ماوراي وقاحت

فواد عبداللهي

 تنها مشکل مردم ايران اينست که بنيامين ناتنياهو را در ليست ”دوستان“ خود نداشت. ايشان در يک پيام ويديويي ”اذعان“ کرده که در اين سالها زيادي در مورد رژيم ايران صحبت کرده و ”به ميزان کافي“ مردم ايران را خطاب قرار نداده است. وي ”ابراز تاسف کرده که مردم ايران در يک استبداد ديني زندگي مي کنند“. و دست و دلبازي کرده گفته ”ما بايد بر ترور و استبداد فايق آييم و متعصبان نبايد پيروز شوند“. 

پرسش واقعي اما اينست که چه کسي دارد اين حرفها را ميزند؟ کسي که در افکار عمومي دنيا شاخ يک سيستم ميليتاريستي - صهيونيستي در منطقه بوده و تا بيخ دندان وارث فاشيسم و جنايت عليه مردم فلسطين بوده صلاحيت اظهار نظر و دوستي حتي با مردم اسراييل را نيز ندارد. لباس دمکراسي به تن جناب ناتنياهو زيادي گشاد است. اين ميدان بازي مردم ايران نيست. چنين ”دوستي“هايي تاريخا نشان داده که به بقاء رژيم فاشيست ايران کمک مي کند. مردم ايران نيازي به چنين ”دوستاني“ ندارند. مردم ايران تنها زماني مي توانند بطور کامل فاشيسم در داخل را بزير کشند که تکليفشان را با چنين دوستان دروغيني روشن کرده باشند. تنها کمونيسم و شوريدن قدرتمند محرومين از پايين ميتواند افسار فاشيسم اسلامي و غير اسلامي را در هم بکوبد. تنها قدرت يک انقلاب کارگري ميتواند مانع شاخ بازي دولتهاي مرتجع منطقه بر سر منافع و موقعيت شان عليه هم و قرباني کردن مردم بيگناه شود.

زمينه هاي بروز و شکلگيري چنين قدرتي در ايران کاملا مهيا است؛ نزد هر انساني که دلش براي آزادي و عدالت مي تپد و تا جايي که به مبارزه مردم ايران براي رهايي از جمهوري اسلامي مربوط ميشود، نخست وزير اسراييل و رژيم ايران به يک اردو تعلق دارند: اردوي دشمنان!