سیلی محکم
مظفر
محمدی عشایر و قبایل و مذاهب و اقوام در سراسر عراق اجماع کردند تا در یک نمایش به شدت ارتجاعی و مسخره به نام انتخابات بر سر تقسیم قدرت و ثروت با هم کنار آیند. هنوز بر سر اینکه سهم کدام عشیره و مذهب و قوم از ثروت و قدرت بیشتر از دیگری باشد، کشمکشهای زیاد و چه بسا خونینی در پیش خواهند داشت. اما این نمایش تهوع آور دمکراسی قومی و مذهبی، از طرف اکثریت مردم عراق نفی شد. اکثریت مردم عراق در این توطئه شرم آور شرکت ننموده، به آن پشت کرده و به ائتلاف و توطئه روسای اقوام ومذاهب سیلی محکم زدند. در نتیجه، از همین امروز پارلمان و دولتی به نام منتخب مردم عراق در قاموس همان دمکراس بورژوایی هم فاقد مشروعیت است و از جانب ٧۰ درصد شهروندان عراقی که به آن رای ندادند غیررسمی و مردود است. در این میان نقش ناسیونالیستهای کرد در مسابقه ای شرم آور به نام انتخابات و "افتخار" کشاندن ۵۰ درصد مردم محروم کردستان به پای صندوقهای رای پارلمان قومی و مذهبی عراق، لکه ننگ و خیانت دیگری برپیشانی احزاب ناسیونالیست کرد است. احزابی که مردم محروم و ستمدیده کردستان را که همین دیروز با چشمان خود عبور تانکهای حشد شعبی سپاه قدس و ارتش دولت فاشیستی بغداد را بر اجساد فرزندان خود و دامن زدن به کینه قومی و تبعیض نژادی و تفرقه قومی و ناامنی ساکنین کرکوک و خانقین و دوزو خورماتو و شنگال را شاهد بودند و هستند، به پای صندوقهای رای کشاندند، مجرم اند. این مجرمین، ننگ سیاست و عمل ضدمردمی خود را هم در دامن رای دهندگان ناآگاه گذاشتند. رای دهندگان به پارلمان عراق همان کسانی هستند که همین دیروز رای به استقلال کردستان داده بودند. این چرخش ۱٨۰ درجه ای نه گناه مردم ناآگاه بلکه جرم احزاب قومی و بورژوازی غاصب و غارتگر نان سفره همین مردم است. مخالفین چپ و راست استقلال کردستان به بهانه های احمقانه و ارتجاعی هم، تف سربالای به رسمیت نشناختن رای مردم کردستان به آزادی و استقلال را برصورت خود دارند که به سادگی قابل شستن و پاک کردن نیست! اینکه سرنوشت طبقه کارگر و مردم زحمتکش عراق تا چه زمانی بازیچه اقوام و مذاهب و منافع جمهوری اسلامی و حشد شعبی اش باقی می ماند یا راه رهایی اش در پیش خواهد گرفت، بخش آگاه جامعه عراق باید پاسخ دهد. اما صرفنظر از اینکه پارلمان عراق و دولت فاشیستی برآمده از آن پا بگیرد و دوام بیاورد یا نه، راه کارگران و مردم کردستان که رای به جدایی کردستان از فدرالیسم قومی و فاشیسم عشیرتی- مذهبی عراق و سلطه سیاسی و نظامی سپاه قدس جمهوری اسلامی دادند، راهی بی برگشت است. جنبش آزادی و استقلال کردستان کماکان بر جدایی راه خود از فدرالیسم شکست خورده و آبروباخته و انتخابات و پارلمان نامشروع و ضدمردمی عراق پافشاری می کند. این جنبش نه انتخابات شکست خورده و نه بازسازی پارلمان کارتنی دیگر و دولت برخاسته از آن را برسمیت می شناسد.
تنها
راه شرافتمندانه و رهایی بخش پیشاروی کارگران و زحمتکشان، معلمان، پرستاران و
پیشمرگان کردستان، تقویت و گسترش و تحکیم جنبش خود، جنبش آزادی و استقلال
کردستان است. ۱۳ مه ۲۰۱٨
|