حزب کمونیست کارگری حکمتیست(خط رسمی)


 

١٦ آذر

پرچم عدالت خواهی جامعه بر فراز دانشگاه

 

به ١٦ آذر، روزی که جامعه و صف محرومین آن به تحرکات نسل جوان و تحصیلکرده خود چشم میدوزد نزدیک میشویم. امروز و بعد از خیزش دیماه، خیزش محرومین جامعه و در راس آن طبقه کارگر به فقر و استبداد و بی عدالتی، جامعه وارد فازی دیگر شده است. تحرکات دوره اخیر محرومان برای جامعه ای انسانی و مرفه، مهر خود را به سیمای جامعه کوبیده است. در دل این اوضاع، تحرکات بزرگ و متحد کارگری در هفت تپه و فولاد همراه با حمایتهای وسیع اقشار مختلف مردم آزادیخواه، عدالتخواهی و ضدیت با استثمار، خواست رفاه و آزادی را به پرچم و محور اصلی تحرکات این دوره جامعه و به محور جدال محکومین علیه حاکمین، از مراکز کار و محلات کارگر نشین تا صف معلمین و دانشجویان تبدیل کرد.

بی تردید ١٦ آذر امسال رنگ تحولات این دوره و مهر عدالتخواهی جامعه را بر خود خواهد داشت. اعتراضات همین دوره دانشجویان در بخشی از دانشگاههای ایران در حمایت از کارگران هفت تپه و فولاد، بانگ رسای آنها در اتحاد دانشجو و کارگر، در دفاع از قدرت شوراها، در خواست آزادی اسماعیل بخشی، علی نجاتی و سپیده قلیان، بیان حضور یک جنبش بزرگ عدالتخواهانه در اعماق جامعه است که دانشگاه و اعتراضات کارگری و معلم و محلات و مردم محروم را به هم پیوند زده است. جنبشی که قد علم کرده و میخواهد بر روی پای خود استوار بایستد، نیروی خود را به میدان بیاورد، متحد کند و برای تامین زندگی ای شرافتمندانه گلوی طبقه حاکم و دولتش را بفشارد.

حاکمین از بیت رهبری تا کابینه روحانی، از اصولگرا تا اصلاح طلب، صدای حق طلبی محرومین را شنیده اند. همه به تلاش افتاده اند تا با همه شگردهای ممکن از تهدید و ارعاب تا فریب و حیله، مانع به هم پیوستن کل این جنبش، متحد و سراسری شدن و به هم بافتگی آن شوند.

همه میدانند که تحرکات دانشجویی در ١٦ آذر امسال مستقل از دامنه آن، بخشی از اعتراض محکومین جامعه علیه حاکمیت بورژوایی است. همه میدانند که به یمن تحرکات دیماه، به حکم اعتراضات کارگر هفت تپه و فولاد و حمایت وسیع جامعه از آنها، به عنوان بخشی از تن واحد خود، دیگر دانشگاه جای میدانداری انجمنهای اسلامی، جنبش سبز و سیاه و نارنجی، جای لیبرالها و انواع جریانات ناسیونالیستی نیست. عروج جنبش عدالتخواهانه و رادیکال طبقه کارگر و محرومان جامعه همه این خار و خاشاک و پارازیتها را از صحنه خارج کرده است.

١٦ آذر امسال مهر عدالتخواهی طبقه کارگر ایران را بر خود  دارد. پرچمی که در ١٦ آذر امسال به اهتزار در می آید، خواست محرومان و جنبش و اعتراض عمومی آنها، خواست رفاه، آزادی و امنیت، خواست شوراهای مردمی، خواست فوری آزادی همه زندانیان این جنبش، از دانشجویان زندانی تا کارگران و مشخصا خواست آزادی فوری نمایندگان کارگران هفت تپه و مدافعان آنها، خواست آزادی معلمان زندانی و همه زندانیان سیاسی را بر خود حک کرده است.

تلاش حاکمیت برای ارعاب و ترساندن و ساکت کردن نسل جوان در دانشگاه به یمن فضای کل جامعه و به یمن یک تلاش انسانی و برابری طلبانه به وسعت جامعه، محکوم به شکست است. جنبش محرومان جامعه هر روز در گوشه ای و با قدرت بیشتری عرض اندام میکند. امروز و در آستانه ١٦ آذر نسل جوان کمونیست تلاش میکند که متحد و روشن و با افق سیاسی خود، نیروی وسیع نسل جوان را حول افق آزادیخواهانه خود متحد کرده و برای جدالهای اصلی آماده کند. جدال بر سر آینده ای آزاد، برابر، مرفه، انسانی و سعادتمند برای اکثریت محروم جامعه!

 

حزب کمونیست کارگری حکمتیست(خط رسمی)

١٢ آذر ١٣٩٧- ٣ دسامبر ٢٠١٨