|
در "کنفرانس انتخابات ٩۴ در لندن"، چه گذشت؟
گزارشي از تشکيلات انگلستان حزب حکمتيست (خط رسمي) – واحد لندن
روز شنبه ١۶ ژانويه ٢٠١۶ در لندن، کنفرانسي از جانب ”انجمن سخن“ که اساسا توسط جريانات و شخصيتهاي پرو رژيمي همچون سازمان اکثريت و حزب توده و جريانات ريز و درشت نهضت ملي – اسلامي و به حمايت بي بي سي در مورد انتخابات مجلس در ايران سازمان داده شده بود، برگزار شد. ناگفته نماند که اين کنفرانس از صادق زيباکلام هم دعوت به عمل آورده بود، اما گويا ايشان به دليل مشکلات اخذ ويزا نتوانست شرکت کند!! کنفرانس مربوطه در راس تبليغ براي شرکت در انتخابات جمهوري اسلامي سنگ تمام گذاشت. اين طيف اگر تا ديروز قادر بودند به بهانه ”اصلاح طلب“ در نقش اپوزيسيون ظاهر شوند اما امروز و آشکارا اعلام کردند که ديگر سخنگويان و مبلغين خود رژيم اند. با رديف کردن ليستي از آمار و ارقام آمده بودند که ”شکوفايي“ جمهوري اسلامي در دوران ”اعتدال“ را ”ثابت“ کنند و مثل هميشه برايش کاسه گدايي راي بدست بگيرند. قبلا بهانه ”اصلاح طلبي“ بود و امروز با بي معني شدن اپوزيسيون دروني حکومت، دفاع تمام قد از نظام! اين همه وفاداري در عالم سياست باورکردني نيست. اينها همان ٣٠ خردادي هاي ٣۴ سال پيش اند که امروز با سر هم آمدن شکاف غرب و جمهوري اسلامي، پيشقراول بقاي نظام در مقابل مطالبات فروکوفته مردم ايران اند. اما اين کل ماجراي کنفرانس نبود؛ روحيه غالب بر اين طيف ديدني بود: شکست خورده، مغبون و بازنده... فعالين و کادرهاي حزب حکمتيست (خط رسمي) در ميان شرکت کنندگان حضور داشتند و در بخش پاياني کنفرانس که به سوال و جواب از پانليست ها اختصاص داشت، اظهار نظر کردند. فواد عبداللهي مسول تشکيلات خارج کشور حزب در نوبت کوتاه خود تنها توانست به سر تيتر برخي نکات اشاره کند. از جمله اينکه: ”بيش از يک دهه تلاش طيف عظيمي از جبهه ”اصلاح طلبان“، روشنفکران و رسانه هاي رنگارنگ غرب براي بستن ”جامعه مدني“، ”انتخابات“، ”دموکراسي“، ”اصلاحات“ و... به ريش سران اين نظام شکست خورد و نتوانست مردم و مخالفين اين نظام را خام کند. بازار سوت و کور انتخابات امروز جمهوري اسلامي، تاکيد ديگري است بر اينکه اين رژيم علي رغم اينکه يکدست تر از هميشه در مقابل طبقه کارگر و اکثريت مردم محروم ايران و در برابر آزادي و رفاه و خوشبختي انسان صف کشيده است، اما در موقعيتي بي افق تر، شکست خورده تر و زبون تر از هميشه قرار دارد.“ ايشان در ادامه صحبتهايشان متذکر شدند که ”با پر شدن شکاف غرب و جمهوري اسلامي، آن دسته از اپوزيسيوني که تا ديروز در اين شکاف زندگي ميکرد يعني يکي در کنار آمريکا بود و آن يکي در جوار جمهوري اسلامي، امروز با پر شدن اين شکاف و به کمک ”نرمش قهرمانانه“ ولي فقيه، همگي به دولت اعتدال و جمهوري اسلامي بار ديگر لبيک گفتند؛ اپوزيسيون دروني براي اين حکومت باقي نمانده؛ اگه کسي ديروز به بهانه ”اصلاح طلبي“ اپوزيسون بود، امروز به مشروطه اش رسيده و شوراي اسلامي و دولت اعتدال نماينده آنهاست و انتخابات هم انتخابات آنهاست؛“ ايشان ادامه داد: ”ما هم فکر ميکنيم اين انتخابات فرصت مناسبي است؛ اما نه براي راي دادن دوباره به نهادهاي رژيم و دوباره امضا کردن سند بردگي؛ مردم ايران به هيچ جناح حکومتي و به هيچ ارتجاعي بدهکار نيستند؛ بساط انتخاباتشآن سوت و کور است و اين روز جشن ماست! مردم بايد به بهانه انتخابات همه جا از کارخانه ها تا محلات زندگي تا دانشگاها و همه جا متشکل شوند و مطالبات عميق رفاهي و معيشتي خود را عليه کل اين بازي انتخابات به دست بگيرند؛ مگر روحاني نميگويد ”دولت ايشآن موفق شده فضاي امنيتي را از روي جامعه و انتخابات بردارد“، بسيار خب؛ مردم هم ميتوانند خواهان لغو قوانين اسلامي شوند و پرچم برابري زن و مرد را بلند کنند؛ ميتوانند مطالبه لغو اعدام را به دست گيرند؛ ميتوان خواهان وسيعترين آزادي هاي سياسي و آزادي احزاب غير دولتي شد؛ بدون اينکه رفت و به يک دور ديگر از بازتوليد استبداد و خفقان راي داد...“ ايشان در انتهاي سخنان خود در جواب به تحريف پانليستها در مورد انقلاب ۵٧، گفت: ”جمهوري اسلامي با هالوکاست اسلامي و سرکوب انقلاب ۵٧ و قلع و قمع انقلابيون سر کار آمد. اختناق و استبداد از ضروريات اين نظام است و انتخابات آزاد در اين رژيم پوچ است. فاشيسم هيتلري را با تکيه بر اسناد گشتاپو نميتوان روايت کرد و به اين نتيجه رسيد که شيندر ليست و گشودن دپارتمانهاي ”اصلاحات“ در فاشيسم امکان دارد؛ در اروپا هم آزادي هاي اجتماي، دموکراسي و خدمات عمومي و ... تنها بعد از انقلاب فرانسه و انقلاب اکتبر ١٩١٧ روسيه و کوتاه کردن دست حاکميت سرمايه، کليسا و مذهب و خدا توانست پا بگيرد، تنها بعد از اين انقلابات است که شما شاهد به حاشيه راندن ارتجاع از زندگي مردم هستيد. جامعه ايران نيازمند چنين انقلاباتي است. امروز هر جريان سياسي که به هر بهانه اي توجيه کند که بايد رفت و به جمهوري اسلامي راي داد، بايد عواقبش را هم قبول کند؛ بايد مسوليت ارگانهاي سرکوب اين رژيم و بازتوليد استبداد و خفقان را قبول کند؛ بايد مسوليت تحميل دوباره حجاب اجباري و ادامه تبعيض و نابرابري در حق زنان را قبول کند؛ بايد قبول کند که طبقه کارگر را به فلاکت بيشتر ميکشاند...“ در ادامه اظهار نظرها، محمد جعفري از کادرهاي عضو کميته انگلستان حزب حکمتيست (خط رسمي) نيز اعلام کرد: ”در نظامي که بر پايه اختناق و استبداد ايستاده، چگونه ميتوان از مجراي انتخابات به آزادي هاي اجتماعي، به آزادي تحزب و تشکل طبقه کارگر، مبارزه با مذهب و خرافه، رهايي زن و ... دست يافت؟! راه رسيدن به اين مطالبات در جمهوري اسلامي مسدود است؛ يک عده اي را جلو جامعه گذاشته اند که دوباره براي تحميل استبدادشان مشروعيت بخرند.“ ايشان در جواب به مليحه محمدي از سازمان اکثريت که در سخنراني شان تاکيد کرده بود که نبايد مردم خواهان وعده هاي آسماني و دور از تحقق باشند، گفت: ”چرا تحقق تشکل ها و احزاب مستقل کارگري در ايران وعده هاي آسماني است؟ چرا مطالبه لغو اعدام وعده آسماني است؟ اگر کسي خواهان آزادي احزاب سياسي باشد وعده آسماني است؟ شما نه تنها استدلال نکرديد بلکه داريد يک حقيقت را از جامعه ايران پنهان ميکنيد؛ شما انگ خشونت طلبي را به جنبشها و به جامعه اي که عليه جمهوري اسلامي است و خواهان آزادي و رفاه و خوشبختي است زديد بدون اينکه متوجه باشيد که اتفاقا خشونت را خود جمهوري اسلامي و استبداد طبقه حاکم، بر جامعه تحميل کرده است.“ در پايان کنفرانس، اطلاعيه حزب حکمتيست (خط رسمي) در مورد ”انتخابات“ ميان شرکت کنندگان پخش شد که با برخورد سخيفانه يکي از اعضاي سازمان اکثريت روبرو شد. اما کادرهاي حزب حکمتيست ضمن افشاي دوباره سياست ها و خدمات اين جريان و حزب توده بعنوان يکي از عوامل سر کار آوردن جمهوري اسلامي و به خون کشيدن انقلاب ۵٧ و بيش از سه دهه پادويي اين جريانات براي رژيم، با متانت و خونسردي کامل بدرقه شان کردند.
کميته انگلستان حزب حکمتيست (خط رسمي) – واحد لندن ١٨ ژانويه ٢٠١۶ ٢٩ ديماه ١٣٩۴
گوشه هايي کوتاه از اظهار نظر کادرهاي حزب در لينک يوتيوب قابل مشاهده است: https://www.youtube.com/watch?v=iO5eaRmS4No
|
