|
اعتصابات در کردستان عراق و نگرانی های دفتر سیاسی حزب دمکرات
محمد راستی
کردستان عراق مدت مدیدی است که شاهد اعتراضات وسیع کارگران٬ معلمان٬ پرستاران٬ زنان و جوانان و کل محرومان و اقشار کم در آمد آن جامعه به فقر و بی حقوقی خود است. جامعه ای که در کنار قصرها و کاخهای مجلل٬ رستورانهای شیک٬ کاباره ها با دختران جوان برای عیش و نوش پولدارها و در کنار افزایش میلیاردرها با سرمایه های نجومی٬ شاهد نیروی کارکن و زحمتکشی است که روز بروز فقیر تر و بی امکانات تر میشوند. و امروز چندین ماه است حقوق ماهانه و دستمزد کار روزانه بخش بزرگی از نیروی کارش پرداخت نشده است. مردمی که جانشان به لب آمده و نزدیک دو ماه است در شهرهای مختلف دست به اعتراضات وسیع خیابانی و اعتصابات و تجمع و... زده اند. زمانی که دامنه این اعتراضات بالا گرفته و نفرت کارگران٬ معلمین٬ زنان و اقشار کم در آمد از دولت اقلیم کردستان و احزاب ناسیونالیست کرد به اوج رسیده٬ دفتر سیاسی حزب دمکرات کردستان ایران شاخه مصطفی هجری نیز از "سرنگرانی" به سخن آمده است. این حزب در مورد اعتراضات بر حق مردم به تاریخ نهم اکتبر ٢٠١٥ بیانیه ای صادر کرده است که توجه به آن آموزنده است. در این بیانه که به زبان کردی منتشر شده و اینجا ترجمه تکه هایی از آن را ملاحظه میکنید آمده است: "تظاهرات مردم شهر قلادزى در كردستان عراق براى اعتراض به وضع اقتصادى ونااميدشدن از ادامه جلسات پشت سرهم احزاب سياسى براى چاره انديشى مناسب جهت پست رهبرى كردستان ، متاسفانه ازشكل آرام وصلح طلبانه خارج شده وبه خشونت تبديل شده ودر نهايت به كشته وزخمى شدن مردم ويك پليس ومتضرر شدن وسوزاندن دم ودستكًاهاى حزبى ودولتى شده "
اطلاعیه دفتر سیاسی ادامه ميدهد: "مردم بايستى مواظب باشند كه دشمنان وبخصوص حكومتهاى منطقه ميخواهند از اين نارضايتيها سؤ استفاده كرده وبيشتر از اينها به حكومت نوپای كرد ضربه بزنند" "...اين اوضاع باعث ميشه شرايط مناسبى براى ضربه به حكومت اقليم فراهم شود." "..دراين رابطه ازمردم واحزاب سياسى ميخواهيم با بحث و ديالوكً مشكلات را حل كنند چون غير از اين در آتشسوزى خانه همكًان آتش ميكًيرد"
در مورد نگرانی های این حزب٬ ابتدا چند نکته را به اطلاع دفتر سیاسی حزب دمکرات برسانم. خیلی ممنون از حزب دمکرات که نگران "خشونت" است و امروز و زمانی که دفتر دستک حزب خواهرش در قلازه مورد تعرض قرار گرفته٬ آنهم زمانی که افراد مسلح بارزانی به مردم معترض تیراندازی کرده اند٬ از "خشونت" اعلام نگرانی میکند. دفتر سیاسی حزب دمکرات در گوش گاو نخوابیده است و ٢٤ سال است شاهد خشونت همه جانبه و تعرض حکومت "نوپای کرد" به کارگر و زن و مردم محروم آن جامعه است. ٢٤ سال است کشار زنان در سایه حاکمیت بورژوازی کرد روزانه انجام میگیرد٬ و ٢٤ سال است خون کارگر و زحمتکش آن جامعه را در شیشه میکنند. ٢٤ سال است در کنار مقرات دفتر سیاسی این حزب٬ احزاب خواهر و حکومت آنها٬ مخالفین خود را یکی یکی ترور میکند و هزار و یک مسئله دیگر. در کل این ٢٤ سال دفتر سیاسی حزب دمکرات به عقلش نرسید که اطلاعیه ای بدهد و به این همه فشار و زورگوی و فقر و دزدی و بی حقوقی از جانب حاکمین متحد خود٬ حتی گله ای بگذارد. در کل این پروسه حتی در تحویل شنگال توسط دولت بارزانی به داعش٬ این دفتر سیاسی از گل نازکتر به دولت نوپای کرد و رئیس آن مسعو بارزانی نگفته است. بعلاوه دولت حاکم در اقلیم کردستان٬ یا به قول حزب دمکرات "دولت نوپای کرد" ٬ هر کدام از احزاب تشکیل دهنده آن درست مثل خود شما٬ متحد یکی از کشورهای مرتجعی است که گویا آقایان نشسته در دفتر سیاسی نگران٬ سو استفاده آنها هستند. لذا تردید دارم نه دفتر سیاسی و رهبری حزب دمکرات و نه هیچ آدم با شعوری در آن جامعه این نگرای را از حزب دمکرات بپذیرد. مشکل حزب دمکرات اینها نیست! حزب دمکرات نگران آتش افتاده به خانه همه نیست٬ زیرا کل در مقابل چشمان رهبران این حزب آتش به خانه کل طبقه کارگر آن جامعه و دهها هزار کارگر سوریه ای و ایرانی و عرب زبان و دهها هزار معلم و پرستان و... از جانب دولت بورژواهای کرد٬ در آن جامعه افتاده است. و این آتش تا هم اکنون جان و هستی میلیونها انسان را در فقر٬ محرومیت و فشار زندگی و استثمار بالا سوزانده است. مشکل حزب دمکرات و نگرانی دفتر سیاسی آن نه مردم کردستان و خانه خرابی آن و افتادن آتش به خانه و کاشانه آنها٬ که به میدان آمدن مردم محروم و ضعیف شدن دولت بورژوازی کرد در مقابل آنها است. دفتر سیاسی حزب دمکرات کردستان ایران با دادن اين اطلاعيه اين بار هم مثل هميشه نشان داد كه در جايكًاه طبقاتى واقعى خود از هم طبقاتيهايش با چنكً ودندان دفاع میکند. آقایان دفتر سیاسی حزب دمکرات نه کور اند و نه کر و میبینند که٬ مثلاً مردم زحمتكش وكاركن جامعه كردستان از كًاركًر تا معلم وپرستار وكليه مزدبكًيرآن بيش از سه ماه است حقوق نكًرفته اند وقدرت خريد آنها به صفر رسيده است. اين ديكًر احتياج به كار شناس ومتخصص ندارد و هر روز از تلويزيون وميدياى خود حكمرانان مردم آشكارا ( كاركًر ، معلم، و.... حتا نيروى مسلح پيشمركً) اعتراض ونارضايتى خود را با توضيح وبانشان دادن ثروت ناچيزشان كه كمتر از ٥ هزار دينار یعنی چیزی حدود ٤ دلار ميباشد با خواهش وتمنا ، كًاهاً با كًريه وخيلى وقتها باعصبانيت وناسزا كًويى به كاربدستان وبارزانى بیان میکنند و عليه اين وضع به پا خواسته وعاقبت تومار بلند بالاى رانوشته وبه پارلمان وحكومت اعلام كرده اند ديكًرصبرو تحمل به انتها رسيده است. آنها حتی مدت دوهفته به دولت "نوپای" دفتر سیاسی حزب دمکرات مهلت دادند كه حق زیستن را بای آنها برسمیت بشناسند و حد اقل دستمزد و حقوق ماهانه آنها را بپردازند. اما كو كًوش شنوا؟! کجا است اطلاعیه نویسان حزب دمکرات که بورژواهای هم طبقه خود و حاکم در کردستان عراق را خطاب قرار بدهند و خطر فلاکتی که به مردم تحمیل کرده اند را گوشزد کنند؟ مگر اینها خشونت نیست؟! مگر گرسنگی و دزدی علنی سرمایه داران "محترم کرد"( که دفتر سیاسی نگران خدشه دار شدن آقایی آنها است) و عدم پرداخت سه ماه حقوق این زحمتکشان خشونت نیست؟ بلاخره ستمديده كًان آن جامعه علیه عاملین جهنمی که به آنها تحمیل کرده اند٬ علیه حكومت اقلیم به خيابان آمده وخواستار حقوقهاى پايمال شده اشان هستند. در مقابل در قلاده زى وكلار با كًلوله هاى مزدوران حكومت سرمايه داران روبرو شده وجان تعدادى راميكًيرند وتعدادى را زخمى ميكنند. مردم به ستوه آمده در قلادزه در مقابل حمله مسلحانه دولت اقلیم و نیروی مسلح آن شيشه های مقرشان را شكسته وآنرا به اتش ميكشند. خوب حدكا بين شيشه ارباب وهم سنكًر سرمايه دارش و جان و زندگی و روح مردم به تنگ آمده وحقوق نكًرفته كجا بايد بايستد؟ معلوم است و به درست در صف خود كه همان صف سرمايه ودفاع از ستم واستثمار ايستاده ودر اطلاعيهء خود آشكارا مردم را تهديد ميكند وميكًويد مردم بايد هوشيار باشند دشمن در كمين است و نبايد حكومت "نوپای كرد" را( بعد از ٢٤ سال حكومت ) به خطر انداخت وباز تهديد ميكند وميكًويد: "از مردم واحزاب ميخواهيم مسائل ومشكلات خود را با ديالوكً وتبادل نظر حل كنيد چون غير از اين در آتش سوزى خانه همكًان آتش ميكًرد". میگوید دشمن در کمین است!! آره دشمن در کمین است٬ اما این دشمن همین حاکمینی هستند که نان شب ما را گرو گرفته اند. دشمن ما همین سرمایه داران و حاکمینی و متحدین طبقاتی حزب دمکراتند که کل دارایی های این مملکت٬ پول و سرمایه و امکانات آنرا و نیروی کار ارزان طبقه کارگر و مزد بگیر را در خدمت سود جویی خود با زور تصاحب کرده اند و امروز حتی از پرداخت مزد ناچیز ما به بهانه های پوچ سر باز میزنند. دفتر سیاسی حزب دمکرات کور نیست٬ میبیند که دولت "نوپای کرد" روزانه توحش رواج میدهد٬ برای ممانعت از ورود فراریان جهنم سوریه به کردستان عراق با درست کردن کانالهای بزرگ و عمیق سد میبندد٬ مانع ورود فراریان از دست داعش میشود٬ شهر بزرگ شنگال را در تبانی با داعش دولت فاشیست اردوغان تویل میدهد٬ و هر روز علیه همین مردم زحمتکش و حتی کرد زبان در کردستان هزار دسیسه و توطئه میچیند و دفتر سیاسی حزب دمکرات هم نه تنها نگران نمیشود که ککشان هم نمیگزد. کارگران هم در کردستان عراق و خصوصا در کردستان ایران باید از "نگرانی های" دفتر سیاسی حزب دمکرات بیاموزند. آنها نمایندگان بی توهم طبقه بورژوا هستند. دولت اقلیم و حاکمیت بورژوای کرد که برای کل این صف الگویی شده است و نقطه امید٬ نوع حاکمیت حزب دمکرات کردستان ایران و هر حزب و جریان ناسیونالیستی است. از اینها و از اتحاد آنها علیه کل طبقه کارگر چه در کردستان عراق و ایران و در کل منطقه باید آموخت. دنیای طبقاتی و اینکه وجدان و شرافت و همه چیز تابع این طبقاتی بودن است را باید در صفوف خود به خودآگاهی تبدیل کرد. باید ضد کارگر و ضد انسانی بودن کل اهداف و استراتژی آنها به صف خود آموخت. دیوار توهم صف کارگران به انواع شاخه های بورژوازی را باید پایین کشید و بدن این انقلاب کارگر و عدالت و برابری برای همیشه جز آرزوی شیرین به چیزی واقعی در روی زمین بدل نخواهد شد.
١٤ نوامبر ٢٠١٥
|
