|
جنگ موصل، جنگ آزادیبخش یا جنایت علیه بشریت! گفتگوی رادیو نینا با مظفر محمدی
نینا: کشورهای درگیر در جنگ موصل و مدیا و خیل وسیعی از جریانات سیاسی و افکار عمومی، این جنگ را علیه داعش و برای آزادی موصل می نامند. ولی شما در اطلاعیه حزب این جنگ را جنایت علیه بشریت میدانید. چرا؟ مظفر محمدی: موصل را امریکا و عربستان و ترکیه تحویل داعش دادند. داعش ساخته و پرداخته امریکا است. و ترکیه هم پشت جبهه این جریان بوده در این دو سال اخیر. این را همه میدانند. در نتیجه جنگ فعلی، جنگی برای شکست داعش و آزادی موصل نیست. جنگی است برای تعین تکلیف تقسیم عراق به مناطق نفوذ امپریالیست ها و متحدین منطقه ای شان. صفبندی و قطب بندی ها روشن است. از طرفی عربستان و ترکیه و دولت اقلیم و حشد وطنی که عرب عشایرو سنی مذهب عراق اند و توسط امریکا و ترکیه مسلح شده اند قرار دارند. و ازطرف دیگر دولت عراق و حشد شعبی وابسته به جمهوری اسلامی است. امریکا در راس این ائتلاف قرار دارد. ائتلافی که در درون خود هر جناح منافع خود را تعقیب می کند. ترکیه می خواهد منطقه سنی نشین عرب در موصل و انبار را به منطقه نفوذ خود تبدیل کند، در رقابت با ایران که منطقه شیعه نشین عراق و بغداد را دارد. در این رقابت بارزانی بعنوان بخشی از دولت اقلیم در کنار ترکیه ایستاده است. و جناح طالباتی اقلیم هم به طرف ایران میل دارد. لازم است بگویم که منظور از منطقه نفوذ فقط تعدادی شهر و زمین و خاک نیست. منطقه موصل و انبار تا کرکوک منطقه نفت خیز عراق است. بعلاوه جمعیتی چند میلیونی مصرف کننده دارد که در همه این سال ها بازار بزرگی برای ترکیه بوده است. بنا بر این برای دول سرمایه داری بازار و منابع طبیعی هدف است. دولت اردوغان می خواست این منافع را از طریق داعش تامین کند. اما این اتفاق نیفتاد و داعش به دلیل بربریت عریانش افکار عمومی بین المللی را علیه خود برانگیخت. در نتیجه امریکا و سپس ترکیه ای که داعش را خود آورده بودند بعنوان فرزند ناخلف نافی منافع خود در منطقه می دانند و میخواهند قدرتش را بگیرند یا تضعیف کنند و نیروی مناسب خود را سر کار بیاورند. به این منظور در این مدت عرب های سنی مذهب منطقه را تسلیح و تجهیرکردند. و اکنون این نیرو که حشد وطنی نامیده می شود در کنار پیشمرگان بارزانی اهداف دولت ترکیه را نمایندگی می کنند. اگر چه ترکیه اخیرا خود مستقیما وارد میدان جنگ شده است. بنا بر این صورت مساله آزادی موصل و شکست داعش نیست. کسانی که ظاهر مساله را می بینند و منافع و اهداف پشت سیاست و جنگ را نمی بینند، ناآگاه یا فریب خورده اند و تا نوک بینی خود را می بینند. ظاهرا اینطور دیده می شود که از طرفی داعش است که مردم موصل را به گروگان گرفته و حتما بخشی از این مردم بدلیل نفرت شان از حکومت شیعی بغداد و جمهوری اسلامی پشت آن، داعش را ترجیح داده اند. تفرقه قومی و مذهبی را دولت نوری مالکی به سرکردگی جمهوری اسلامی در بغداد دامن زدند. بهنگام سقوط صدام و تشکیل دولت قومی مذهبی شیعی در بغداد، سنی ها را به جرم بعثی بودن یا حمایت از صدام، قتل عام کردند و آنها را در دولت راه ندادند. به این ترتیب زمینه را برای عروج داعش به عنوان ناجی عرب زبان های سنی فراهم نمودند. ظاهر مساله این است که گویا یک طرف این جنگ داعش است به نام تروریسم اسلامی و از طرف دیگر امریکا و متحدین منطقه ایش از حکومت بغداد و حشد شعبی های جمهوری اسلامی، پیشمرگان کرد، حشد وطنی عرب زبان های سنی و البته دولت ترکیه در میدان و عربستان سعودی با دلار و اسلحه پشت جبهه ... و همه این خیل بعنوان ناجیان مردم موصل! هر کسی این صف بندی را به تروریسم داعش و ناجیان مقابلش ببیند و به مردم منطقه و جهان قالب کند، یا ناآگاه محض است یا ریگی به کفش دارد. و البته اکثرا ریگی به کفش دارند. لشکر سیاسیون این زمان بجز اقلیتی، پرو امریکایی اند. این ها در جنگ امریکا علیه عراق به بهانه سلاح کشتار جمعی که وجود نداشت، جنگ در لیبی به بهانه حذف دیکتاتوری، جنگ سوریه با هدف خالی کردن زیر پای روسیه و جمهوری اسلامی... همه این ها کنار امریکا قرار گرفتند و پرو امریکایی شدند. در میان این خیل جهانی، اپوزیسیون چپ و راست ایران هم گفتند بعد از سوریه نوبت ایران است. جنگ قومی و مذهبی در لیبی و سوریه را انقلاب مردم این کشورها نامیدند. و بی صبرانه منتظر حمله امریکا و اسراییل به ایران بودند. صف بندی کنونی به داعش به عنوان تروریسم اسلامی و ناجیان مردم موصل در طرف مقابل، پوچ است. فریب دادن مردم است. خاک پاشیدن به چشم مردم منطقه است. خیانت به مردم است. این جنگ جنگ تروریست ها است. هیچکدام از طرفین جنگ مشروعیت ندارند. مدال ناجی به سینه امریکا و ترکیه و عربستان و بارزانی و حکومت قومی – شیعی بغداد و حشد شعبی جمهوری اسلامی و حشد وطنی قومی – سنی زدن به شدت ریاکارانه و دروغی کثیف است. این جنگ را جنگ آزادی موصل نامیدن حتی اگر ریگی به کفش نباشه بشدت ابلهانه است.
نینا: در هر حال الان جنگی در موصل در جریان است . این جنگ را چه می شود نامید؟ مظفر محمدی: این جنگ، جنگ تروریست ها است. پرو امریکایی ها چشم بر تروریسم دولتی تاریخی امریکا می بندند. جنگ جهانی دوم و بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی، جنگ ویتنام، جنگ افغانستان، جنگ عراق، جنگ لییبی، جنگ عراق و سوریه این ها تروریسم دولتی نیست، چیست؟ این ها جنگ های آزادیبخش امریکا برای نجات کسی بود؟! جمهوری اسلامی و حشد شعبی و حکومت قومی – شیعی بغداد تروریست اند. دولت ترکیه که چند دهه است خون طبقه کارگر را در شیشه کرده و رهبرانش را ترور کرده و مردم کردستان ترکیه و امروز مردم کردستان سوریه ترور و کشتار می کند، تروریست است. تروریسم ا زسر و کول شیخ های صاحب شرکت های نفتی عربستان سعودی بالا می رود. هیچ جریان سنی و سلفی در خاورمیانه و افریقا نیست که از عربستان تغذیه نشود و سلاح و تجهیزات نظامی و لجستیکی و پول دریافت نکند. حزب بارزانی در راس دولت اقلیم تروریست است. داستان ترورهای این ها از کارگران و روشنفکران سکلولار و جنگ احزاب بارزانی و طالبانی با هم و حتی ترور در صفوف خود مشهور خاص و عام است. هر کسی یک جو شرف و وجدان داشته باشد نمی تواند این واقعیت ها را انکار کند. کسی هست بیاید ثابت کند که داعش بیشتر از جمهوری اسلامی و ترکیه و بارزانی و امریکا آدم کشته باشد؟ این جنگ محکوم است چرا که جنگ تروریست ها با هم است و ربطی به آزادی موصل و ساقط کردن داعش ندارد. داعش به همین نام یا هر اسم دیگری باقی می ماند. مگر جبهه نصرت کنونی شاخه القاعده نبود که با عوض کردن نام اکنون مقبول امریکا و ترکیه است و تا دندان مسلح و تجهیزش کرده اند. این سرنوشت داعش هم می تواند باشد. داعشی ها در حکومت آتی سنی های عرب زبان و معتدل موصل و انبار خواهند شد. لباس عوض خواهند کرد. صورت مساله ازادی موصل و نابودی داعش نیست
نینا: صورت مساله از نظر شما چیه؟ مظفر محمدی: اولا- در این جنگ تروریستی هزاران زن و مرد و کودک شهر موصل کشته خواهند شد. دوما - آنها ییکه زنده می مانند آواره و بی مسکن و بی غذا و دارو خواهند شد. آنها ییکه فرار می کنند و زنده می مانند اگر گیر حشد شعبی شیعه ی جمهوری اسلامی شوند، قتل و عام می گردند. به مناطق بارزانی و اقلیم کردستان بروند، بعنوان عرب زبان و طرفدار داعش یا بعثی سابق تنبیه و تحقیر می شوند. این صورت مساله است. در ضرب اول یک میلیون انسان بخشا کشته و بخشا آواره و بی مسکن و خانه خراب می شوند و تا ده ها سال دیگر هم نمی توانند کمر راست کنند. این جنگی کلاسیک بین دو ارتش در پادگان ها و خارج شهرها نیست. جنگ شهری و خانه به خانه است. بمباران هوایی در این جنگ و تخریب شهر نقش اساسی دارد. در نتیجه موصل سرنوشت حلب را پیدا می کند که امروز داد حقوق بشری ها و سازمان ملل در آمده که روسیه دارد حلب را با خاک یکسان می کند. همین ها در مقابل برنامه بمباران فرشی موصل ساکت اند و فردا بر کشته های هزاران نفری مردم موصل اشک تمساح خواهند ریخت. باید کور و کر و ابله بود که عواقب و نتایج این جنگ تروریستی را ندید و ان را تایید و تشویق کرد و جنگ آزادیبخش نامید و تروریست های دولتی و غیردولتی را ناجی مردم موصل نامید.
نینا: راه حل چیست. بعضی ها می گویند اگر این جنگ نشود پس داعش می ماند. میگویند شما حمله امریکا به افغانستان را محکوم نکردید. مظفر محمدی: درست است، شنیده می شود که می گویند محکوم کردن جنگ، طرفداری از داعش است. این جز شانتاژ غیر سیاسی برای فریب دادن مردم نیست. این ها بین داعش و حکومت عبادی و اردوغان و خامنه ای و بارزانی ... تفاوت و فرق قایلند. اولی را تروریستی و بقیه را ناجی و آزادیخواه و آزادیبخش می نامند. داعش باید سقوط کند و از بین برود. همچنانکه طالبان و القاعده و همه باندهای تروریست اسلامی و غیره. اما صورت مساله برای امپریالیست امریکا و متحدینش این نیست. امریکا خود بانی و باعث تروریسم اسلامی است. ما در جریان جنگ افغانستان اعلان جنگ به طالبان را نادرست نمی دانستیم. همانطوریکه امروز هم باید برای نابودی داعش تلاش کرد. اماهیچ دوپدیده ای مثل هم نیستند. ما آن زمان هم در جنگ افغانستان به امریکا و ائتلافش چک سفید ندادیم. گفتیم بمباران شهر و محلات زندگی مردم قابل قبول نیست. جنگ تروریستی است. هر انسان شریفی در هر گوشه دنیا از این بربریت داعش متنفر است و خواهان نابودیش است. اما واولا- جنگ علیه داعش را داعش پروران نمی کنند. ناجیان امروز خود متهمانی اند که باید مثل داعش بر کرسی اتهام در دادگاه های بین المللی نشانده شوند و به اتهام پرورش و رشد و تروریسم اسلامی و دولتی محاکمه شوند. دوما- کلیه حامیان داعش کلیه منابع مالی و تسلیحاتی و لجستیکی و حمل و نقل و رفت و آمد و پشت جبهه داعش را قطع کنند. امپریالیست ها و وابستگان منطقه ای و محلی داعش را بزرگ و قدرتمند جلوه می دهند تا بگویند با جریانی مخوف روبرو اند و مجوز بمباران شهرو روستاها را بگیرند و مردم را ساکت نگه دارند. این جنایت است. نه داعش آنقدر قوی است که افسانه اش کرده اند (این را مردم کوبانی نشان دادند) و نه بمبارانی لازم است. منابعش را قطع کنید! ترکیه هنوز هم از داعش نفت می خرد. سلاح های عربستان و ترکیه به داعش می رسد. داعش بدون این ها هیچی نیست. یک مشت آدم عقبمانده و مستاصل بیش نیستند. بچه های موصل از عهده شان بر می آیند. راه حل این است که باید داعش را از همه منابع مالی و تسلیحاتی محروم کرد. آن وقت خواهیم دید که مردم موصل که از نظر دولت شیعی بغداد و حشد شعبی جمهوری اسلامی و حزب قومی بارزانی...، همکاران داعش بحساب می آیند، چگونه داعش را فراری خواهند داد. این جنگ محکوم است نه به دلیل اینکه با داعش نباید جنگید. به این دلیل که این جنگ علیه داعش نیست، علیه مردم موصل و برای دست به دست شدن قدرت از داعش به عشایر سنی مذهب و عرب زبان مسلح شده از جانب ترکیه و امریکا است. جنگ با تروریسم قبل از اینکه اقدامی نظامی آنهم مثل بمباران کابل و بغداد و حلب و ترابلس و موصل باشد، ماهیتا کشمکشی سیاسی است. حتی اگر طرفین در مقاطعی دست به اقدامات نظامی موضعی و عملیات تروریستی علیه یکدیگر می زنند، اما در واقع هدف امریکای حذف اسلام سیاسی نیست. جنگ موصل هم جنگ قدرت است. جنگی بر سر تعیین قلمروهای نفوذ از هر طرف است. امروز جنگ تروریسم اسلام سیاسی و تروریسم دولتی است که می خواهند نقشه سیاسی خاورمیانه را تعیین کنند. اما این نمی تواند سرنوشتی ابدی و ازلی باشد. نهایتا طبقات اجتماعی و جنبش های سیاسی آنها چه در غرب و چه خاورمیانه است جهت نهایی این روند را تعیین خواهند کرد. در خاور میانه شکست جمهوری اسلامی با نیروی طبقه کارگر و جنبش های سیاسی و اجتماعی مستقل و رادیکال و آزادیخواه و برابری طلب است که بزرگ ترین ضربه به پیکر اسلام سیاسی خواهد زد. خیلیها این نتیجه را می پذیرند اما در صورت مساله شریک نیستند، بلکه این شکست را توسط امریکا و رقبای جمهوری اسلامی مانند عربستان و غیره و با یک جنگ تروریستی ممکن می دانند. به همین دلیل دیروز طرفدار حمله امریکا و اسراییل به ایران بودند و امروز حزب دمکرات کردستان ایران به نیابت عربستان در کردستان می جنگد و در حقیقت فقط ناامنی بوجود می آورد. اما شکست جمهوری اسلامی از نظر ما با رشد و گسترش و تقویت جنبش های طبقاتی و اجتماعی و سیاسی آزادیخواهانه و روی پای خود در متن جامعه ایران امکانپذیر است. این تفاوت ما است. اگر در یک کلام بگویم، این جنگ محکوم است، چرا که در این جنگ مردم موصل قربانی اند. کسانی که این جنگ را تایید می کنند در واقع از کیسه مردم موصل می بخشند. تاوان این جنگ را یک میلیون زن و مرد و کودک موصل می دهد که بخشا کشته و بخشا خانه خراب و آواره می شوند. این جنگ آزادسازی موصل نیست، جنگی آزادیبخش توسط نیروهای مترقی و آزادیخواه و غیر قومی و غیر مذهبی نیست. جنگ تروریست ها است. هدف این جنگ در ظاهر داعش است. اما داعش بهانه کشمکش ها برای تعیین منطقه نفوذ جناح ها و قطب های رقیب و تقسیم عراق به مناطق تحت تسلط این و آن جناح بورژوازی غرب و دول مرتجع منطقه است. راه شکست داعش اگر نخواهند تاوانش را مردم موصل بدهند، بریدن کامل منابع مالی و تسلیحاتی و حمایت از داعش است و آزادی موصل در دستان یک میلیون شهروند موصلی و همه کارگران و زحمتکشان و آزادیخواهان سراسری عراق است. اگر این نیرو الان در میدان نیست باید به میدان بیاید. ناجیان دروغین مردم بزرگ ترین مانع این به میدان آمدن و پاسیو شدن و عدم اعتماد بخود مردم است.
نینا: می گویند این جنگ خطر تروریسم را در جهان کم می کند. این ادعا تا چه حد درست است؟ مظفر محمدی: ادعایی پوچ است. پوچی این ادعا پس از زدن طالبان و القاعده در افغانستان نشان داده شد. شعبه القاعده در عراق تبدیل به داعش شد. هر روزه در اطراف و اکناف جهان از خاورمیانه و افریقا تا کشورهای اروپایی میدان جولان تروریسم اسلامی شده است. امریکا خواهان جنگ با اسلام سیاسی نیست. با تروریسم اش هم کاری ندارد. تا آنجا به جنگ آنها می رود که منافع و مناطق نفوذش را تهدید کنند. باید در جهان صدای مخالفت با دخالت امپریالیست ها و جنگ تروریستی شان در منطقه بلند شود. بشریت متمدن باید ماسک ناجی را از صوت سازندگان داعش و حامیان تروریسم اسلامی بردارند. نباید دردام سناریویی افتاد که امروز در موصل به نام جنگ علیه داعش و آزادی موصل چیده اند. این جنگ نه تروریسم اسلامی و قوم گرایی و مذهب را را از سر مردم موصل بر می دارد و نه خطر تروریسم را در جهان پایان می بخشد. جنگ موصل پایان جنگ تروریستی نیست. تا زمانی که امپریالیست ها، قوم گرایی و مذهب و تفرقه قومی ومذهبی را دامن می زنند و تشکیلات های قومی و طایفه ای و دینی را سازمان داده و تجهیز و تسلیح می کنند، جهان روی خوشی را نخواهد دید. شکاف های قومی و مذهبی و طایفه ای در خاورمیانه و افریقا مسببش غرب و امریکا است. تا زمانی که در عراق یک نیروی قومی و مذهبی و ارتجاعی سر کار است و قدرت های مرتجع منطقه مانند جمهوری اسلامی و رژیم فاشیست ترکیه و حکومت عربستان سعودی با تکیه بر نیروهای محلی مانند حشد شعبی و حشد وطنی و شاخه های القاعده، عراق را به میدان رقابت خود تبدیل کرده اند و با دامن زدن به تفرقه قومی و دشمنی های خونین، مردم ستمکش را به حاشیه رانده اند، نه موصل، نه بغداد و نه هیچ جای دیگر عراق چهره صلح و آزادی و امنیت و رفاه را بخود نخواهند دید.
|
