یاس و امید ناسیونالیسم کرد

"گرو کشی و سنگر بندی"
 

مظفر محمدی
 

راه های صعب العبور و کوهستانی قندیل محل رفت و آمد شبانه روزی صدها زحمتکشی است که کالاهای خارجی به ایران و بالعکس را منتقل می کنند. این ها کسانی هستند که تمام داراییشان یک قاطر یا اسب است. تا کنون آدمکشان جمهوری اسلامی بارها اسب ها و بارهایشان را سوزانده و خودشان را کشته یا زخمی کرده اند.

علاوه بر این، در بخش ترکیه حزب کارگران کردستان "پ ک ک" و در مرز با ایران احزاب و دستجات ناسیونالیست کرد ایرانی ازجمله پژاک، دو حزب دمکرات ، جریان مهتدی و غیره هم بر سر راه این کاروانها نشسته و آنها را تحت عنوان گرفتن گمرکات، گروکشی، جریمه و سرکیسه می کنند.

اخیرا جریان مذهبی خه بات هم به این خیل گردنه بگیران اضافه شده است. درآمد ناشی از این جریمه کردن ها سالانه برای پ ک ک میلیون ها دلار و برای جریانات ناسیونالیست کرد ایران هم درآمد قابل توجهی دارد. در دوره ی "کومله ی قدیم " هم در یکی از نقاط مرزی از این کاروانها کمک مالی داوطلبانه ای دریافت می شد. حتی این کمک های داوطلبانه، با مخالفت حزب دمکرات کردستان ایران آن زمان که خود را تنها قلدر و یکه تاز گردنه بگیر مرزها می دانست روبرو شده و تهدیدها و اصطکاک هایی هم بوجود می آورد.

اکنون رقابت دستجان ناسیونالیست کرد با هم بر سر مساله ای به نام گمرکات "گروکشی" به محاصره افراد مسلح خه بات توسط دوحزب دمکرات انجامیده است.

برای مردم کردستان  روشن است که:

اولا این احزاب و جریانات به توصیه امریکا و با انتظار این که جنگی در گیرد در "مرکز همکاری نیروهای کرد" متحد شدند. اکنون که هم امریکا و هم جمهوری اسلامی می گویند جنگی در کار نخواهد بود، امید شان به یاس تبدیل شده و  اتحادشان در "مرکز همکاری..." پاشیده است. بگونه ای که همین جریانات متحد، از طرفی بر سر منفعتی به نام گمرکات  به روی هم اسلحه می کشند و دو جریان مهتدی و ایلخانیزاده هم  بخاطر جابجایی چند نفرمسلح از این جریان به دیگری، در مقابل همدیگر به سنگر بندی و تیراندازی می پردازند.

 دوما هم تجارب تاریخی احزاب ناسیونالیست کرد در  کردستان عراق و هم  تجربه حزب دمکرات کردستان ایران نشان داده است که جریانات و دستجات ناسیونالیستی  تحت هر شرایطی، ظرفیت دست بردن به اسلحه علیه مردم و حتی علیه همدیگر را بر سر تقسیم پول و ثروت و قدرت  دارند.

همه ی این واقعیت ها ثابت کرده و می کند که ناسیونالیسم کرد و احزاب و جریانات قومی و مذهبی  نه تنها منشا خیری برای مردم کردستان نبوده و نیستند، بلکه مخل آزادی، امنیت و سلامت جامعه اند. منفعت این ها با منفعت کارگران و زحمتکشان کردستان کاملا جدا است. اتحاد  و همبستگی قدرتمند کارگران و زحمتکشان، کمونیسم در کردستان و حزب ما باید تضمین کند که جامعه را از شر مزاحمت ها و سیاست وعملکردهای مخرب جریانات ناسیونالیست کرد محافظت خواهد کرد.   

 خرداد ۹٨ (ژوئن ۲۰۱۹)