|
اعتراض صدها هزار نفر در خيابانهاي لندن عليه رياضت اقتصادي، و مشموليت ديويد کامرون در فساد مالي پاناما
گزارشي از حزب حکمتيست (خط رسمي) واحد لندن
بيش از يکصد و پنجاه هزار معترض روز شنبه شانزدهم آوريل به خيابانهاي لندن آمدند! ”نه به رياضت اقتصادي و ديويد کامرون بايد برود“ از شعارهااي اصلي اين تظاهرات بود. اين فراخوان در مخالفت با سياست هاي دولت در رابطه با تحميل رياضت اقتصادي و زدن امکانات معيشتي و رفاه اجتماعي طبقه کارگر در بريتانيا بود. طبق فراخوان قرار بود اين تجمع ساعت ۱۲ ظهر مقابل دانشگاه لندن صورت بگيرد و ساعت ۱ راهپيمايي به سمت ميدان بزرگ شهر(ترافالگار) شروع شود اما انبوه جمعيت که چندين خيابان مجاور را هم بسته بود عملا يک ساعت برنامه را عقب انداخت. از همان دقايق اوليه مارش عظيم به سوي ميدان اصلي شهر، اعترض گسترده به فساد مالي سران دولتهاي سرمايه داري و شعار ديويد کامرون بايد برود، جنگ کارگران با سرمايه دارن شروع مي شود، توسط معترضين سر داده ميشد و عملا محور اصلي شعارهاي معترضين در مارش و حتي در سخنراني ها بود. خواسته هاي از پيش اعلام شده بيشتر فراخوان دهندگان که به صورت سخنراني ها، بنرها، پلاکاردها و شعارهايي که سر داده ميشد مطرح گرديد از اين قرار بودند: بحران اقتصادي سرمايه داران و دولتها و تحميل رياضت اقتصادي به طبقه کارگر براي بيرون آمدن دولتها از اين بحران ربطي به طبقه کارگر ندارد و ما براي کنار زدن اين رياضت مي جنگيم، اشتغال زدايي و درآمد عمومي براي همه اقشار در يک سطح، کاهش ساعت کار در هفته تا ۲۱ ساعت و در شغل هاي سخت کمتر از ۲۱ ساعت، آموزش و پرورش رايگان بصورت مادام العمر، بيمه بيکاري کامل حق همه کارگران است، مسکن براي همه، پايان دادن به فرهنگ غير انساني ”دستمزد ناشي از کار مايه تشخص است!“ و در عوض تمرکز بر روي ارزش نهادن به فعاليت هاي انساني و کارهاي داوطلبانه در جامعه، اتوماسيون کامل در اقتصاد و سرمايه گذاري عمومي عظيم در فن آوري در حال توسعه و ماشين به جاي کار و استثمار نيروي کار انساني، بهداشت و درمان رايگان بطور کامل براي همه و...“ اينها خواسته هايي بودند که بيش از دو ماه پيش در فراخوان تظاهرات اعلام شده بودند. مسئله فساد مالي سران دولتها و سهيم بودن ديويد کامرون در ماجراي لو رفتن اسناد پاناما، بخش قابل توجهي از فضاي تظاهرات را به خود اختصاص داده بود. تظاهرات کنندگان خواستار استعفاي کامرون از مقام نخست وزيري بودند. برخي از سخنراناني ها حول همين مسله متمرکز بود. مسئله بعدي که تعدادي از سخنرانان به آن اشاره کردند، مسله بحران آوارگي مردم خاورميانه بود که در سايه سياست هاي جنگ طلبانه امريکا و غرب، خاورميانه را به ميدان جنگ و خونريزي و جزء لاينفک زندگي شان تبديل کرده است. سخنرانان همچنين به سياست بستن مرزها، غرق شدن روزانه پناهجويان در درياها، برخورد غير انساني پليس کشورهاي اروپايي در مرزها با پناهجويان اشاره کردند و اين نوع رفتارها را به فاشيسم و نژادپرستي تشبيه کردند. فراخوان دهندگان بر ادامه اين نوع تظاهرات ها و اعتراضات تاکيد کردند و مردم محروم و طبقه کارگر را به حمايت بيشتر از اين دست فراخوانها تشويق کردند. خاتمه اين تظاهرات موزيک و خوانندگي يک گروه آلترناتيو بود که از طرف فراخوان دهندگان دعوت شده بودند. . تهيه و تنظيم گزارش: بختيار پيرخضري مسول واحد لندن حزب حکمتيست (خط رسمي) ۱۷ آوريل ۲۰۱۶
|
