|
بیانیه حزب کمونیست کارگری کردستان در مورد اعلام "فدرالیسم دموکراتیک" در غرب و شمال سوریه
روز پنجشنبه ۱۷ مارس ۲۰۱۶ در شهر رومیلان در سوریه، در کنفرانسی با شرکت نمایندگان و نیروهای سیاسی و شهروندان هر سه کانتون جزیره، کوبانی و عفرین، نظام "فدرالیسم دموکراتیک" در شمال و غرب سوریه اعلام شد. بنا به اطلاعیه ای که در اینباره صادر شده، شیوه اداره جامعه بر اساس آزادی زنان و شیوه اداره امور بطور مستقل و با اتکا به خود دو پرنسیب پایه ای حاکمیت خواهند بود. مسولان پ.ی.د که حزبشان بیشترین نفوذ و اقتدار در آن منطقه را دارد و به عنوان صاحب این پروژه ظاهر شده اند، اعلام کرده اند که سیستم فدرالی در این منطقه، بر اساس قومیت نخواهد بود بلکه یک فدرالیسم منطقه ای است که شامل حال همه شهروندان این منطقه از جمله شهروندان کرد و عرب و ترکمان و آشوری و ... است که جمعیت این منطقه را شکل داده اند. بدون شک مبارزه و سد بستن مردم این منطقه علیه سازمان وحشی و افسارگسیخته داعش و اسلام سیاسی، جلوگیری از تحمیل سناریوی سیاه و جنگ داخلی در این منطقه از سوریه، تصویب حقوق زنان و دوری کردن از برجسته کردن هویت قومی و دسته بندی نکردن شهروندان بر اساس هویت کاذب مذهبی – قومی، از جمله دستاوردهایی است که مردم در این منطقه کسب کرده اند و باید از آنها حراست کرد. مستقل از اینکه نیروهای پشت بیانیه اخیر به دنبال کدام منفعت سیاسی باشند، و همچنین مستقل از گوشه زوایای منفی سیستم فدرالی – حتی اگر قومی هم نباشد –، اما حفاظت از و گسترش دستاوردهای تاکنونی، توسط اراده متحد و سراسری مردم بهتر میسر خواهد شد که دستکم این مناطق از هم گسیخته را بر اساس قوانین پیشرو و مدنی دوباره به هم وصل و اداره کند. اما این امر نه تنها نیازی به اعلام "فدرالیسم" ندارد، بلکه با یک حاکمیت سراسری و دوفاکتو، میتوانستند استقلال موقت را تا به سرانجام رسیدن اوضاع سوریه، اعلام و تاسیس کنند. چراکه این فدرالیسم یکجانبه در ابعاد سراسری، فرصتی به دخالت و تصمیم گیری مردم سایر مناطق سوریه در تعیین چند و چون حاکمیت سیاسی نمیدهد. اوضاع وخیم منطقه، مخالفت دول ترکیه و سوریه و کل اپوزیسیون اسلامی – قوم پرست سوریه، طرح ها و نقشه های شوم شان در جهت شکستن روحیه مقابله جویی و اراده مردم این منطقه و عقب نشینی به دستاوردهای تاکنونی آنها، نیازمند اتخاذ سیاستی آگاهانه٬ مسئولانه٬ جدی و سرنوشت ساز از جانب هر نیروی است که زندگی و آینده دستاوردهای شهروندان این نواحی برایش مهم است. پیش شرط حفاظت از دستاوردهای تاکنونی، رشد زندگی مدنی و فاصله گرفتن از سناریوهای سیاه قومی – مذهبی، در گرو اتحاد و هم سرنوشتی عمیق مردم این منطقه مستقل از هویت های کاذب قومی و دینی است. در حالیکه خاورمیانه در آتش سیاست قومی و نفاق مذهبی میسوزد، قد علم کردن هر حاکمیت و نیرویی علیه این سیاست کهنه پرستانه، شرط اساسی در بازگرداندن پیشروترین آرزوهای انسانی است. پاسداری از دستاوردهای مردم و گشودن درهای امید به سوی آینده ای انسانی که در آن آزادی های اجتماعی و به طور ویژه حقوق زنان در این منطقه تامین شود، نیازمند تاسیس یک نظام سکولار و غیر قومی است. آینده این منطقه در گرو دخالت بلاواسطه مردم، دموکراسی مستقیم از پایین و حاکمیت سیستم شورایی است. برعکس پالمانتاریسم و شیوه های اعمال حاکمیت دموکراسی بورژوایی که هرچهار سال یکبار توده مردم را به پای صندوق های رای میکشاند، اما سیستم شورایی دایما توده مردم را در میدان نگه میدارد و حاکمیت و قدرت مستقیم مردم را ضامن امنیت و منافع اکثریت جامعه قرار می دهد. سیستمی که بر اساس تسلیح عمومی مردم، هر نوع نیروی مسلح حزبی و ملیشیای آنان را منحل میکند. سیستمی که برابری زن و مرد را در همه سطوح سیاسی، اجتماعی و فرهنگی متحقق کند. جدایی دین از دولت را در عمل به اثبات رساند، پیشروترین قانون کار را به تصویب برساند و یک زندگی مرفه و انسانی را برای طبقه کارگر تضمین و فراهم کند. وسیعترین آزادی های سیاسی، تشکل و آزادی احزاب را برسمیت بشناسد. حقوق شهروندی را مستقل از هر نوع گذشته انتصاب به بر نوع هویت دینی٬ مذهبی٬ قومی و نژادی در آن مناطق را تامین و برسمیت بشناسد. تنها شکلی از حاکمیت میتواند دموکراتیک و توده ای باشد که بر اساس اراده توده های کارگر و اکثریت آزادیخواه و عدالت طلب، بنا شده باشد. هر نیرو و جریان سیاسی اگر که واقعا بخواهد در راستای آزادی، تحقق امیال و آرزوهای توده مردم گام بردارد ، بایستی روی اعمال حاکمیت شورایی پافشاری کند.
حزب کمونیست کارگری کردستان ۲۶ مارس ۲۰۱۶
ترجمه به فارسي: سهند حسيني
|
