|
مطالبه ای روا و راهی نامناسب
خالد حاج محمدی
اخيرا اسماعيل عبدي سخنگوي کانون صنفي معلمان و جعفر عظيم زاده رئيس هيئت مديره اتحاديه کارگران آزاد طي بيانيه اي اعلام کرده اند که از دهم ارديبهشت ماه دست به اعتصاب غذاي نا محدود خواهند زد. اسماعيل عبدي و جعفر عظيم زاده در بيانيه خود دليل اعتصاب غذا را چنين بيان کرده اند: "لذا ما در گراميداشت اول ماه مي روز جهاني کارگر و اعلام همبستگي با کارگران جهان، به مناسبت اين روز بزرگ در اعتراض به امنيتي کردن فعاليتهاي صنفي و تجمعات و اعتصابات کارگران و معلمان، دستمزدهاي زير خط فقر، ممنوعيت برگزاري مستقلانه و آزادانه روز جهاني کارگر و روز جهاني معلم، عدم شفافيت و عمل موثر سازمان جهاني کار ILO در قبال نقض حقوق بنيادين کارگران و معلمان ايران و با خواست خارج کردن اتهام "اجتماع و تباني به قصد اقدام عليه امنيت ملي کشور" و ديگر اتهامات امنيتي از پرونده هاي مفتوح کارگران و معلمان معترض و برداشتن اينگونه اتهامات جعلي و ساختگي از پرونده هاي خود و ديگر فعالين کارگري و معلمان زنداني از روز دهم ارديبهشت ماه دست به اعتصاب غذاي نامحدود خواهيم زد". ترديد دارم هيچ آدم شرافتمندي در حقانيت مطالبات اين دوستان و در حقانيت اعتراض آنها به بيحقوقي خود و کارگران و معلمان زنداني و همچنين بي حقوقي کامل طبقه کارگر و اقشار زحمتکش جامعه کوچکترين شکي داشته باشد. بي شک حمايت از اين دوستان و از هر زنداني سياسي که به جرم عقايد و تلاش و مبارزه سياسي براي رسيدن به اهداف خود، دستگير و زنداني شده است، وظيفه هر انسان آزاديخواه و شرافتمندي است. دفاع از اين دوستان و تلاش براي آزادي آنها، تلاش براي آزادي کارگران و زنان و کل زندانيان سياسي، بخشي جدي از مبارزه عليه جمهوري اسلامي و دفاع از حق و حقوق ابتدايي انسان در آن جامعه است. طبقه کارگر ايران و صف آزاديخواهي در آن جامعه در هر تلاش و مبازره اي بايد دفاع از دستگير شدگان خود را به عنوان بخشي جدي و حياتي از آن مبازره در نظر بگيرد. دستگيري و پرونده سازي براي مخالفين سياسي چه در جمهوري اسلامي و چه قبل از آن يک رکن کارکرد جامعه سرمايه داري ايران بوده است. درک موقعيت کساني که در زندانهاي جمهوري اسلامي بسر ميبرند و هيچ حق و حقوق اوليه حتي بر اساس معيارهاي جوامع بورژوايي در غرب براي آنها برسميت شناخته نميشود، امري مشکل نيست. اما و همزمان دست زدن به اعتصاب غذا راه مناسب و شيوه تاثير گذار و مثبتي براي دفاع از حقوق زنداني و عليه بيحقوقي مطلق آنها نيست. متاسفانه و با توجه به بي حقوقي مطلق زندانيان در جمهوري اسلامي و با توجه به توحشي که دستگاه امنيتي و زندانهاي آنها در طول تاريخ عليه مخالفان خود داشته است، اعتراض در شکل اعتصاب غذا جهت جلب توجه و رساندن صداي زنداني به بيرون به امري رايج تبديل شده است. اعتصاب غذا و تضعيف جسم و جان خود به عنوان مبازره، عليرغم حقانيت بالاي خود آن مبارزه شيوه مناسبي نيست و صف آزاديخواهي را نه در زندان و نه در جامعه تقويت نميکند. ٣٧ سال است زندانهاي جمهوري اسلامي محل جنايت و توحش تمام عيار عليه بشريت در جامعه ايران است. هيچ آمار دقيقي از تعداد بسيار وسيع انسانهايي که به جرم مخالفت، به جرم عقايد و به جرم تلاش و مبازره در راه حقوق خود، زير دست شکنجه گران جسمشان له و لورده شده است و اکنون هم کسي از محل دفن آنها از چگونگي کشتار آنها خبري ندارد، موجود نيست. هيچ چيز محق تر و قابل دفاع تر از مبارزه زنداني براي رهايي، از مبارزه براي گرفتن حق خود و از مبارزه عليه جمهوري اسلامي و براي زندگي شاد و مرفه و انساني در آن جامعه نيست. اما اعتصاب غذا و ريسک کردن با جان و هستي خود، صف ما را تقويت نميکند، اميد مبارزين و آزاديخواهان و همدلي و همبستگي آنها را افزايش نميدهد و هيچ آموزش و تجربه مثبتي را به جاي نميگذارد و باعث رشد استيصال و درماندگي هم در زندان و هم در جامعه خواهد شد. بي هيچ ترديدي دفاع از جعفر عظيم زاده و اسماعيل عبدي و صدها زنداني سياسي ديگر وظيفه همه ما است. و اما توقع ما از اين دوستان، توقع رفقا و خانواده و عزيزان آنها و توقع صف وسيع آزاديخواهي در آن جامعه نيز اين است که اين دوستان از اين شيوه منفي مبازره استفاده نکنند. نبايد دشمنان ما، دشمنان فعالين کارگري و دشمنان صف آزاديخواهي و برابري طلبي، در هيچ يک از لحظات مبارزه ما، کمترين "پيام"، نشان، يا سيگنالي دال بر کم يا بي ارزشي جان و سلامت ما، خانواده ما و فرزندان ما و طبقه ما بگيرند. نبايد اجازه دهيم که فشار سرکوب اختناق و زندان ما را به دست بردن به شيوه هايي بکشاند که دشمنان ما بتوانند بگويند که ما جان و سلامت مان را گرو حق طلبي مان کرده ايم. طبقه کارگر، فعالين کارگري، کمونيست ها و آزاديخواهان، قدرتمند تر از آن هستند که براي حق طلبي متوسل به گرو گذاشتن جان و سلامت خود باشند. از صميم قلب آرزومنديم که اين فعالين، براي حفظ سلامت خود، با اعلام اينکه جامعه صداي حق طلبي و اعتراض آنها را شنيده است، به اعتصاب غذاي خود پايان دهند.
٢٤ آوریل ٢٠١٥
|
