|
حزب کمونیست کارگری حکمتیست(خط رسمی)
اول مه دیگر و جدال دو طبقه
بورژوازی و پرولتاریای ایران، اول مه دیگری را از سر گذراندند. شبح خیزش دیماه ٩٦ هنوز بر بالای سر جامعه و طبقات آن در گشت و گذار است. جمهوری اسلامی نگران از تعرض زحمتکشان، حتی به تشکل خانه کارگر وابسته به دولت خود اجازه راه پیمایی نداد. با وجود این، سخنگویان کارفرماها در راس تشکل های دولتی سنگ تمام گذاشتند و ضمن گله گزاری از دولت متبوع شان برای شرایط فلاکتبار کار و زندگی طبقه کارگر اشک تمساح ریختند. خبرگزاری کار ایران "ایلنا" در یک ویژه نامه هفته کارگر، دست پیشی گرفته و بعنوان "سخنگو و مدافع کارگر" به میدان آمد. اعلام کردند که هستی کارگران در معرض دست اندازی کارفرماها و دولت است. گفتند دولت صندوق تامین اجتماعی را مصادره کرده تا بهداشت و درمان کارگران را فلج کند و دستمزد کارگران را چند بار زیر خط فقر خواندند. اما در همین ویژه نامه، روی دیگر سکه را محجوب رئیس فراکسیون کارگری مجلس و صاحب خانه کارگر نشان داد و گفته است که طبقه کارگر تشکلهای خود به نام شورای اسلامی کار، انجمن های صنفی که بقول ایشان همان سندیکا است را دارد. بی شرمانه اعلام کرد که بخاطر نمی آورد که کسی بخاطر فعالیت کارگری در بازداشت و زندان باشد. گفت افزایش دستمزدها معقول است و نهایتا پاسخگویی به وضعیت فلاکتبار طبقه کارگر را به فردای قیامت موکول کرد! اما در جبهه طبقه کارگر، فعالین کارگری و کارگران آگاه صدای طبقه خود را به گوش جامعه رساندند. - کارگران شاغل و بازنشسته در تهران جلو مجلس تجمع و سپس راهپیمایی کردند. - بیانیه های کارگری علیه نظام سرمایه داری و تاکید بر مطالبات طبقه کارگر یکی پس ازدیگری صادر گردید. فعالین کارگری اعلام کردند که با توجه به از هم گسیختگی بیش از پیش شیرازه زندگی اجتماعی و اقتصادی و سیاسی کشور در سطح کلان، ما کارگران را به این نتیجه می رساند که دیگر نباید به امید چیزی جز دست بردن به اعتراضات سراسری و نیروی متحدمان برای خلاصی از وضعیت جهنمی موجود بنشینیم. - زنان برابری طلب در بیانیه ندای زن اعلام کردند: "در شرایطی که زنان به حکم جنسیتشان مهر فرودستی بر خود دارند و هزاران زن به عنوان لشکر بیکاران فوق ارزان، سودآوری سرمایه داران حاکم را تضمین میکنند، فریاد برابری با روز جهانی کارگر همنوا خواهد بود. روز جهانی کارگر نوید برابری همه انسانها فارغ از جنسیت و نژاد و قومیت و روز ندای انسانیت است! روز جهانی کارگر روز اعتراص و فریاد رهایی همه ی انسانها از فلاکتی است که سرمایه داران حاکم ایجاد کرده اند..." - سمینار روز جهانی کارگر در روز نهم اردیبهشت باشرکت فعالین کارگری و دانشجویی در تهران برگزار شد. - کارگران سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی در ترمینال آزادی تجمع کردند و روز جهانی کارگر؛ روز اتحاد؛ همبستگی و دادخواهی کارگران را گرامی داشتند. - مراسم اول مه در یک شهرک کارگری سنندج برگزار گردید و تقویم و خودکارهایی با آرم اول مه و سمبل اتحاد طبقه کارگر، در میان هزاران کارگر در بخشهای مختلف کارگری توزیع گردید. - مراسم اول مه و راهپیمایی کارگران در شهرک صنعتی مریوان برگزار شد. علاوه بر این انواع مراسمهای دیگر در مراکز تولیدی و محلات کارگری در شهرهای مختلف برگزار شد. در مقابل صدا و ندای طبقه کارگر نیروهای نظامی دولت بورژوازی، تعدادی از کارگران را در راه پیمایی پس از تجمع جلو مجلس در تهران بازداشت کردند و در سنندج چند فعال کارگری را صبحگاه روز کارگر در منزل خود و یا خیابان دستگیر و روانه زندان کردند. جدال طبقاتی در روز کارگر امسال هم بار دیگر نشان داد که اگر غول عظیم طبقه ما عروج کند، بورژوازی توان مهار اعتراض ما را نخواهد داشت و تشکلهای دولتی و ضد کارگری و سخنگویانشان، قادر نخواهند بود بعنوان سوپاپ اطمینان سرمایه داری نقش بازدارنده خود را بازی کنند. توازن قوای طبقاتی اول مه امسال نشان داد که پیروزی طبقه کارگر و مردم محروم نیازمند مولفه های زیر است: - آمادگی و ایفای نقش طبقه کارگر بعنوان نماینده جنبش عظیم محرومان و زحمتکشان. - اتحاد کارگری، همبستگی و سازمان یافتن طبقه کارگر در تشکلهای توده ای مستقل خود و عروج کمیته های کارگری. - تبدیل کمونیسم به ابزار مبارزه طبقه کارگربرای جهش بطرف سازمانیابی توده ای و کمونیستی حزبی خود. - اتحاد کارگران کمونیست و سوسیالیست و رهبران عملی و فکری و سیاسی طبقه در کمیته های کارگری و شبکه های به هم پیوسته در صفوف طبقه کارگر بعنوان ستون فقرات جنبش عظیم طبقاتی کارگران.
کارگران کمونیست، رفقا! شما به این حقیقت واقفید و خود اعلام کردید که شیرازه اقتصادی وسیاسی جامعه از هم گسسته است. و این را هم می دانید که صف چند ده میلیونی کارگران و بیکاران و محرومان و گرسنگان جامعه منتظر امادگی ما نمی شود. این را در خیزش دیماه ٩٦ دیدیم. و این را هم دیدیم که در غیاب طبقه کارگر متحد و متشکل و آگاه، هر خیزش و عصیان توده ای به مثابه وارد شدن در تونل تاریکی است که ته آن معلوم نیست. دشمنان رنگارنگ در کمین اند تا بر موج عصیان محکومین سوار شده و به بیراهه و یا ناکجا آبادی که خود می خواهند ببرند. روز کارگر امسال هم این حقیقت را به ما یادآور شد که بورژوازی و حاکمان ایران هنوز توان از سر گذراندن خطری که طبقه کارگر و محرومان جامعه تهدیدشان می کنند را دارند. حزب حکمتیست (خط رسمی) در کنگره نهم خود و در آستانه اول مه، ضمن تاکید بر نقاط قدرت طبقه ما و جنبش عظیم زحمتکشان که نمونه اش را در خیزش دیماه شاهد بودیم، مخاطرات پیشاروی جامعه را به طبقه کارگر و بویژه کمونیستهای طبقه و فعالین و رهبرانش خاطرنشان کرده است. ما زمان را برای تدارک و امادگی عروج طبقه کارگر به رهبری و هدایت جنبش محرومان و محکومین و جنبش برابری طلبی زنان کوتاه می دانیم. حزب ما و کمونیسم ما، اما مصمم است و تلاش می کند تا به تسریع انجام این وظیفه طبقاتی کمک کند. انجام وظیفه تاریخی و طبقاتی مان به اتحاد صفوف کارگران کمونیست نیازمند است. دستتان را در دستان همدیگر و در دستان ما و کمونیسم خود بگذارید. ما توان آن را داریم که غول خفته طبقه مان را آگاه تر و بیدار کنیم تا نقش تعیین سرنوشت جامعه را به سوی آزادی و برابری و حکومت کارگری ایفا کند.
آزادی، برابری، حکومت کارگری حزب حکمتیست(خط رسمی) ١١ اردیبهشت ٩٧( اول مه ٢٠١٨)
|
