حزب کمونیست کارگری حکمتیست- خط رسمی

عاملین کشتار و ویرانی در عراق

بعد از گذشت ١٣ سال از حمله نظامی انگلیس و امریکا به عراق و پس از هفت سال تحقیق بالاخره گزارش "کمیته بررسی دخالت دولت انگلیس در حمله به عراق" تحت عنوان "گزارش چیلکاک" منتشر شد. گزارشی که حمله نظامی به عراق را در سال ٢٠٠٣ غیرقانونی، حمله ای که به بحرانی کردن بیشتر منطقه و دامن زدن به جنگهای قومی و مذهبی منجر شد، حمله ای که از نظر قوانین بین المللی غیرقانونی و متکی به گزارشاتی ساختگی و دروغین بوده، حمله ای که صدهاهزار کشته و میلیونها آواره را فقط در عراق به دنبال داشته و شیرازه زندگی مردم یک جامعه چند میلیونی را در عرض سه هفته از هم پاشاند، ارزیابی کرد. گزارشی که انگشت اتهام را اساسا به سوی تونی بلر نخست وزیر وقت بریتانیا، و متحد دائمی و بی قید و شرط جرج بوش رئیس جمهور قلدر و ششلول بند امریکا، نشانه گرفته است.

 اگر "گزارش چیلکاک" برای جامعه و شاکیان خصوصی تونی بلیر غیر مترقبه و منصفانه بود، واکنش تونی بلر اما کاملا قابل پیش بینی بود. بلر در کنفرانس مطبوعانی سه ساعته خود در کمال بیشرمی اعلام کرد "از تصمیمش دفاع میکند" و "دنیا بدون صدام امن تر است" و همزمان با ژستی قهرمانانه ضمن شمردن "خطاهای نظامی و محاسباتی دولت انگلیس" و اظهار تاسف از کشته شدن سربازان انگلیسی، اعلام کرد مسئولیت همه اشتباهات را به عهده میگیرد.

بعد از ١٢ سال تحریم اقتصادی مردم عراق و پس از سه هفته بمباران سنگین و بى وقفه بغداد و اکثر شهرهای بزرگ عراق توسط مهیب ترین اسلحه های جنگی در مارس ٢٠٠٣، سه هفته ای که با بخون کشیدن و کشتار جمعى دهها هزار شهروند بیدفاع عراق توسط نیروهای آمریکائی و انگلیسی، تصرف بغداد و چند شهر دیگر و سقوط رژیم صدام، عربده های بلر و بوش مبنی بر شکست دیکتاتور و "پیروزی دمکراسی غربی بر استبداد" در عراق و خاورمیانه گوشها را کر کرده بود. پیروزی که قرار بود پس از "جنگ  اول خلیج" قدمی مهم در تحکیم موقعیت امریکا و در ساختن نظم نوین جهانى و تحمیل قلدری نظامى آمریکا بر مردم جهان باشد. عربده هایی که با شکست های پی در پی نظامی امریکا و انگلیس، با تکه تکه شدن عراق، با تبدیل "نیروی آزادیبخش به نیروی اشغالگر" و شکستهای سیاسی منتج از آن بسرعت خفه شد.

حمله نظامی به عراق، انهدام تمام عیار یک جامعه چند میلیونی، کشتار صدها هزار مردم بیگناه، آوارگى میلیونها نفر، فاجعه انسانى که در سال ٢٠٠٣ به وقوع پیوست، اساسا محمل و مستمسکی بود برای حل و فصل کشمکشى وسیعتر و تاریخى تر در کمپ ارتجاع بین المللی و برای شکل دادن به یک "نظم نوین جهانى" به رهبری آمریکا. کشمکشی که بهای آنرا دیروز مردم عراق و امروز مردم خاورمیانه میپردازند. سناریوی خاورمیانه نا امن، با جنگهای ویرانگر داخلى و درگیری های قومى و مذهبى و کشمکش نیروهای ارتجاعى و عقب مانده با حمله نظامی آمریکا و انگلیس به عراق و اشغال آن شکل گرفت.

حمله به عراق و جنایاتی که بر میلیونها انسان در آن جامعه رفت، جنایاتی که عواقب مرگ بار آنرا حتی امروز نه تنها مردم عراق که کل بشریت پس میدهند٬ با نقشه آگاهانه دولتهای آمریکا و انگلستان، با هدف اعمال قلدری بر جهان صورت گرفت. "مبارزه" با صدام حسین و داشتن سلاح کشتار جمعی تنها بهانه ای ساختگی و توجیهات جنایتکاران و مهندسین این جنگ برای فریب دادن بشریت بود. حقیقتی که بعد از سیزده سال "گزارش چیلکاک" به آن اذعان میکند. درست در همان روزها بیش از ٣٠ میلیون نفر از مردم انساندوست، عدالتخواه در پنج قاره دنیا، درهزاران شهر و پایتخت دنیا به خیابان آمدند و در مارشهای عظیم اعلام کردند که کشتار و محاصره اقتصادی مردم عراق را محکوم میکنند، به بوش و بلر، این رهبران کشتار جمعی در عراق نه گفتند، نفرت خود را از کشتار مردم عراق و دولتهای مرتجع آمریکا و انگلیس اعلام کردند. درست در همین روزها میلیونها کارگر در کشورهای مختلف  در  مخالفت با جنگ آمریکا علیه عراق به مدت ١٥ دقیقه دست از کار کشیدند.

امروز کل دستگاه حاکمه انگلیس تونی بلر را بعنوان یکی از عاملین اصلی این فاجعه در مقابل جامعه قرار میدهد. اما دولت و مجلسی که به حمله نظامی رای مثبت داد، هیئت حاکمه ای که با تمام دستگاه تبلیغاتی خود از بی بی سی تا دست راستی ترین روزنامه ها و ... در این جنگ شریک بودند، نمایندگانی که با بلند کردن دست و رای مثبت دادن به حمله نظامی، دکمه بمب افکن ها را فشار داده بودند، ژورنالیستهای دست راستی که در بی بی سی و میدیای دولتی٬ با تبلیغات ریاکارانه خود این حمله را برای "خلع سلاح" و "مقابله با سلاحهای کشتار جمعى" در بوق و کرنا میکردند، همه و همه نه فقط در صندلی اتهام و در کنار تونی بلر و بوش قرار نگرفته اند که بیشرمانه خود را در مقام مبصر و مفسر پشت حمله به بلر مخفی کرده اند.

قطعا تونی بلر و بوش باید بعنوان جانیان علیه بشریت محاکمه شوند. اما نمایندگان مجلس انگلیس، میدیای نوکر و ژورنالیستهایی که آنروزها در کنار این دو جانی بر این حمله مهر تائید زدند همراه با کل هیئت حاکمه آمریکا و روسای پناتگون شریک جرمهایی هستند که باید در کنار رهبرانشان محاکمه و مجازات شوند. تک تک آنها مسئول پرداخت غرامت جنگی به مردم عراق اند. اما محاکمه و مجازات عاملین این کشتار هنوز نمیتواند زندگی و امنیت را به عراق و خاورمیانه برگرداند.

امروز و بعد از گذشت ١٣ سال از حمله به عراق، هنوز جامعه عراق و میلیونها انسان در آن جامعه حتی یک روز، روی امنیت و رفاه و آسایش را بخود ندیده است. جنایات آن دوره و اشغال عراق و به استیصال کشاندن میلیونها انسان، زمینه رشد انواع دارودسته های جنایتکار مذهبی و قومی است که موی دماغ جامعه شده اند و کل عراق را به میدان تقابل خود تبدیل کرده اند. امروز نه تنها عراق، بلکه کل خاورمیانه در اثر سیاستهای امپریالیستی به میدان تاخت و تاز و توحش دولتهای جنایتکار و باندها و دارودسته های آدم کش تبدیل شده است.

بی تردید محاکمه تونی بلر و بوش و کل شرکای آنها در حمله به عراق، افشا و علنی کردن کل نقشه ها و مکالمات و تصمیمات دولتهای دخیل و در راس آن دولتهای آمریکا و انگلستان، دریچه ای کوچک را بر روی بشریت برای دیدن حقایق آن جنگ باز خواهد کرد. دریچه ای که به مردم جهان امکان میدهد ماهیت واقعی این دولتها، تبلیغات دروغین و فریبکارانه آنها و و کلاه بزرگی که به کمک میدیای رسمی فاسد این دولتها بر سر مردم رفته است را نگاه کنند. آنروز جهانیان بر دامنه توحشی که به نام دفاع از مردم عراق به آنها فروختند خواهند گریست.

حزب حکمتیست (خط رسمی)

دهم ژوئیه  ٢٠١٦