد، اما اجازه ندهید شما را اغفال کنند، این قانون اساسی چیزی بغیر از بندگی برای زنان عراقی چیزی در بر ندارد. بیشتر بحث ها پیرامون اصول و قواعد اصلی قانون جدید در مرکز این موضوع قرار دارد که اسلام منبع و منشا قوانین آینده عراق قرار گیرد. این قانونی است مصیبت بار برای زنان عراقی و عقب نشینی و وادادن به آن دسته از گروههای تروریستی اسلامی است که بر اساس گفته عفو بین الملل کار روزانه آنان انجانم جنایت علیه بشریت است.

کمیته پیش نویس قانون اساسی، مانند مجلس قانونگذاری عراق، تحت تسلط و سلطه مذهبیون و گروههای قومی و قبیله ایست. اعضای کمیته برای داشتن یک قانون اساسی که منشا اسلامی داشته باشد ، فشار می آورند تا در آینده بتوانند قوانین حقوقی را با توجه به شرع اسلام بنویسند و در این زمینه با توسل به زور تلاش می کنند که هر گونه حقوقی را که با استانداردهای " حقوق بشری" مطابقت داشته باشد را مانع گشته وبرتری خود را در زمینه به منصه ظهور رساندن دیدگاههای دینی و شرعی وعرصه قانونی دادن به آن را با حرکات و قیام های اسلامی تداوم بخشند.

با این حساب قانون اساسی تکمیل شده ، آنگونه که سموم فکری گروههای اسلامی در روند عمومی زندگی عراقی ها تا کنون جاری کرده است، می رود تا انعکاس نیروی فشاری باشد برای اسلامیزه کردن زندگی عراقیها. حتی سیاستمداران میانه علاقه ای به درگیر شدن با قدرت روزافزون گروههای مذهبی اسلامی ندارند، گروههای مذهبی که هم اکنون در تمامی گوشه و کنار عراق دوره اشغالی حاضرند.

تاثیر القاعده و گروه ابو معصب الزرقاوی چه بر سنی و چه بر شیعه، چه بر حکومت و چه بر اپوزیسیون محسوس است. و یا حضور بعثی های سابق که خود را مستقل می دانند و نام جنبش " جنگجویان مقاومت" را برخود دارند. اما آنچه که همه گروهها اسلامی را در عراق با هم متحد می کند، زن ستیزی است چیزی که همپا و برابر است با نفرتشان از اشغالگران آمریکائی و انگلیسی. در گوشه و کنار کشور، فشارهای زیادی بر زنان و حقوق آنان در جریان است، بدون آنکه گزارشی در جایی ثبت شود و یا اینکه از طرف حکومت مورد بررسی قرار گیرد. گروههای اسلامی روزانه بدلایل متعددی زنان را بقتل رسانده و یا با بکارگیری اسلحه و یا پاشیدن اسید بر زنان، آنان را زخمی و مجروح می نمایند.

گروه حقوقی زنان ما، سازمان آزادی زنان در عراق، بعنوان سازمانی بر علیه خشونت بر زنان ، طبقه بندی شده است. برای مثال در ماه مارچ امسال پیروان روحانی معروف مقتدا ال صدر یک بازدید دانشجویی دانشجویان بصره را مورد حمله قرار دادند. یک گروه مختلط از دختران و پسران که در پارک عمومی بصره سرگرم بازی فوتبال و گوش دادن به موسیقی بودند ، مورد حمله قرار گرفتند. در این حمله یکی از دانشجویان پسر بدلیل دفاع از دختران دانشجو و حائل شدن میان انان و دار و دسته مقتدا صدر که سعی داشتند لباس های دختران را پاره کنند ، کشته شد. در این هنگام دارو دسته صدر از دخترانی که لباس هایشان را پاره کرده بودند و نیمه لخت بودند عکس می گرفتند و دختران را تهدید می کردند در صورتیکه آنها از چنین رفتارهای غیر اخلاقی دست برندارند، انها این عکس ها را برای خانواده دختران می فرستند. بطور وسیع، زنان متخصص مورد هدف آنان قرار می گیرند و کشته می شوند بخصوص در شهر موصل، و اخیرا گروههای اسلامی ضد زنان در بغداد به صورت زنان اسید پاشی می کنند و یا اگر پاهایشان پوشیده نباشد بر آنها اسید می پاشند.

"قتل ناموسی" و همچنین دزدیدن زنان و تجاوز به انان بسیار رایج است. سر بریدن زنان شایع و زنان بعنوان بردگان سکسی فروخته می شوند. چند ماه پیش زمانیکه در بغداد بودم، بدون داشتن یک محافظ نمی توانستم به هیچ کجا رفت و آمد کنم. احساس خطر و تهدید در همه جا وجود داشت. سرکوب زنان توسط گروههای اسلامی بخشی از هویت خشونت بار و ترور اخلاقی آنهاست. گروههای اسلامی با هزاران اعلامیه، شعارهای دیواری و هشدارهای لفظی به جنگ علیه زنان بی حجاب، زنانی که آرایش دارند، و زنانی که با مردان دست می دهند و یا در محیطی مختلط با مردان بسر می برند، می روند. دکترهای زن از معالجه مردان منع شده اند و دکتر های مرد از معالجه و ویزیت زنان برحذر گشته اند.
این دستور العملی است برای بردگان نسل آینده، شهروندان درجه دوم و نادیده انگاشته. هزاران دانشجوی زن در دانشگاهها درس را رها کرده اند تا از تهدیدات گروههای اسلامی در امان باشند. سوء رفتار اسلامی مانند یک اپیدمی و عملی واگیردار است که روزانه در درجات بالایی از سیاست و مباحث سیاسی گسترش پیدا می کند. اخیرا بحث هایی در سطح جامعه جاریست که به مرد حقوقی مانند داشتن چهار زن قانونی، داشتن حق مسلم برای طلاق و هم چنین داشتن قیمومیت بچه ها اعطا می کند. حتی زنان عضو مجلس ملی ( پارلمان) عراق برای دادن حق " زدن و تادیب زنان" توسط قیم و سرپرست آنان ( مردان خانواده مانند همسر و یا پدر زن) درخواست صدور قطعنامه ای را داشته اند.

تمامی اینها نتایج و پی آمدهای اشغال کشور عراق بدست امریکا و متحدینش است. تمامی این جنایات تحت لوای آزادی عراق صورت پذیرفته است و آنچه که ما تحت شرایط اشغال عراق واقعا شاهد آن هستیم از دست رفتن آزادی های زنان بدست اسلامیون سیاسی است که براحتی این احساس را پیدا کرده اند که شخصیت زنان را به ترور و نابودی بکشانند. اسلامی ها به این کشور تحت اشغال که اسمش را " سرزمین مسلمانها " گذارده اند، برای به اصطلاح آزادی عراق هجوم آورده اند، اما در واقعیت نه آمریکا و نه اسلامی ها برای آزادی ما عمل نمی کنند. هم آمریکا و هم اسلامی ها برای بدست آوردن قدرت و تاثیر گذاشتن بر حیات سیاسی – اجتماعی عراق می جنگند. هم انتخابات ژانویه گذشته و هم قانون اساسی که این روزها در تدارکش هستند، همگی بخشی از پروسه مشروعیت بخشیدن به حکومتی دست نشانده در عراق است.تنها در سایه فضای اشغال و ترور است که آنها می توانند در پیشبرد افکار مرتجعانه و واپس گرایانه موفقیت حاصل کنند.

این قانون اساسی ساخته شده است تا بیم و نگرانی را در زندگی زنان عراقی رشد و افزایش دهد، در جائیکه حقوق تمامی زنان عراقی بدست بدخواهان اسلامی نادیده انگاشته و بدور ریخته شده است. زنان عراقی و حقوق آنها هم اکنون بشدت در معرض برگشت به عصر تحجر و سیاهی ها می باشد.ما می بایستی وقوع این ترازدی را قبل از اینکه خیلی دیر شود، متوقف کنیم. می بایستی به قانون اساسی که بر مبنای به بردگی کشیدن زنان، فرقه گرایی مذهبی و قبیله ایست ، دست رد زد.

* هوژان محمود : مدیر بخش لندن ، سازمان آزادی زنان در عراق است و یکی از پایه گذاران کنگره آزادی عراق می باشد.

 

  هوژان محمود- ایندیپندنت- برگردان المیرا مرادی
  Copyright © 2005 Donyayema.org