|
بیانیە حزب کمونسیت کارگری کردستان
پیرامون توافق اتحادیه میهنی و جنبش تغییر(گوران)
روز ١٧ مه ٢٠١٦ توافق نامه ای در میان اتحادیه میهنی و جنبش تغییر در شهر سلیمانیه به امضا رسید. توافق جنبش تغییر و اتحادیه میهنی در شرایط خیلی ویژه و منحصر به فردِ منطقه٬ عراق و کوردستان پیش آمدی قابل پیشبینی و نیازِ گریز ناپذیر هر دو طرف بود.
رقابت قدرتهای بزرگ دنیا در این منطقه
و تغییر بالانس قدرت در میان آنها و بخصوص آمریکا و غرب در یک طرف و روسیه و
چین در طرف دیگر، باعث تغییر در توانایی و توازن میان دولتها و نیروهای محلی در
خاورمیانه گشته است. ناکامی سیاسی آمریکا در منطقه و به ویژه در عراق و سوریه
در رقابتش با ایران و با دخالت مستقیم روسیه در رقابت در این منطقه و مشخصاً در
سوریه و شکل گرفتن مثلث عراق و ایران و سوریه در برابر قطب ِعربستان و ترکیه و
قطر... تا کاهش توانایی مالی و نظامی و جغرافیایی داعش و شروع روند روبه پایان
آن، وجود این شرایط است که تمام احزاب و نیروهای سیاسی منطقه را در برابر
بازنگری به اتحادهای پیشین خود و بازتعریف اتحاد و توافق های جدید جهت آماده
شدن برای تغییرات و پیش آمدهای آینده، قرار داده است. اتحادیه میهنی و جنبش تغییر(گوران)مانند دو حزب و نیروی سیاسی نزدیک به هم، در یک منطقه مشخص و نزدیک به قطب ایران، میخواهند از تغییر بالانس نیروهای منطقه ای با نزدیک شدن به هم و امضا و مهر چنین توافقنامه ای به نفع خود استفاده کنند و از آن شرایط ناخواسته و بحرانی قبلی در مناسبات میان خود عبور کنند. اتحادیه میهنی به عنوان یک شریک قدرت با حزب بارزانی،احساس حاشیه ای شدن میکند و در محدوده قدرت خویش هم از جانب جنبش تغییر برایش مشکلات و درد سرهایی ایجاد گردیده و این باعث تضعیف بیشتر این حزب در برابر حزب بارزانی گردیده است. علاوه بر این اتحادیه میهنی در کریدورهای سازمانی خود هم دچار مشکلاتی است و از نداشتن یک رهبری یکدست رنج میبرد.
در واقع در شرایط سیاسی اینچنینی،این توافق هدفش این است که همزمان با آماده شدن برای پیش آمدهای سیاسی بعد از نماندن داعش و توافقات ژنو و پیدا کردن جای پای سیاسی ای برای خود و در همزمان تلاشی است برای جلوگیریِ از و روبرو شدن با میل سیاسی بی پایان حزب دمکرات کردستان عراق(پارتیِ) و ایجاد حد ومرزی برای قدرت و گروکشی این حزب.
تمام آن بند و نکاتی که
در توافقنامه اتحادیه میهنی و جنبش گوران (تغییر) به اسم خواسته های مردم ردیف
کرده اند، تنها برای پوشاندن هدف اصلی این توافقنامه است. والا این نکات هیچ
ربطی به بهتر نمودن زندگی مردم کارگر و زحمتکش کردستان و حقوق فردی و مدنی آنها
و آزادیهای سیاسی و خواسته های برحق این مردم ندارد. همزمان راهی را برای جواب
دادن به مشکلات بنیادی مردم کردستان و مسئله استقلال و ایجاد دولت و پایان دادن
به حاکمیت میلیشیایی را نه تنها پیش رو قرار نمیدهد، بلکه حاکمیت میلیشییایی را
برجسته می کند. در نتیجه مردم کردستان نباید هیچ خوش باوری ای به این توافقنامه و این فراخوان داشته باشند. زیرا حکومت و پارلمان وجود داشته باشند و یا باشند، کارا باشند و یا فلج، و در دست اتحادیە میهنی و جنبش تغییر و قطب ایران باشد، و یا در دست حزب بارزانی و قطب رقیب، یعنی دولت ترکیه، هیچ چیزی این واقعیت را تغییر نمیدهد که حکومت و پارلمان تحتِ حاکمیت احزاب میلیشیایی به غیر از یک حکومت کارتونی و یک فریب کاری به اسم قانون، برای شکل دادن به افکار عمومی در دنیای خارج، چیز بیشتری نیست. بهبود زندگی و پایان دادن به بحرانهای گوناگون بورژوازی کرد و احزاب و نیروهای سیاسی اش، از راه سیاستهای این احزاب که سالهاست مشغول غارت سفره خالی مردم هستند مقدور نیست، از راه پارلمان و انتخابات حاکمیت اینها کنار گذاشته نمیشود و تغییری بنیادی به سود مردم کم درآمد و فقیر حاصل نخواهد شد. راه رسیدن به آن خواستها و آروزها راه انقلاب و به میدان آمدن نیروی سازمان یافته و مستقل طبقه کارگر و توده استثمار شده و فقر زده کردستان در زیر پرچم سوسیالیستی طبقه کارگر است. راه مبارزه سازمان یافته و هوشیارانه و متحد خود ما است برای ایجاد تغییر در زندگی و تعیین آینده سیاسی خود ما به دست خود ما است. حزب کمونیست کارگری کردستان در پیشاپیش این مبارزه میایستد و برای عملی کردن این تغییرات تلاش می کند.
١٩ مه ٢٠١٦
ترجمه دفتر کردستان حزب حکمتیست (خط رسمی)
|
