جمهوری اسلامی و کردستان ایران
ثریا شهابی
امروز و چهل سال بعد در آرزوی استفاده از همان تاکتیک باز میخواهد فضای میلیتاریستی بر کردستان ایران تحمیل کند، تا بلکه پایه های قدرت آش که توسط جنبش محرومین در سراسر ایران به لرزه در آمده است را سرپا نگاه دارد. تفاوت دو تاریخ است و دو آینده، یکی شرایط پایه ریزی قدرت و دیگری شرایط مرگ و زوال قدرت است. اگر اعدام گلسرخی و دانشیار و عربده های مقام های امینی ساواک و باد در غبغب انداختن های اعلیحضرت نظام قبلی را نجات داد، اعدام های اخیر در کردستان و موشک باران مقر اپوزیسیون و عروتیز کردن فرماندهان سپاه ، هم نجات شان خواهد داد. این فقره از جنایات شان تنها و تنها به عمق نفرت و خشم برحق مردم می افزاید و نظام مشرف به مرگ شان را گام دیگری به سوی گور نزدیک تر می کند. میلیتاریسم و جنگ، برکت آسمانی و تنها سرمایه زندگی شان است. باید خلع سلاح و خلع سرمایه شان کرد. منشور سرنگونی جمهوری اسلامی * چراغ و راهنمای این کار است. باید آن را بدست همگان رساند و حول آن متحد شد و فعالیت مشترک کرد.
۱۱ سپتامبر ۲۰۱۸
|