|
اسرای هفت تپه و سازمان جهانی کار
خالد
حاج محمدی روز ١٥ خرداد ماه جمعی از کارگران هفت تپه طی نامه ای به سازمان جهانی کار، از جمهوری اسلامی به عنوان عضو این سازمان، بدلیل سرکوب کارگران هفت تپه، نمایندگان و حامیان آنها، شکایت کرده اند. کارگران هفت تپه در این نامه به پاره ای از اقدامات سرکوبگرانه جمهوری اسلامی علیه کارگران در ایران و مشخصا کارگران هفت تپه پرداخته و خوهان رسیدگی این سازمان به این شکایت شده اند. کارگران هفت تپه از جمله به زندانی بودن و شکنجه نماینده خود اسماعیل بخشی، سپیده قلیان به عنوان حامی کارگران هفت تپه، به فشارهای وارده به علی نجاتی عضو هیئت مدیره سندیکا و به دستگیری و زندانی کردن و شکنجه ساناز الهیاری، امیر حسین محمدی فر و امیر امیرقلی که هنوز در زندانند و بعلاوه بازداشت و فشارهای این مدت بر عسل محمدی که همگی از اعضای هیئت تحریریه نشریه گام هستند، پرداخته اند. کارگران در نامه خود اشاره دارند که: "بدینوسیله گزارش مختصر و شکایت رسمی خود به شما برای بررسی و محکوم کردن دولت ایران به علت نقض آشکار حقوق بدیهی کارگران در ایجاد تشکلات مستقل کارگری و نیز سرکوب آزادی تجمع و انتخاب نماینده و سرکوب کارگران و فعالان کارگری به خصوص در شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه را اعلام و ثبت میکنیم." شکایت نامه کارگران هفت تپه همزمان برای تعدادی از اتحادیه های کارگری ارسال و در بعضی از رسانه ها نیز انعکاس یافته است. هفت تپه ای ها از همه سازمانهای کارگری، حق طلب و عدالتخواه و... درخواست حمایت کرده اند. شکایت کارگران هفت تپه از جمهوری اسلامی، مستقل از اینکه سازمان جهانی کار، چه اقدامی انجام دهد یا ندهد، عزم این بخش از طبقه کارگر در نه فقط کوتاه نیامدن در مقابل سیاست سرکوب و ارعاب جمهوری اسلامی که ادامه جدال با جمهوری اسلامی در اشکال دیگری را نشان میدهد. شکایتی که سازمان جهانی کار را اینبار مستقیما تحت فشار قرار میدهد. شکایت از جمهوری اسلامی جوابی است به عر و تیز وزارت اطلاعات و "کارشناسان مسائل کارگری" آنها در اعلام پایان و شکست مبارزه شان برای رفاه و آزادی. این اقدام کارگران هفت تپه، اعلام ایستادگی آنها در مقابل سرمایه دارن و حاکمین بر جامعه است. کارگران هفت تپه و فولاد در این دوره در دل جدالی همه جانبه با سرمایه داران و دولت حامی شان، در دفاع از خواست و مطالبات خود، علیه استثمار و بردگی خود و هم طبقه ای هایشان به میدان آمدند و به دنیا نشان دادند که طبقه کارگر ایران فقر، بی حقوقی، بیکاری همراه با دزدی و چپاول بالایی ها را بیش از این تحمل نمیکند. ایستادگی این عزیزان در میان هاله ای بزرگ از حمایت کارگران و مردم عدالتخواه در شوش و اهواز، در مراکز کارگری و ...، یک بار دیگر حق طلبی یک طبقه، و گوشه ای از قدرت و توان این طبقه را به همه نشان داد و حاکمان و چپاولگران را همه جانبه به جدال طلبید. در این جدال اما طبقه کارگر در مقابل خود علاوه بر سرکوب، اخراج و گرو گرفتن نان شب خانواده ها، دستگیری و شکنجه نمایندگان کارگری ، پرونده سازی و "طرح های سوخته" وزارت اطلاعات علیه فعالین کارگری و حامیان شان، با مشتی عناصر ضد کارگر و فرصت طلب، که تابلوی "شکست هفت تپه و فولاد" را بلند کرده و خزعبلات وزرات اطلاعات و پرونده سازی و وصل کردن نمایندگان کارگری و حامیانشان به احزاب چپ و سرنگونی طلب را تکرار میکنند، را دارند. شکایت کارگران هفت تپه ادعانامه ای علیه این طیف نان به نرخ روز خور، ادعانامه علیه پرونده سازی مشترک وزارت اطلاعات و این طیف نیز هست! فشارهای جمهوری اسلامی و همه اقدامات بی شرمانه آنها، همه تهدید و ارعاب این مدت بر زندانیان هفت تپه و فولاد، شکنجه سخنگویان و حامیان کارگران این مراکز، قرار بود ترس و تسلیم را به جای حق طلبی کارگری در میان کل طبقه کارگر اشاعه دهد. قرار بود هر فعال دلسوز کارگری، هر کارگر حق طلب و هر انسان عدالتخواه، هر زن و جوان آزاده ای بداند و یاد بگیرد، که حق طلبی در این جامعه جرم و حق طلبان و عدالتخواهان جایشان در سیاه چالهای جمهوری اسلامی است. اما کارگران هفت تپه اعلام کردند، هر شلاقی که بر اسماعیل بخشی ، هر بی حرمتی به سپیده قلیان، علی نجاتی، ساناز الهیاری، امیر حسین محمدی فر و امیر امیر قلی، هر پرونده سازی علیه کارگران هفت تپه و فولاد ، نفرت علیه حاکمین و مزدوران و شکنجه گران آنها را در قلب میلیونها انسان افزایش داد. دور جدیدی در جدال طبقه کارگر و سرمایه داران و حکومتشان در مقابل طبقه ما قرار دارد. تلاش های کارگران هفت تپه، گوشه ای از جدال ما در این دور است. تجار کارگران هفت تپه و فولاد دستمایه بزرگی در این جدال برای طبقه کارگر در ایران است. این دور باید دوره تعرض بیشتر با اتکا به پیشروی ها و دستاورهای تا کنونی مان. تلاش برای آزادی اسرای زندانی قدمی در این مبارزه است. کارگران هفت تپه در این کارزار تنها نیستند. کارگران هفت تپه، طبقه کارگر و همه مراکز کارگری، مدارس، دانشگاهها، مردم آزادیخواه در محلات، شهرها و همه نهادهای انسان دوست و...، را در کنار خود دارد. حمایت از کارگران هفت تپه و شکایت آنها علیه جمهوری اسلامی وظیفه مشترک همه ما است.
٢٠ خرداد ٩٨- ١٠ ژوئن ٢٠١٩
|
