حزب کمونيست کارگري حکمتيست (خط رسمي)

 

 

 

ضرب و شتم کارگران شرکت واحد را بي پاسخ نگذاريم!

 

روز يکشنبه ١۴ آذرماه تهران شاهد يک اتفاق تلخ بود. به دعوت سنديکای واحد، رانندگان و کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران به دليل عدم پرداخت تسهيلات مسکن مقابل شهرداری تهران دست به يک تجمع وسيع زدند. خبرها حاکی است که جناب شهردار که بنا به گفته خود کارگران متهم اصلی املاک نجومی است در يک تبانی برنامه ريزی شده با مزدوران نيروی انتظامی سرتاسر خيابان بهشت و پارک شهر را قرق و پادگانی کردند و وحشيانه کارگران را با باتوم و مشت و لگد مورد حمله قرار دادند. بنا به اخباری که سنديکای واحد در اين خصوص منتشر کرده سه تن از رانندگان به نام های ناصر محرمزاده، حسن سعیدی و ایرج فدایی توسط سرهنگ جعفری با باتوم از ناحیه سروگردن مصدوم و بینی دوتن از آنها آسیب جدی دیده است.

این است خصلت قانون، محکمه، پليس و دولتی که پاسدار و خادم ثروت و سرمايه است. دولتی که ابزار بورژوازی برای مهندسی فلاکت و سرکوب کارگران است. دولت، مجلس، شهرداری، فرمانداری، دستگاه قضایی، حوزه های علمیه و نیروهای امنیتی و نظامی وظيفه ای جز تحمیل استثمار و بیحقوقی به ضرب دستگیری، زندان و شلاق کارگر ندارند. اين شغل آنهاست. معاش شان از اين راه تامين می شود. حمله به کارگر، انهم کارگران شرکت واحد که بخشی از تسهيلات اياب و ذهاب و ترانسپورت مردم در شهر بر دوش آنهاست، حمله مستقيم به سطح خدمات رفاهی کل جامعه است. اما اين حمله ای صرفا به کارگران اين رشته نيست، هجومی است به تک تک مطالبات رفاهی احاد مردم در سطح کلان شهر؛ حق السکوتی است که از جامعه می گيرند. اين تعرض لجام گسيخته را بايد پاسخ داد. بورژوازی و دولت حامی شان باید این واقعیت را بپذیرند که تاوان عملکرد و سیاست توهین و تحقیر و تنبیه کارگران و کل جامعه را در خدمت پاسداری از ارکان حاکميت شان پس خواهند داد.

مردم!

آزادی و سطح کيفيت خدمات رفاهی در جامعه بلاواسطه به مقام و منزلت انسان کارکن در جامعه بستگی دارد. هر جا و به هر ميزان که طبقه کارگر با مبارزه خود، قادر به کسب رفاه، اختيار و موقعيت بهتری شده است، به همان اندازه سطح توقعات، آزادی و رفاهيات کل جامعه سير صعودی بخود گرفته است. هر جا قشون آورده اند و سرنيزه را روی گردن کارگر گذاشته اند، عملا دهان جامعه را با تحميل استبداد و خفقان بر آن بسته اند. اين جهت واقعی حرکت جامعه است. هر جا کارگر حق اش را بگيرد، شهروند هم صاحب اختيار و حق می شود. 

مبارزه امروز کارگران شرکت واحد برای گرفتن حق مسکن، مبارزه ای برای تحقق خواست تک تک شما برای حق سرپناه است. امروز بيش از هميشه جا دارد در مقابل صف طويل حاکمين مفت خور، صف آنها که نان و آذوقه و رفاهيات جامعه را روزی تحت نام خطر جنگ و تحريم، روزی با عنوان برجام و سرمايه گزاری گرو گرفته اند، سدی محکم در دفاع از منزلت  خود و مطالبه حق برخورداری از رفاه برای کل جامعه ايجاد کرد. جا دارد به اين فضای کشنده تحمیل انتظار که هدفی جز سرکوب اکثريت محرومين جامعه و دخل و تصرف و انباشت ثروت بيشتر از جانب دولت و سرمايه داران را در بر ندارد، پايان داد. نمی توان و نمی بایست نظاره گر این تهاجم بود. باید این جانیان صاحب سرمایه و دولت شان را بزیر کشید. کمونيسم و افق انقلاب کارگری تنها راهی است که به استثمار و تحقير و تهديد و ضرب و شتم انسان ها پايان می دهد، و امنیت و رفاه جامعه را به ارمغان می آورد.

 

حزب کمونيست کارگري حکمتيست (خط رسمي)

۵ دسامبر ٢٠١۶

۱۵ آذر ١٣٩۵