سخنی با مردم کردستان

"کردستان ژاندارم نمی خواهد!"

 مظفر محمدی

کارگران، مردم زحمتکش، زنان! جوانان! انسان های شریف و مبارز!

 چهار حزب قومگرای کرد، حزب دمکرات کردستان ایران، حزب دمکرات کردستان و دو سازمان زحمتکشان در "مرکز همکاری احزاب کردستانی"  پس از سال ها در کش و قوس قهر و اشتی با جمهوری اسلامی، پس از یک دوره جنگ نیابتی و اعلام "راسان" یا قیام علیه رژیم  امروز بار دیگر سر میز مذاکره نشسته اند.

 این احزاب و شخصیتهای بورژوایی و قومی و دینی، با کنگره های ملی و کنفرانس ها و نشستهایشان تا دیروز بعنوان مهره های دول خارجی و ارتجاع منطقه، صاحب میلیون ها دلار امریکایی شدند. چرخش ۱۸۰ درجه ای احزاب کردی به طرف جمهوری اسلامی نتیجه ی یاس و ناامیدی شان از بازی شکست خورده ی تا کنونی آنها است.

نقشه ی جمهوری اسلامی در مذاکره  با احزاب ناسیونالیست و قومی کرد، توطئه ای علیه ازادی و امنیت و معیشت و کرامت شما است. علیه چهار دهه مقاومت وایستادگی شما درمقابل  سرکوب و تباهی زندگی خود و خانواده هایتان و تحمیل فقر و فلاکت و تعرض به ازادی و انسانیت شما است!

 جمهوری اسلامی ، کشتار جمعی دهه شصت ایران و حجم سنگینی از کشتار و اعدام و شکنجه و نظامی کردن کردستان  را در پرونده خود دارد. جمهوری اسلامی مسوولیت بیکاری عظیم، فقر و گرسنگی و اعتیاد و فحشا و فساد و دزدی و سرکوب و اعدام و زندان و شکنجه و تباه کردن دو نسل انسان های جامعه ایران را بر عهده دارد.

 اقدام  زبونانه ی احزاب قومی در شرایطی که طبقه کارگر و مردم ایران راهی جز سرنگونی جمهوری اسلامی پیش پای خود ندارند، دهن کجی به جامعه ای است که نفرت از رژیم و تشدید اعتراض و مبارزه  تار و پودش را تنیده است.

 احزاب ناسیونالیست پس از یک سال و نیم مذاکره مخفی با عناصر اطلاعات رژیم امروز آمده اند و در کمال وقاحت و بیشرمی اقدام خود را به نام مردم و بر سر مساله کرد به شما اعلام می کنند.

 این احزاب خود را نماینده اکثریت مردم کردستان می نامند. معلوم نیست این نمایندگی را در کدام انتخابات و همه پرسی به دست آورده اند؟ 

 مذاکره بر سر موضوعی به نام "مساله کرد"،  سیاست و عمل نفرت انگیزی است که مردم کردستان آن را نخواهند پذیرفت.

 مساله ودرد اکثریت کارگر و زحمتکش و حقوق بگیران جزء و مردم ستمدیده ی کردستان، نه زبان و لباس و فرهنگ کردی، بلکه  بیکاری، فقر، گرسنگی، تبعیض جنسی و سرکوب و اعدام است. دردی که خاص کردستان به تنهایی نیست و سراسر ایران را در بر می گیرد. و راه نجات هم مبارزه و جنبش سراسری کل  طبقه کارگر و زحمتکشان و محرومان  جامعه ایران است. کردستان راه جداگانه ای ندارد.

 جمهوری اسلامی برای حل مساله کرد و یا جواب به فقر و گرسنگی و فلاکت جامعه، احزاب کردی را به مذاکره دعوت نکرده است. رژیم احزاب ناسیونالیست را برای سردواندن، فلج کردن و بی خاصیت  و حاشیه ای کردن می خواهد. و برای ایجاد تفرقه در صفوف مردم و درخدمت فریب و ساکت کردن بخش ناآگاه و دنباله رو ناسیونالیسم کرد، می خواهد.

 جمهوری اسلامی می خواهد برای لاپوشانی جرائم و جنایات خود در کردستان، احزاب ناسیونالیست را شریک جرم خود و ژآندارم کردستان کند.

 مردم کردستان، ٤ دهه جرائم بیشمار رژیم را به او نمی بخشند. مردم کردستان ژاندارم نمی خواهند. نمی خواهند نسخه کردی و سنی قوانین قصاس و سنگسار توسط ملاهای سنی اجرا شود.

 مردم کردستان خواستار محاکمه و مجازات سرکوبگران و قاتلان فرزندان خود و سران رژیمی است که زحمتکشان و گرسنگان و جوانان را حتی زیر بار کولبری  به گلوله بسته و کشته است. خواستار محاکمه و مجازات مجرمینی است که با تصرف و غارت داراییهای جامعه ، گرسنگی و فقر و اعتیاد و تن فروشی و مریضی جسمی و روانی را به اکثریت مردم زحمتکش تحمیل کرده است.

 مردم کردستان بجای مذاکره و توافق با جمهوری اسلامی، خواهان برچیدن بساط ننگین فساد و دزدی و سرکوب و خواهان سرنگونی رژیم اند.

 احزاب ناسیونالیست فاتحان جنگ با جمهوری اسلامی بر سر ازادی و رفاه و معیشت و برابری زن و مرد در کردستان نیستند. این ها بازندگان و تسلیم شدگان به جمهوری اسلامی اند و جایی در میان مردم کردستان ندارند. این ها هیچ منفعتی از مردم را نمایندگی نمی کنند. مردم کردستان ادعای احزاب قومی مبنی بر نمایندگی اکثریت مردم کردستان را پروپاگندی پوچ و خودفریبی محض می نامند.

 تجربه کردستان عراق و دولت اقلیم نشان داده است که مردم کردستان ایران، سرنوشت خود را  دست جدال و رقابتهای احزاب ناسیونالیست نمی دهند.

    زمانی چند سال پیش احزاب کردی در آغاز سال تحصیلی از دانش آموزان کردستان خواستند روز اول سال، با لباس کردی به مدرسه بروند، زنگ خطر تفرقه قومی  به صدا در آمد. اگر این اتفاق می افتاد، مدارس کردستان، محل تخاصمات و نفرت قومی و دینی میان شما و فرزندان کرد زبان شما با دیگر فرزندان فارس و ترک وعرب زبان و خانواده هایشان می شد. این فاجعه را شما رد کردید!
 

کارگران !مردم!

 ما جامعه ای می خواهیم که  مساله ای به نام ستم ملی و اقوام  و تفرقه قومی و دینی و مذهیی نداشته باشد.

جامعه ای که  برابری کامل زن و مرد دارد.  جامعه ای که همه ی شهروندانش برابری اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دارند. حقوق شهروندی برابر همه ی انسان های جامعه صرفنظر از ملیت و قومیت و مذهب و جنسیت تامین است. جامعه ای که همه کار می کنند و همه به یکسان از تولید نعمات جامعه برخوردار اند. کسی بیکار نیست، بی مسکن نیست، بی دارو و تامین اجتماعی نیست، کسی بخاطر نان خود و فرزندانش تن فروشی نمی کند، کسی از ناامیدی و فقر به اعتیاد پناه نمی برد.

  پدیده ای به نام سرمایه دار و کارگر وجود ندارد. هر کس به اندازه توانش کار می کند و به اندازه نیازش می گیرد. از ارتش و سپاه و سازمانهای مخوف اطلاعاتی مافوق مردم برای سرکوب جامعه و حفظ نظام سرمایه داری خبری نیست. تسلیح عمومی جای نیروهای مسلح مافوق مردم را می گیرد. جامعه ی سوسیالیستی آتی ما به دخالت در جدالهای منطقه ای و نیروهای مزدور و نیابتی با خرج سفره ی مردم خاتمه می دهد. جامعه ی سوسیالیستی ما الگویی برای بشریت خواهد بود.  یک جامعه ی سوسیالیستی و ازاد و برابر و مرفه !

 ما و شما در مقابل جمهوری اسلامی و قوم پرستانی که می خواهند در کنار رژیم بایستند، اعلام می کنیم  که نظام آتی ایران و کردستان بعنوان بخشی از جامعه، حکومت شورایی است. شوراهای کارگری در مراکز کار، شوراهای مردمی در محلات و شهرها و در صفوف  همه ی زحمتکشان، ابزار مبارزه و پیشروی و پیروزی ما است.

 ما باید خود را برای سازمان دادن مجامع عمومی،  شوراهای واقعی کارگری و مردمی در همه ی مراکز، درمحلات شهرها ودر صفوف معلمان و پرستاران و کارمندان جزء و دیگر اقشار زحمتکش جامعه آماده کنیم. طبقه کارگر و زحمتکشان و محرومان جامعه نباید به چیزی کم تر از این رضایت بدهند. این برنامه و افق و شیوه زندگی ما است. ملی گرایی و قوم پرستی و فدرالیسم و جنگ و مذاکره ناسیونالیست ها، مانع جدی ما است. نقشه و توطئه ای علیه ازادی و برابری جامعه ی ما است. ناسیونالیسم و کردایتی دغدغه ی احزابی است که امروز در مرکز همکاری احزاب کردستانی جمع شده اند تا با استفاده از خرافات قومی و مذهبی سهم ناچیزی از قدرت و ثروت را نصیب خود کنند. ما باید این آرزو و رویایشان را به یاس تبدیل کنیم. ما باید ریشه این جرایم را بخشکانیم.  ما از مذاکره و معامله و بندو بست از بالای احزاب کردی بر سر حقوق مردم  متنفریم.
 

مردم کردستان !

 معامله ی احزاب ناسیونالیست بر سر حقوق خود را قبول نکنید! در مقابل این توطئه ی رژیم بایستید و نا مربوطی احزاب و مذاکره شان را با حقوق و منافع خود با صدای بلند اعلام کنید.  نسخه کردی جمهوری اسلامی در کردستان را نپذیرید.

 "کردستان ژاندارم نمی خواهد "مهری است که باید مردم کردستان بر پیشان احزاب قومی همراه جمهوری اسلامی، بکوبند!

 تیرماه  ۹۸(ژوئیه ۲۰۱۹ (