حلب در آتش و خون!

فواد عبداللهي

حيرت آور است که چگونه رقابت قدرت هاي امپرياليستي و زير مجموعه هاي مرتجع محلي آنها براي تکه پاره کردن خاورميانه و به اين اعتبار قصابي شهروندان اين خطه خود را در حلب به نمايش گذاشته است. شرم آور است که چگونه ميدياي بي شرافت بورژوازي روز روشن و در مقابل چشم جهانيان، يکي عمليات نظامي روسيه و بمباران هاي دولت اسد را مقصر ميداند، آن يکي حمايت آمريکا از يورش هاي دسته جات محلي به مواضع دولت اسد؛ و نهايتا توجيه بدست با بارش بمب و توپ و تير بر سر مردم بي پناه، به کل کل شان ادامه مي دهند. هدف از اين توحش چيست؟ ”آزادسازي“ سوريه؟ اين نوع بهانه ها را ديگر حتى رسانه هاى سر سپرده طرفين نيز جدى نميگيرند. هدف واقعى اين جنگ ربطى به اين نوع ”نيات خير“ ندارد. طرفين اين جنگ براي تقسيم رهبري جهان پس از فروپاشي نظم نوين آمريکا به جان مردم محروم و بي دفاع خاورميانه افتاده اند. اينها براى تثبيت سرکردگيشان بجز زور نظامى عليه مردم راه ديگرى ندارند. و ”طبيعي“ است جنگشان بايد به يک شوى تمام عيار از برخ کشيدن قدرت نظامى به همديگر و به جهانيان تبديل شود. هدف تقسيم خاوريانه است و خود جنگ بيش از نتيجه آن به تامين اين هدف خدمت ميکند. توحش و عدم پايبندى به معيارهاى انسانى و حقوقى جزء عوارض جنگهاى اين دوره نيست، که جزء لازم و ذاتى آنست. ميخواهند مردم را به توحش سرمايه داري عادت دهند.  از آمريکا و متحدين اش در منطقه تا جبهه روسيه، اسد و ايران شرکاي اين جنايات جنگي عليه مردم حلب و منطقه اند. اگر سلاخي انسانها و براه انداختن جنگ هاى قومى - مذهبي پاسخ کمپ رقابت دولتهاى سرمايه براى حل بحرانشان است، پاسخ طبقه کارگر تنها يک انقلاب کارگري و کمونيستي براي برچيدن جهان وارونه سرمايه داري است.