|
تشکيلات خارج کشور حزب کمونيست کارگري حکمتيست (خط رسمي)
مردم ميزبانان جمهوري اسلامي را ميشناسند! پاريس نوفل لوشاتو ديگري توليد نخواهد کرد
روحاني رئيس جمهور رژيم اسلامي قرار است که در روزهاي پاياني ماه ژانويه امسال براي ديدار رسمي با مقامات دولتي به پاريس سفر کند و بساط ديگري از همبستگي و همدلي با دولت فرانسه، و عليه ميليونها نفر گرفتار در زندان فقر و محروميت و اختناق ايران، براه اندازند. چرا كه نه! مگر هيئت حاكمه وقت فرانسه و دول غربي اولين حاميان و متحدان ارتجاع اسلامي ايران نبودند و خميني، جوهر اپوزيسيون عقب گرا و ارتجاعي را در نوفل لوشاتو پاريس، به جامعه مترقي، چپ و انقلابي ايران در سال ٥٧، تحميل نكردند. مگر خميني، اين جانور ضدبشري و اسلامي را زير نورافكن نگذاشتند و او را بعنوان رهبر انقلاب ۵٧، قالب نكردند! بي ترديد باز هم بي بي سي و خيل ژوناليستهاي کاسه ليس وزارتخانه هاي دول غربي در اين روز، آفتابي خواهند شد تا دوباره در بوق و کرنا بدمند و به مردم بگويند كه اين آدم اميد توسعه و امنيت و شکوفايي و تغييرات در ايران و منطقه است. بي ترديد باز تکاپوي پليس فرانسه براي ”نرم“ و ساکت کردن کمونيست ها و مخالفان استبداد و ارتجاع در ايران آغاز خواهد شد. روحاني نماينده و چکيده حاکميت سرمايه داري امروز ايران، در زمخت ترين و كريه ترين شكل آن است. رهبر ارکستر سرمايه، رئيس قوه مجريه، رئيس مافوق ساواما و وزارت اطلاعات حکومتي است که آدمکشي وجه مشخصه اصلي آن است. زندانيان در ايران رسما زنداني ايشانند. کارگران بردگان مزدي دولت ايشانند، زنان و کودکان رسما تحت قوانين اسلامي ايشان اسيرند. در حکومت ايشان است که ميليونها نفر زير خط فقر زندگي ميکنند، که هفت ميليون کودک کار وجود دارد؛ کودکاني که توسط خرافات مذهبي و قومي شستشوي مغزي داده مي شوند. پرداختن يا بالاکشيدن مزد کارگران، تعيين سهم يا ابعاد محروميت مردم از بهداشت و مسکن و سوادآموزي، با ايشان است. ايشان است که بودجه حوزه هاي علميه قم، سپاه و بسيج و نهادهاي سرکوبگر را تعيين ميکند و ميپردازد. ايشان است که دارد افغانستاني هاي ساکن ايران را پاکسازي قومي ميکند، آپارتايد جنسي و قومي را در جامعه در ميان شهروندان دامن مي زند، بزور حجاب سر زنان ميکند. ايشان رئيس کل اين بوروکراسي ضد انساني، ضد کارگري و ضد زن در ايران است. در حکومت ايشان است که سازشكارترين و سربراه ترين و مطيع ترين احزاب سياسي هم اجازه فعاليت ندارند! که کارگران اجازه تشکل و اعتصاب ندارند، که زنان اجازه زندگي ندارند و مردم را به جرم عقايدشان ميگيرند و ميزنند و اعدام ميکنند. شغل ايشان پاسداري، حراست و اجراي کل قوانين و احکام نظام سرمايه داري در ايران است و حقوقش را به همين عنوان ميگيرد. جاي هيچگونه پرده پوشي و عوامفريبي وجود ندارد. مردم ايران ميدانند که اين آدم يکي از سران اصلي جمهوري اسلامي است. منزلتي که ايشان دارد روساي قوه مجريه و مقننه آلمان هيتلري هم داشتند. بي توهمي به جمهوري اسلامي در جامعه ايران، در نزد طبقه کارگر و مردم آزاديخواه هيچگاه به اين قدرت نبوده است. زنان و جوانان تشنه آزادي و برابري هيچگاه به اندازه امروز مشغول اره کردن قلم پاي قوانين اسلامي در زندگي شخصي شان نبوده اند. توليد محصولات معيوب بيشتري بعنوان راه نجات ايران، بعد از تراژدي نوفل لوشاتو، براي جامعه ايران، جامعه اي كه تجربه حاكميت بيش از سه دهه ارتجاع اسلامي را داشته است، توهم و خوش خيالي بورژوازي ايران و بورژوازي جهاني است. خميني براي نجات نظام سرمايه در ايران، كانديد مورد قبول دولت هاي غربي شد و در نوفل لوشاتو بر تخت جلوس كرد. پس از بيش از سه دهه كشتار و سركوب و برپايي هالوكاست اسلامي، قادر به برقراري سكوت گورستاني براي حفظ امنيت سرمايه از تعرض مردم انقلابي ايران نشد. پس از سركوب سه نسل، هنوز هم قادر نيستند اندکي سر اختناق را شُل كنند. تلاش امروز پاريس براي پهن كردن فرش قرمز زير پاي روحاني براي بسرانجام رساندن وظيفه اي كه خميني و دولت هاي مختلف جمهوري اسلامي ايران قادر نشدند آن را به پايان برسانند، جانوري است كه مرده بدنيا آمده است. مردم ايران نتيجه همه انواع دولت هاي ”سازندگي“ رفسنجاني، ”اطلاحات“ خاتمي، حکومت مستضف پناه احمدي نژاد، جنبش سبز، جامعه اعتدال و تدبير روحاني، را ديده اند و مزه ابراز وجود و حاكميت همه شان را چشيده اند. هم اکنون به صف احزاب اپوزيسيون بورژوايي جمهوري اسلامي و پرو رژيمي نگاه کنيد. به راديو تلويزيون هايي نظير بي بي سي توجه دهيد. همه شال و كلاه كرده اند و ميخواهند قدرت ما و اميد و دنياي ما را به سايه برانند. از قدرت ما و از آنچه که ما ميتوانيم بوجود آوريم وحشت دارند. هر روز سعي ميکنند بقبولانند که افقهاي مقابل جامعه راه حل انها و رهبري جامعه يکي از مهره ها و راهكارهاي آنان است. اکنون که روحاني مدال بازگشت سرمايه داري ايران به کلوپ ”جامعه جهاني“ را به گردن آويخته، قرار است بزودي روي فرش قرمز در پاريس قدم بزند و در مورد ”سرمايه گذاري“ در ايران، ”امنيت“ و اوضاع منطقه گفتگو كند! اين گفتگو را بايد به كام طرفين زهر كرد! دولت فرانسه بايد در مقابل افکار عمومي بين المللي پاسخگوي حمايت و پشتيباني بيشرمانه خود از جمهوري اسلامي باشد. ما طبقه کارگر فرانسه، احزاب کمونيست، اتحاديه هاي کارگري و جبهه آزاديخواهي و برابري طلبي در اين کشور را فرا ميخوانيم که در اتحاد و همبستگي با طبقه کارگر ايران، از فراخوان ”۴٠ تشکل ايراني و فرانسوي در اعتراضي به ٣٧ سال جنايات رژيم“ و اعتراضات ساير آزاديخواهان عليه جمهوري اسلامي و دولت فرانسه در تظاهرات روز چهارشنبه ٢٧ ژانويه در ميدان جمهوري فرانسه در پاريس، حمايت کنند.
تشکيلات خارج کشور حزب حکمتيست (خط رسمي) ١٨ ژانويه ٢٠١۶ - ٢٩ديماه ١٣٩٤
|
