|
به کارگران و فعالین کارگری در کردستان
اول مه روز جهانی کارگر علاوه بر اهمیت تاریخی اش بعنوان سمبل اتحاد طبقاتی کارگران در سراسر جهان، این روز در کردستان و بخصوص درشهر سنندج تجارب گرانبهایی دارد. سال قبل (95)، تلاش خانه کارگر و توصیه ها و تبلیغات جریانات و گرایشات معین برای کشاندن کارگران به مراسم خانه کارگر به همت طیفی از فعالین و رهبران واقعی کارگری، شکست خورد. این درس بسیار مهمی برای شما در برگزاری اول مه مستقل کارگران در سال جاری است. بعلاوه تجارب سالهای اخیر به ما نشان داده است که هر اندازه تلاش و فداکاری طیفی از فعالین و گرایشات چپ برای بزرگداشت اول مه بدون حضورخود کارگران و خانواده هایشان، نتوانسته و نمی تواند تصویر قدرتمندی از طبقه کارگر به جامعه و به خودکارگران بدهد. برعکس هر تحرکی به نام کارگر و به نیابت از کارگران، علیرغم هر تعلق خاطری به کارگر و علیرغم هر وفاداری به اول مه، نفعی عاید توده کارگران و خانواده هایشان نکرده است. اول مه روز کارگر است. روز جشن طبقاتی و ابراز وجود اجتماعی کارگران است. روشن است این قدرت نمایی طبقاتی بدون دخالت و حضور وسیع و گسترده ی کارگران و خانواده هایشان ممکن نیست. تا کنون رسم بر این بوده است که تعدادی از فعالین گرایشات سیاسی معین بدون پشتوانه ی کارگری و بعنوان ائتلافی از چپ ها و دوستداران کارگران، کمیته تدارک اول مه را سازمان داده اند. در حالیکه تدارک واقعی زمانی است که با حضور و دخالت فعالین و رهبران عملی و کارگران پیشرو مراکز بزرگ و کوچک کار و محلات کارگری که هر کدام ده ها و صدها کارگر همکار و هم محله و خانواده هایشان را پشت سر و در کنار خود دارند، انجام گردد. فعالین و رهبران و پیشروانی از تشکل های کارگری، مراکز و بخشهای بزرگ کار، کارخانه های متعدد، خبازی ها، کارگران فصلی، شهرک های صنعتی، کارگران شهرداری ها و غیره در هر شهری و در سراسر کردستان، در مشورت با هم، به تدارک برگزاری مراسم اول مه می پردازند. این تدارک نه در کوه انجام می شود و نه در خانه های مخفی. این تدارک در مراکز کار و درمحلات کارگری و بطور علنی در میان کارگران و خانواده هایشان به انجام می رسد. فعالین و پیشروان دلسوز و محبوب صفوف خود کارگران در ارتباط و هماهنگی با همدیگر، هر کدام می روند و کارگران محل کار و خانواده های کارگران در محلات کارگری را برای بزرگداشت روز کارگر بسیج می کنند. در طول هفته ها و روزهای مانده به روز کارگر، هر کارگر آگاه و محبوبی در کارخانه و مراکز بزرگ و کوچک کار در اوقات فراغت، در تجمعات کارگری و محافل و پاتوق های کارگران و در میان خانواده های کارگری، همکاران و همسرنوشتان خود را مورد خطاب قرار می دهند و آنها را برای مراسم روز خود اماده و بسیج می کنند. اتفاقی که خواهد افتاد این است که روز کارگر هزاران کارگر و خانواده هایشان برای برگزاری مراسم بهرشکل و شیوه ای که خود تعیین می کنند، آماده می شوند. چه کسی می تواند جلو موج عظیم کارگرانی که از همین حالا و تا ان روز اماده و بسیج شده اند را بگیرد. چه نیرویی می تواند تجمع هزاران و ده ها هزار کارگر و خانواده هایشان را بر هم زند. اگر تشکل دولتی و بدنامی مثل خانه کارگر می تواند تعدادی کارگر را به نمایش مجیزگویی از دولت و سرمایه داران بکشاند، چرا خود فعالین ورهبران و کارگران آگاه و دلسوز و محبوب صفوف طبقه کارگر نتوانند ده ها و صدها برابر خانه کارگر، هم طبقه ای های خود را از زن و مرد و کودک به مراسم مستقل و ابراز وجود طبقاتی شان بسیج کنند. اگر این کار اتفاق بیفتد خانه کارگر و دولت را از نمایش ضد کارگری به نام هفته کارگر یا مراسم به مناسبت اول مه پشیمان می کند. روزکارگر، جشن طبقاتی کارگران است. روزی است که طبقه کارگر بمثابه یک طبقه جهانی ادعانامه اش راعلیه نکبت های نظام سرمایه داری و کار و بردگی مزدی اعلام می کند. کارگران در کردستان اعلام می کنند بعنوان بخشی از کل طبقه کارگر ایران، تقسیم کارگر به قومیت و ملیت و نژاد و مذهب و کشور را مردود می دانند. اعلام می کند که همسرنوشتی طبقاتی کارگران مرز نمی شناسد. اعلام می کند که تلاش ناسیونالیسم کرد برای رنگ قومی زدن به مبازات کارگران و زحمتکشان کردستان برای ازادی و رفاه و امنیت، مذموم و غیر قابل قبول است. اعلام می کند که سر فرود آوردن ناسیونالیست ها و لیبرال ها و جناح های سبز و سیاه جمهوری اسلامی و نهادهای ضد کارگری به نام کارگر و شهردارها و امام جمعه ها در مقابل روز کارگر و مجیز گویی شان، تظاهری بی شرمانه و ریاکارانه است. اول مه رمز اتحاد طبقه کارگر جهانی در مقابل کل بورژوازی در حاکمیت و در اپوزیسیون و کلیه نهادها و سنت های قومی و فرقه ای و مذهبی ضد کارگری در خدمت آنها است.
دوستان! نظام سرمایه داری تنها در تفرقه و انشقاق صفوف طبقه کارگر برپا است. دیوارهای این نظام با هر تحرک و تجمع و اتحاد و ابراز وجود طبقاتی و اجتماعی کارگران ترک بر می دارد. زمانی که کمونیسم به ابزار مبارزه اجتماعی طبقه کارگر تبدیل شود کل این نظام فرور می ریزد. اول مه، روز کارگر امسال می تواند روز بازگشت به سنت سوسیالیستی طبقه کارگر و الگویی از اتحاد شما کارگران و فعالین و رهبران صفوف تان با برگزاری تجمعات وسیع و گسترده ی خود وخانواده هایتان بهر شکل ممکن باشد.
مظفر محمدی مسوول دفتر کردستان حزب حکمتیست- خط رسمی فروردین ۹٦ (آوریل ۲۰۱٧)
|
