فقط ما میتوانیم!
آسو فتوحی گرانی و راه کار دولت اخیرا مقامات و مسئولین جمهوری اسلامی در برخورد به مسئله گرانی و کمبود ها و همچنین حذف شدن اقلام پایه ای از سفره معیشت مردم ایران که ازجمله مرغ و تخم مرغ و نان "کمبود آرد" گوشت و میوه، مباحثی را مطرح کرده اند برای مثال: "مکارم شیرازی: استفاده از سبزیجات را بهتر از استفاده از گوشت حیوانات برشمرد و معده را مرکز بیماریها دانست و افزود: در اخبار شنیده شد که یک چهارم مردم ایران اضافه وزن دارند که این موضوع بیشتر بهخاطر غذاهای اضافی است و باید غذاها را کاهش داد و بیشتر آنها را بجویم." و یا اینکه "رئیس اتاق اصناف میگوید: از مردم میخواهم از گرانی استقبال نکنند، در هیچ جای دنیا مردم برای خرید کالایی که بی دلیل گران شده به سمت فروشگاهها هجوم نمیبرند و مردم با کنترل خرید خود، به ثبات و کاهش قیمت در بازار کمک کنند. " ( خط تاکید ها از من) دیدن این دست موارد که در این مدت به وفور دیده میشود، فقط به سخره گرفتن شعور بخش وسیعی از مردم و محرومین در جامعه است. دولت اینبار به سیاست مهندسی افکار عمومی با اتکا به تمام دستگاه تبلیغی و رسانه ای اش روی آورده و به زعم خود میخواهد زاویه دید مردم را تغییر دهد و آدرس اشتباهی مسئول و مسبب وضعیت فلاکت بار را به مردم معرفی کنند و در ادامه خود مردم را نیز مسئول حل بحران کند. تا دیروز مسئولین "گرگهای میش نما" حکومت سرمایه در ایران، از بیم غلیان خشم توده عظیم مردم در دی ماه، به میدان آمده و فقر و فلاکت تحمیل شده به جامعه را به گردن محتکران انداختند و وعده مبارزه دولت با محتکرین نامعلوم و مجهوالاهویه را می دادند. اما به سرعت دریافتند معترضین جامعه شعور آنان را به سخره گرفته و با این صحنه سازی های دروغین حتی خودشان را هم نمی توانند فریب دهند. دریافتند از منظر بخش عظیمی از مردم همگی آنان از سرمایه دار و کارفرما تا رئیس و رٶسا و وزرا و فقهای مفتخور، مسبب فقر و فلاکت و فهقرا کشاندن زندگی بخش عظیمی از محرومین جامعه ایران اند. دیگر خطا را به گردن احتکارگران نمی اندازند و توپ را مستقیم به زمین اکثریت مردم پاس میدهند. همان گونه که در بالا نقل قول شان را آوردم مسئله را بسیار "ساده" کرده و گرانی را اینگونه ریشه کن کرده اند که: اگر سرمایه دار و صاحب کالا می خواهد جنس اش را گران بفروشد مردم مختارند که مایحتاج زندگیشان را نخرند و نخورند، تا بلکه آن اجناس ارزان شوند! شارلاتان بازی از این بیشتر سراغ دارید؟ این کالاها: آب، مرغ، تخم مرغ، گوشت، آرد و نان، میوه هستند. قرار است مردم خود مسئول تحریم خود شوند و ایم مواد لازمه زندگیشان را حذفشان کنند. دولت هم در این میان مطلقا مسئولیتی به عهده ندارد چون به پیروی از فتوای حرام دانستن غذای گران، مردم خود مسئول تحریم خود می شوند و به خواست و میل خود و برای "مبارزه با گرانی و گرانفروشان" این اقلام را از سفره خانواده شان حذف میکنند. انتظار دارند مردم سنگ بخورند و طاقت بیاورند تا بلکه از این ستون تا آن ستون فرجی برای سرمایه داری ایران باز شود و رونق و ارزانی بیاید! چهل سال از گرده چندین نسل از نیروی مولد و کارگر جامعه و کار ارزان سود جسته اند. زمانی که سرمایه سود میداد خبری از ارزانتر شدن یا رایگان شدن مواد خوراکی و مایحتاج و اقلام پایه ای مورد نیاز مردم نبود و نخواهد بود، امروز اما در شرایطی که سودآوری سرمایه با مشکلاتی روبرو شده در اوج گستاخی تلاش میکنند به نام "مبارزه با گرانی" مردم را محکوم به گرسنگی کشیدن کنند. بله ماجرا بسیار ساده است: امروز در بن بست و فلج سیاست اقتصادی و بحران ناکارآمدی نظم سرمایه داری شان و در گل گیر کردن آن، مردم را به سیاست "روزه اقتصادی" تشویق میکنند. نسخه تحمیل فقر و گرسنگی و با شکم گرسنه خوابیدن محرومین جامعه و فرزندانشان آن هم از طرف خودشان و به اصطلاح با "انتخاب آزادانه" خودشان را پیچیده و مطرح میکنند. با شعار دروغین و ریاکارانه "علیه گرانی" می خواهند پز به فکر مردم و محرومین بودن را بگیرند و تیغ حمله را از خود دور کنند و طرحی ریاکارانه ی را با شیادی محض به خورد جامعه بدهند. جنبه دیگر این طرح کثیف و شرم آور شان این است که برای گرانفروش هم، که در دنیای واقعی خوشان هستند، پرونده سفید باز میکنند. ظاهرا کسی قرار نیست پاسخگو باشد. ظاهرا مسئولین حذف نان از سفره مردم خطایی انجام نداده اند و آنها حق دارند گران بفروشند! و برعکس این مردم هستند که نباید بخرند و بخورند. با یک موعظه شیادانه مسئولیت مبارزه با گرانی، مسئولیت مبارزه با تورم، مسئولیت تامین معیشت مردم و ..... را از هیئت حاکمه به مردم میسپارند. امروز دیگر مردم میدانند که تمام این حضرات و وزرا و فقها و حکومت مطبوعشان از اصلی ترین و کلیدی ترین نیروهای مافیای چپاول ثروت در آن جامعه هستند و بازیگران اصلی ایجاد فقر و فلاکت و گرانی هستند. برای مردم حنای حربه های زبونانه و بی شرمانه این حکام رنگ باخته تر از آن است که بشود با آن حتی یک بچه را فریب داد تا چه رسد به اینکه قادر باشد نوک تیز حمله مردم به مسببین را تغییر مسیر دهند و بخواهند حکم مرگ حاکمیت از طرف مردم را از گردن برهانند.
جواب مردم این بوده و هست که دعواهای بورژوازی هیچ ربطی به اکثریت مردم ایران
ندارد. مردم میگویند با هر بازی که می خواهید سر خود دربیاورید اما کیفیت
زندگی ما در این زمان ِ به قول شما سخت باید معادل کیفت زندگی سران مملکت و
سرمایه دارن و کارفرماها و رئیس و روئسا باشد. مردم میدانند مسئول گرانی و حمله
به سفره زندگیشان کیست و فریب خطابه و رساله را نمی خورند. کارگران هفت تپه
جواب این پاس دادن مسئولیت را مدتها پیش دادند.: "اگر نمیتوانید جامعه را اداره
کنید، اگر نمیتوانید اقتصاد راه سروسامان بدهید، اگر نمیتوانید معیشت و رفاه
اکثریت جامعه را تامین کنید، ما طبقه کارگر مسئولیت اینها را به عهده میگیریم!
ما طبقه کارگر آماده بدست گرفتن قدرت و حاکمیت ایم. ما طبقه کارگر آماده ایم با
شوراهای مستقل خود جامعه را اداره کنیم و حکومت کنیم. آن زمان دیگر اقلیتی
مفتخور و انگل بر ما حکومت نمیکنند". این جواب طبقه کارگر به نمایندگان سرمایه
در حاکمیت است! مردم! جمهوری اسلامی به خوبی فهمیده است که با گرو گرفتن نان ما و فرزندانمان و تحمیل گرسنگی هرچه بیشتر، مرگ اش را نزدیکتر میکند. اقلام نایاب امروز از سفر هیچ کدام از این حضرات حذف نشده و قرار هم نیست کمر به حذف آن ببندند تا که بخواهند نسخه خود تحریمی را به ما بفروشند. سرمایه داری ایران کابوس مرگش را در دی ماه با خروش اکثریت محروم جامعه دیده و مزه کرده است، به خوبی واقف است که ضرب شست اتحاد و اعتراض ما نه تنها افسارگسیختگی شان را مهار میکند بلکه قدرت زیرورو کردن حاکمیت شان را هم داریم. قدرت ما به عنوان نیرویی که میتواند میخی بر تابوت گرانی و فقر و فلاکت و سیاه روزی بکوبد همین امروز در جای جای ایران درصحنه هست. باید بار دیگر به جمهوری اسلامی بفهمانیم که با وعده "انشاالله ارزانی می شود" و "خود تحریمی" نمی تواند جواب شکم گرسنه خود و خانواده و فرزندانمان را بدهد. باید به آنها بفهمانیم که حتی یک روز هم انتظار را نخواهیم پذیرفت. باید بدانند که با گرو گرفتن معیشت ما مرگ خود را نزدیکتر میکنند. باید "نه" بزرگ دیگری را این بار به طرح بیشرمانه و گستاخانه "خودتحریمی" شان بدهیم. نیروی تجمع و اعتراض و اتحاد و همبستگی طبقاتی ما تنها راه رهایی از یوغ استنثمارگری و به بردگی گرفته شدنمان است. باید نشان دهیم ما هم به مثابه یک طبقه، طرح رهایی جامعه و شکل سازمان یابی توده ای خود را داریم. هیچ انسانی در جامعه ما، اعم از کارگر و معلم و دانشجو و زن و مرد و کودک نباید شب گرسنه سر بر بالین نهد و اگر کسی کمر به گرو گرفتن نان سفره خانواده بزرگ و همصدای ما زحمتکشان و مولدین جامعه ببندد و به چپاول نیروی کارمان بسنده نکرده حال قصد نان بچه ها و جانمان را هم بکند باید بداند که، همه متحدانه به میدان میاییم و باید منتظر مشت قدرتمندمان به لیچارگوئی اش باشد و نمی توانند با هیچ طرح احمقانه و بهانه ای جان در ببرند. باید اعلام کنیم "این ما هستیم که میتوانیم رفاه، سعادت و آسایش را برای اکثریت جامعه به ارمغان بیاوریم"! و برای آن دست به کار شویم. نه جمهوری اسلامی و نه هیچ بخشی از بورژوازی جوابی به بن بست اقتصادی امروز ندارند. خلاصی از این بن بست، خلاصی از سیستمی که بانی فقر و فلاکت امروز است فقط و فقط در توان ما است.
|