تاریخ در عراق ورق می خورد! در روزهای اخیر، میلیون ها کارگر و زحمتکش و جوانان بیکار شهرهای عراق از بصره تا بغداد بپا خاسته و حاکمیت قومی، مذهبی و میلیشیایی عراق را نشانه گرفته است. خیزش میلیونی زحمتکشان و محرومان عراق برای رفاه، تامین معیشت و کوتاه کردن دست مافیای سیاسی، نظامی و اقتصادی عراق و حکومت میلیشیایی قومی-مذهبی و علیه حاکمیتی است که بیش از دو دهه است که نان و معیشت و آزادی مردم زحمتکش را گرو گرفته است. طبقه کارگری که به جنایتکارانه ترین شیوه استثمار شده و از ابتدایی ترین حقوق و آزادی تشکل مستقل محروم گشته، مردمی که فاقد ابتدایی ترین امکانات رفاهی و معیشتی و بهداشت و درمان و اموزش و امنیت و آزادی اند، برای آزادی، امنیت به میدان آمده اند. خیزش مردم عراق علیه فساد مالی، برای رفاه، آزادی و رهایی از ترور و ستم و سرکوب، برگ جدیدی از تاریخ این کشور را گشوده است. این خیزش، آغاز پایان حاکمیت میلیشیایی و مافیایی سران احزاب قومی و مذهبی و غارت داراییهای جامعه و تحمیل فقر و گرسنگی به میلیون ها خانواده محروم جامعه عراق است. اولین و فوری ترین تاثیر و نتیجه خیزش زحمتکشان عراق، گوشمالی محکم حکومت عادل المهدی و متحدین جنایتکارش است که دیگر نمی توانند کمافی السابق به دزدی و غارت و فساد خود ادامه داده و به آزادی و امنیت ومعیشت و زندگی مردم دهن کجی کنند! خیزش مردم عراق نشان داده است که حاکمان در عراق نمی توانند مثل سابق به حکومت خود ادامه دهند و کارگران وزحمتکشان عراق هم نمی خواهند تحت چنین حاکمیتی زندگی کنند. تاریخ به عقب بر نمی گردد. تلاش جریانات مذهبی برای استفاده از این موقعیت به نفع رقابتهای خود، تبدیل آن به اهرم فشار در تقابلهای دول ارتجاعی منطقه و یا گرفتن امتیاز بیشتر در تقسیم قدرت، فاقد صلاحیت و مشروعیت و مطلقا بی ربط به خواستهای اعتراض میلیونی زحمتکشان عراق و منفعت آن ها است. حکومت میلیشیایی و نامشروع عراق با ترور و کشتار و زخمی کردن شمار زیادی از مردم بپاخاسته نشان داده است که نه فقط توانایی تامین معیشت مردم و آزادی و امنیت جامعه را ندارد، بلکه تداوم حیات خود را در سرکوب و کشتار وارعاب می بیند. حمله وحشیانه آنها به اعتراض مردم بپاخواسته و صدها کشته و هزاران زخمی و دستگیری تعداد وسیعی از معترضین بیان این حقیقت است. مردم زحمتکش عراق علیه کلیت نظام قومی و مذهبی و عشیره ای و مافیایی بپا خاسته است. تامین خواستها و پیروزی مردم معترض در گرو اتحاد و سازمان یابی، تامین رهبری کمونیست ها، سوسیالست ها و رهبران آزادیخواه و برابری طلب با برنامه و افق حاکمیت شوراهای کارگری و مردمی است. حزب حکمتیست (خط رسمی) بهمراه طبقه کارگر و زحمتکشان ومحرومان ایران، حمایت بیدریغ خود را از زحمتکشان بپاخاسته عراق اعلام و کشتار و سرکوب مردم گرسنه و بی حقوق و تحت ستم را محکوم می کند. طبقه کارگر و زحمتکشان ایران که خیزش دیماه ٩٦ و اعتصابات قدرتمند کارگران صنعتی علیه جمهوری اسلامی را پشت سر دارند، خیزش مردم محروم عراق را بخشی از مبارزه خود می دانند. خیزش دیماه ٩٦ در ایران و خیزش کنونی میلیونی توده های زحمتکش عراق توازن، قوای جدیدی را در ایران و عراق به نفع طبقه کارگر و مردم زحمتکش و علیه دولتهای این دو کشور در منطقه بوجود آورده است. این توازن باید به نفع طبقه کارگر تعیین تکلیف شود. این کار بر دوش کمونیسها در ایران و عراق است. حزب حکمتیست – خط رسمی ٦ اکتبر ٢٠١٩ (١٥ مهرماه ٩٨)
|