فاشيسم که شاخ و دم ندارد!

مونا شاد

در آلمان نازی با هدف ضد انسانی پاسداري از "نژاد برتر" دستور دادند برای کنترل تولید مثل و ازدواج افرادي که به تبار آريايي لطمه مي زنند، از جمله مبتلایان به الکل را عقیم سازند. بعلاوه نازی ها، انسان های معلول و مریض را هم سوزاندند تا مخارج تامین زندگی و حیاتشان را صرف تسلیحات نظامی و جنگی کنند. 

  اکنون در جمهوری اسلامی ایران همان دستور را می خواهند به نوع و به بهانه دیگر اجرا کنند. شهیندخت ملاوردی  معاون روحانی در امور زنان  اعلام کرده است که می خواهند زنان معتاد و کارتن خواب را از حق زندگی انسانی و حیات طبیعی محروم کرده  و آنان را عقیم کنند. از نظر دولت ضد زن اعتدال و خانم ملاوردی که خود نيز یک زن است، نوزادان این بخش بخت برگشته جامعه، برای دولت و نظام شان بار مالی دارد! در نتیجه از نظر دولت ايشآن این ریشه ها باید قطع شود تا آماری از متولد شدن نوزادان  معتاد نداشته باشند. 

 طبق آمار دولتی در ایران دو میلیون و پانصد هزار معتاد وجود دارد که حدود دویست هزارنفرشان زن است. این بخش جامعه از نظر دولتی که وظیفه تامین رفاه و خوشبختی جامعه را برعهده دارد، زیادی اند و عملا در  منجلابی که این رژیم به نام جمهوری اسلامی ساخته است غرق شده اند. دولتی که تمام دارایی های مملکت را در اختیار دارد نه تنها خود را از تامین زندگی انسانی و نیازهای اولیه این انسان ها معاف کرده بلکه امروز میخواهد حق داشتن فرزند را هم از آنان بگیرد. چرا که نوزادان شان برای نظام  خطرناک و خرج بردار است. 

برای هر انسان شرافتمندی در ایران این سوال بدوا مطرح است که چرا معتاد؟ اگر جامعه ای سالم و انسانی باشد چرا میلیون ها انسان به اعتیاد پناه می برند؟ دلیل چرایی این فاجعه انسانی معلوم است. وقتی بین میلیون ها بیکار در ایران وجود دارد، وقتی دولت از پرداختن بیمه بیکاری به مردان و زنان بیکار و سرپرست خانواده ها سر باز می زند، وقتی حتی دستمزد کارگران شاغل را ماه ها به تعویق می اندازند، وقتی در مملکتی رفاه و شادی و ازادی  و حرمت انسانی یک ارزو و رویا است و...، طبیعی است انسانهای مایوس و ناامید به اعتیاد پناه ببرند. راه حل معاون رییس جمهور دولت امید و اعتدال در مقابل این مصایب و فجایعی که خود ساخته اند عقیم کردن زنان و مردان معتاد است. چه راه حل شرم آور، فاشیستی و ضد انسانی ای!!

اما راه حل از نظر ده ها میلیون کارگر و زحمتکش و انسان ازادیخواه این است که باید کل جامعه را از فقر و بیکاری و محرومیت و عدم امنیت و حرمت نجات داد. اگر شرایطی فراهم شود که در جامعه هر کس به اندازه توانش کار کند و به اندازه نیازش بگیرد، هیچ انسانی مایوس و ناامید نمی شود و به اعتیاد پناه نمی برد. در جامعه مرفه و ازاد، نشانی از فاشیسم اسلامی و نازیسم هیتلری برای قتل عام و نسل کشی و مقطوع النسل کردن انسان ها نیست.

از دولتی که به نام امید و اعتدال کمر به  تداوم فقر و گرسنگی و بیکاری و اعتیاد و فحشا و نابودهي نسل بشر بسته است، جز این نمی توان انتظار داشت. باید به این بی شرمی و وقاحت و ضدیت با انسان از جانب چنین نظام ودولتی افسار زد. باید این سیاست فاشیستی را افشا و رسوا کرد. زنان معتاد و کارتن خواب به همان اندازه نیازمند رفاه و حرمت انسانی اند که وزرای کابینه دولت روحانی و مجلس نشينان مفت خور اين نظام. این انسان ها سهمشان و مخارج باز گشتشان به سلامت و امنیت، جایی است که  صرف دزدی و بخور و بپاش دولتمردان و مجلس نشینان و ژنرال های سپاه می شود. این انسان ها باید به جای عقیم شدن به زندگی سالم و مرفه و انسانی برگردند. رفاه و ازادی و امنیت و حرمت انسانی خواستی است به وسعت ده ها میلیون کارگر و زحمتکش جامعه که معتادان زن و مرد بخشی از آنند.