در محکومیت حملات ترکیه به مناطق شمالی کردستان سوریه و عراق

آسو فتوحی

ادامه فجايع در خاورميانه پاياني ندارد؛ چند روز پيش، بار ديگر شاهد بمب باران و توپ باران مناطق مسکوني کردنشين در نوار مرزي شمال عراق و سوريه از جانب دولت ترکيه بوديم.

حملاتي که به گفته برخي از خبرگزاري ها جان بيش از دويست نفر را گرفته است. رجب طيب اردغان نيز در ادامه اين حملات، يادآوري کرده که" از قبل گفتم يک دفعه بر سرشان فرود خواهيم امد و منظورمان همين کار بود که کرديم، ما زمان و مکان حمله را اعلام نمي کنيم". ايشان منظورشان از حمله همان بمباران و حملات هوائي و توپخانه اي است آن هم در خاک کشوري ديگر که نيازي هم به اعلام نمي بيند. مکان را هم لازم نيست اعلام فرمايند چون مکان و نقاط مورد حمله را همه مي دانيد، شهر ها و روستاهايي است که مردم در آنجا زندگي ميکنند که بخش اعظم آن سويل و غير نظامي هستند و هزاران تن بمب و گلوله توپ بر سر خانه و کاشانه مردم فرو ميريزد.

قبل از پرداختن به اين مسئله بهتر است نگاهي بسيار کوتاه به ميدياي خبري داشته باشيم که چگونه اين جنايات مهندسي شده را آنها نيز با انتشار اخباري کاملا مهندسي شده پوشش مي دهند:

"رجب طيب اردغان مواضع پيشمرگ هاي پ ک ک و به قول او يگانهاي ويژه خلق را فقط بمباران کرده و مورد هدف قرارد داده". "سازمانهاي بين المللي پ ک ک را در ليست نيروهاي ترريستي دارند". "ترکيه کردهاي سوريه و يگانهاي ويژه خلق را همدست پ ک ک مي داند". "آمريکا از حملات ترکيه ناخشنود است". "آمريکا به کردهاي سوريه و عراق کمک تسليحاتي ميکند تا با داعش بجنگند". "حرکت زره پوشهاي آمريکائي در داخل سوريه نوعي حمايت از کردهاي سوريه قلمداد مي شود". "رامي عبدالرحمان مدير گروه ناظر بر حقوق بشر سوريه گفت، به نظر مي‌رسد اعزام اين واحد زرهي به منطقه محدود باشد و با هدف پيشگيري از تکرار درگيري‌ها بين دو طرف صورت مي‌گيرد". "ترکيه از آمريکا بخواهد از حمايت از اين پيکارجويان کرد خاتمه دهد. اگر اين کار را نکند آمريکا هم به دردسر خواهد افتاد". "اردغان مي گويد ارتش ترکيه هر آن بخواهد در ان مناطق (مناطق کشوري ديگر) وارد عمل شود". " در بيانيه ارتش ترکيه، پيشگيري از عبور شورشيان کرد و سلاح‌ها و مهمات آنها از مرز و ورود به داخل کشور، هدف اصلي اين حملات عنوان شده است".

ملاحظه مي فرماييد؛ بزرگترين دروغ اين رسانه ها اين نيست که حرفي از رخداد نمي زنند بلکه مسئله اين است که نصف واقعيت را مي گويند و بيننده يا شنونده را براي منحرف کردن واقعيت و همچنين براي گم کردن نقش عاملين اين جنايت ميخواهند به مسيرديگري بکشانند. حال بماند در همين زمين بازي طراحي شده آنها هم هزار و يک تصوير و نتاقض هست. براي مثال آمريکا از چه ناخشنود است؟ هيچ کجاي دنيا را نمي توانيد سراغ داشته باشيد که جاي پاي جنايات آمريکا آنجا قابل شهود نباشد از ويتنام و ژاپن و افغانستان و عراق و سوريه و ليبي تا همه جاي دنيا، سراغ نداريد که بمبهاي اتمي و فله اي  آمريکا بر سر کاشانه و مردم بي دفاع  غير نظامي فرود نيامده باشد. آمريکا سردمدار و رکوردار اين نوع عملکرد و توحش و جنايت است. پس مشکل آمريکا اين بين چيست؟ دلش براي کردهاي منطقه ميطبد؟ خير بلکه به گفته: " مارک تونر سخنگوي وزارت خارجه ايالات متحده آمريکا سه شنبه عصر گفت ما نگرانيم که ترکيه اين حملات را بدون هماهنگي با آمريکا يا ائتلاف ضد داعش انجام داده است".

در ادامه همان نوع پوشش شاهکار خبري ظاهرا بحث اصلي دعواي مختصري بين ترکيه و کمي مشکلات موضع گيري و غيره پيش آمده که با حرکت دادن چند زرهپوش از جانب کلانتر بزرگ "آمريکا" ”انشالله“ مشکل حل مي شود و احتمالا ديگر از اين سوء تفاهمات پيش نمي آيد، مردم جهان هم به بزرگي خود ببخشند ديگر.

اينجا بحث از چرا اين مردم بايد قرباني شوند؟ چه کسي اجازه داده که هر کسي صبح زودتر از خواب بيدار شد مدال کلانتري را بر سينه زده و دست به هر جنايتي که دلش مي خواهد بزند؟ چه کسي بايد پاسخ گوي پايمال شدن تمام معاهدات جنگي و دستاوردهاي حقوق بشري که مردم دنيا تا به امروز با هر نواقصي که داشته باشد بدست آوردن باشد؟ آيا کسي حق دارد با علم کردن هر دروغ و دليل اقدام به خلق جنايت مخوف جنگي بکند؟ آيا هر کسي و هر دولت و ارگان حق دارد مردم سويل و غير نظامي از زن و بچه و پير و مردم عادي را زير بمب و توپ و خمپاره به گوشت چرخ کرده تبديل کند بدون اينکه يک ذره واهمه داشته باشد که بايد در قبال جنايتي که ميکند پاسخ پس بدهد؟ کسي ميپرسد يعني چه سازمان ملل حقوق بشر ابراز ناخرسندي کرده و از لحاظ حقوق بشر در آن منطقه ابراز نگراني کرده؟ اصلا مسئله جنايت مرتکب شده از طرف رجب طيب اردغان و دولت ترکيه در اين اقدامات جايي در بحث و خبرها دارد؟

اصلا گستاخي و بيشرمي بيشتر از اين سراغ داريد؟ دو جين خبر و مصاحبه و رسانه و سازمان حقوق بشري دارند سياه روي سفيد مينويسند اما تم اصلي بحث اصلا انگار نه انگار ده ها و صدها بچه و مردم غير نظامي هستند که سلاخي شده اند. اگر همه اينها يک لحظه بدن تکه تکه شده عزيزانشان را جاي عزيزاني که آنجا زير بمب هاي اردوغان، سوخته و هزاران تکه شده بود فرض ميکردند شايد وجدان نداشته شان بدرد مي آمد. شايد بحث از جابجايي چند زره پوش و اختلاف نظر اردوغان با آمريکا و به بحث بر سر واقعيت و عمق فاجعه رخداد که جنايت هولناک و کشتار مردم بيگناه است برميگشت.

 اين اقدام جنايتکارانه دولت ترکيه نتيجه ناکامي هاي سياسي دولت اردغان در خود ترکيه و در شکست نقشه عملهايش در کل خاورميانه است، از تغيير معادلات منطقه به ضرر آمريکا بعنوان اربابش نشئت مي گيرد. اين جنايات از تغيير موقعيت اروپا نسبت به آمريکا و به تبع آن نسبت به ترکيه سرچشمه مي گيرد.

با هر تعبير و تفسيري اصل مسئله اينجاست که هزينه شکست هاي سياسي و استراتژيک دول قلدر در منطقه را ظاهرا بايد مردم اين مناطق در خاورميانه با خون و جان شان بدهد. ظاهرا امري طبيعي شده که هر تغيير موازنه قدرت کوچک و بزرگ بر سر سهم خواهي بيشتر يا بر سر هزيمت بيشتر، حقانيت خلق جنايت را مي دهد، حقانيت به خاک و خون کشيدن يک نسل از انسانها را براي اين متجاوزين ممکن ساخته است. ظاهرا اين متد امروز دنيا شده که چون تعدادي نظامي در بين خيل کثيري از غير نظاميان هستند بمباران و توپ باران کل منطقه و شهر و روستا حقانيت پيدا کرده است. اين کشتار وسيع توپخانه اي و قتل وعام عمومي و موشک باران هوايي ترکيه نيز براساس همين متد ظاهرا اقدام معقولي است. اين زمين بازي شناخته شده اي در جنگ قدرت در منطقه و دنيا است.

اين ادامه جنگ قدرت در سوريه و عراق است و خوابي که براي اين مناطق ديده شده جناياتي هولناک تر را دامن خواهد زد. ماشين جنگي ترکيه نيز يکي از بازيگران اصلي ايجاد کثيف ترين جنايات در مناطق مرزي کردستان عراق و سوريه خواهد بود.

اقدام متوحشانه دولت ترکيه با هر بهانه اي و با دامن زدن به هر دماکوژيسم دولتي و رسانه اي و با دست بردن به هر دروغ و حربه و نيرنگي يک جنايت جنگي است و محکوم است. بايد دولت ترکيه و در راس آن اردغان به عنوان جنايت کاران جنگي محاکمه شوند.

تنها راه اعتراض متحد و وسيع بشريت متمدن به جنايات جنگي و کشتار دولت ترکيه و دول ديگر سهيم در خلق اين قبيل جنايات در منطقه است. بايد آگاه و متحد افساري به لگام افسارگسيختگي ماشين جنگي اين کشورها و جنايات دولت ترکيه گذاشت.

جامعه ترکيه و نيروي معترض به سياست هاي دولت ترکيه بايد متحدانه به ميدان آيد؛ افسار زدن اردوغان و فاشيسم در ترکيه در گرو خيز برداشتن موج برگشت عليه اردوغان و دولت مربوطه است؛ کمونيستها و طبقه کارگر در ترکيه کاري دارند کارستان!

۲۰۱٧/۰٤/۳۰