|
دفتر کردستان حزب کمونیست کارگری حکمتیست (خط رسمی)
جان، مال و امنیت مردم اول است! (در حاشیه کشته و زخمی شدن ٤ نفر توسط افراد مسلح سازمان زحمتکشان)
بنا به گزارش های منتشره از کردستان عراق، روز جمعه ٢٥ اوت در نتیجه نزاع بین پیشمرگان "سازمان زحمتکشان" شاخه عبدالله مهتدی، و اعضای یک خانواده از اهالی روستای "گونده ژوور"، دو تن از برادران جان خود را از دست داده و دو برادر دیگر زخمی می شوند. اهالی منطقه اظهار داشته اند که این ٤ برادر به قطع درختان باغ آن ها توسط افراد مسلح "سازمان زحمتکشان"، اعتراض کرده اند که به آنها تیراندازی شده است. همچنین اهالی می گویند این ٤ نفر مسلح نبوده اند. بدنبال این واقعه مردم این روستا و روستاهای اطراف در اعتراض به حمله سازمان زحمتکشان به مردم و کشته و زخمی کردن چهار نفر از آنان، به مقرهای "سازمان زحمتکشان" و هر دو شاخه حزب دمکرات حمله کرده و آنها را به آتش میکشند. حضور مقرهای این جریانات در این روستاها و مناطق مرزی اساسا با هدف گرفتن گمرک (که یک جریمه اجباری است) از کارگران و کسانی که به کار حمل و نقل کالا از ایران به کردستان عراق و بالعکس بطور قاچاق مشغول اند، و همزمان اعلام حضور نظامی در مرز و تبلیغ آن برای اهداف سیاسی دوره اخیر خود، است. به همین دلیل مردم این منطقه تا کنون بارها توسط جمهوری اسلامی و به بهانه حضور این جریانات توپ و خمپاره باران شده اند و خسارات مالی و جانی زیادی را متحمل شده اند.
۱. آخرین خبرها حاکی است که اهالی منطقه چومان تعدادی از پیشمرگان این احزاب را گروگان گرفته و خواستار مجازات مسببین این عمل هستند. سازمان زحمتکشان عبدالله مهتدی نیز در اطلاعیه ای اظهار داشته است که دو پیشمرگ را برای دادگاهی شدن طبق قوانین دولت اقلیم کردستان عراق تحویل اتحادیه میهنی داده است. ما ضمن تسلیت به خانواده فرمان و لقمان اسکندرعمری، کشیدن اسلحه از جانب افرادمسلح "سازمان زحمکتشان" به روی مردم را محکوم می کنیم. در سنت جریانات قومی دست اندازی به مال مردم، دخالت در زندگی آن ها و تهدید امنیت و سلامت و حرمت مردم امری عادی است. احزاب و جریانات قومی سنتا خود را مافوق مردم و طلبکار و همیشه حق بجانب می دانند. این سنت و روش پوسیده قومی و ارتجاعی، تا آنجا پیش می رود که نه فقط به روی مخالفین بلکه به روی مردم ناراضی هم اسلحه بکشند. در سنت جریانات قومی انتقاد، ایراد، اعتراض و مخالفت با احزاب ناسیونالیست و قومی مجاز نیست و برعکس باید تسلیم شد. اگر کسی تسلیم نشود، جوابش اسلحه است. کشیدن اسلحه به روی مردم و کشتن معترضین و مخالفین در سنت ناسیونالیسم کرد امری عادی است. در جریان اختلافات درونی کومه له (سازمان کردستان حزب کمونیست ایران)، عبدالله مهتدی اعلام کرد حاضر است شخصا اسلحه ببندد و به جنگ مخالفینش در این سازمان برود! این سنت، این طلبکاری و سیاست و عملکرد مافوق مردمی به قدمت وجود احزاب ناسیونالیست موجود است. اما باید مهارش کرد. باید به زورگویان به مردم گفت و اتمام حجت داد که جان و مال و امنیت مردم در اولویت است. هر گونه تعرض و بهر بهانه ای به حقوق و مال وجان مردم محکوم است. هیچ نیرویی چه درحاکمیت و چه در اپوزیسیون حق ندارد و اجازه ندارد به روی مردم اسلحه بکشد. سازمان مهتدی اعلام کرده است که دو نفر از افراد مسلحش را به عنوان مسبب کشته شدن دو برادر، به دادگاه دولت اقلیم تحویل داده است. ظاهرا باید گناه را به گردن آن دو نفر انداخت. عبدالله مهتدی ابایی ندارد که آن دو نفر را قربانی سیاستهای قوم پرستانه، ضدمردمی و زورگویی سازمانش کند. اما آن دو نفر یا هر کس دیگر که به روی مردم اسلحه کشیدند و کشتند و زخمی کردند در واقع قربانیان یک سیاست اند. آن دو نفر برای کشتن مردم بی گناه و بی دفاع اسلحه برنداشتند. به زعم خود آمدند تا از حقوق و آزادی و حرمت خود و مردم دفاع کنند. اما غافل از این که در مدرسه ای تربیت می شوند که قوم پرستی و کینه و نفرت پراکنی قومی و مذهبی و تفرقه در صفوف مردم، برسمیت نشناختن حقوق و آزادیهای مردم و زورگویی و قلدری و مافوق مردم بودن، مکتب و کتاب درسی آن است. در سنت قومگرایی و تقسیم انسان به کرد و فارس و ترک و سنی و شیعه و غیره، انسان بی معنی است. قوم من بالاتر است و بخاطر نشان دادن برتری قومی شکم زن حامله قوم مقابل را میتوان درید. در این سنت قوم بجای خود، حزب و سازمان قومی هم برتر و بالاتر از همه چیز و همه کس است. تاریخ احزاب و جریانات ناسیونالیست و قوم پرست در منطقه و زورگویی هایشان به مردم و جنگ هایشان با هم بر همه عیان است. آنچه که باید توسط خانواده "اسکندر عمری" و مردم منطقه محکوم شده و تاوان پس بدهد، سنت و روش و فرهنگ و سیاست های قوم پرستانه است. کسی که باید به مردم حساب پس بدهد و جواب دهد شخص عبدالله مهتدی بعنوان سردمدار این سیاست ها است نه دو یا چند نفری که به روی مردم اسلحه کشیدند. باید این جریانات ارتجاعی را به احترام و حفظ حقوق و آزادی ها و حرمت انسان مجبور و متعهد کرد. بدون متعهد کردن و افسار زدن به یاغیگری و زورگویی قوم پرستان مردم هیچ امنیتی نخواهند داشت. این خواست نه تنها اهال منطقه چومان و نه تنها کارگران و زحمتکشانی با حمل و نقل کالای قاچاق در مرزها امرار معاش می کنند...، بلکه خواست همه مردم منطقه است. احزاب و جریانات قومی و ناسیونالیست مافوق مردم نیستند. این ها معامله گران سیاسی و تجار اقتصادی هستند که حرف از کردایه تی و حق کرد و غیره، تنها ابزاری برای سرپوش گذاشتن بر سیاست و عملکردهای ضد مردمی شان است. باید به این جریانات فهماند و متعهدشان کرد که جان و مال و حرمت و امنیت مردم اول است و حرف اول را می زند نه هیچ کس و نه هیچ چیز دیگر!
دفتر کردستان حزب کمونیست کارگری حکمتیست (خط رسمی) ٦ شهریور ١٣٩٦ (٢٧ اوت ٢٠١٧)
|
