-- Logo ---->

 

 

قدرت نمايي يا ترس!

 

فعالين كارگري دستگير و سركوب ميشوند. فعالين سنديكاي شركت واحد و نيشكر ٧ تپه به زندان  افتاده اند. فعالين دانشجويي در تهران و مازندران و شيراز و همدان و... تعقيب و دستگير شده اند. تيم هاي وزارت اطلاعات،  دانشجويان و خانواده هايشان را تلفني تهديد ميكنند، وبلاگ هاي دانشجويي را حك كرده و وبلاگ هاي ضد دانشجويان را راه اندازي ميكنند و سرانجام در يك نمايش شرم آور بربريت، دو تن از فعالين كارگري ، سوسن رازاني و شيوا خيرآبادي را شلاق زده اند.

 جمهوري اسلامي تا خرخره در بحران سرمايه داري  و ورشكستگي كامل اقتصادي گير افتاده است. جناح هاي مختلف دولت سرمايه داران مشغول چانه زني  بر سر راه حل هاي برون رفت از بحران مرگبار نظام شان هستند. نمايش انتخابات گوشه اي از اين سناريو است.

 عوارض بحران و ورشكستگي اقتصادي كه دامن طبقه كارگر و اقشار محروم و كم در‌آمد را گرفته است، راهي براي مردم جز اعتراض به موقعيت فلاڪتبار خود را باقي نگذاشته است. خطر مبارزه با فقر و  گرسنگي بر بستر تنفر عميق از جمهوري اسلامي و موج آزاديخواهي و برابري طلبي دولت سرمايه دارن را تهديد ميكند. 

دستگيري و سركوب فعالين كارگري، دستگيري و تعقيبت و تهديد فعالين دانشجويي و وارد آوردن شلاق بر بدن انسان ها، عكس العمل جنون آميز دولت در برابر تهديدات  توده هاي كارگر و مردم و جوانان برابري طلب است.  

تهديدات و تعرض سركوبگرانه دولت احمدي نژاد جز اقدام  پيشگيرانه  در برابر تهديدات  بالقوه و بالفعل جنبشهاي اجتماعي براي نان و آزادي و برابري چيز ديگري نيست. اما اين سياست شناخته شده و رسوا نميتواند رژيم بحران زده و سركوبگر را از تعرض  توده اي و از طغيان هايي كه در راه است نجات دهد. 

اعتراض و نفرت ميليوني توده هاي به جان آمده را بايد سازمان داد. موج آزاديخواهي و برابري طلبي را بايد گسترش داد. جاي هر فعال كارگري و فعال جنبش آزادي و برابري را بايد ده ها فعال و رهبر كارگر و زن و جوان آزاديخواه بگيرد. جمهوري اسلامي اگر در سوداي بازي كردن نقش  يك قدرت منطقه اي است، اما در مقابل بحران اقتصادي لاعلاج و بحران سياسي و خواست قاطعانه آزادي و برابري، راه گريز ندارد.  بايد  حلقه محاصره را تنگ تر كرد.

 ايجاد صفي بهم پيوسته از طبقه كارگر آگاه، زنان٬ جوانان و دانشجويان آزاديخواه، ميتواند و بايد تعرض رژيم را مهاركند، شلاق را از دستشان بيندازد و ناقوس مرگ حاكمان سرمايه در ايران را به صدا در ‌آورد.

 

زنده باد آزادي و برابري

حزب كمونيست كارگري حكمتيست

٤ اسفند ٨٧

٢٢ فوريه ٢٠٠٩