حزب کمونیست کارگری - حکمتیست (خط رسمی)

 امروز بیش از پیش روز به میدان آمدن ماست!

توافق قدرت های جهانی با جمهوری اسلامی، همانطوریکه پیشتر پیش بینی کرده بودیم، سرانجام رسمیت یافت.

مذاکرات به بهانه اتمی، مراسم عقب نشینی امریکا از خاورمیانه و شریک کردن جمهوری اسلامی به عنوان یک نیروی منطقه ای و به رسمیت شناخته شده توسط کلوب "جامعه جهانی" است. صرفنظر از متن کتبی توافقات منتشر شده و نشده، آنچه که محتوای واقعی آنرا بیان میکند، رسمیت یافتن یک توازن قوای دیگر و یک سیاست بورژوا امپریالیستی دیگر در خاورمیانه٬ با شرکت رسمی جمهوری اسلامی ایران  است.

افتخار بورژوازی ایران به "قهرمانان" تیم مذاکره کننده، ظاهر شدن عکس محمد جواد ظریف با کلاه امیرکبیر، تشبیه او به مصدق در بعضی از روزنامه های ایران، پیام های شادباش و پشت سر هم مقامات حکومتی و جشن و سرور ناسیونالیسم ایرانی ناشی از این موقعیت واقعی و جدید جمهوری اسلامی است.

دمیدن دسته جمعی حاکمان و قلم بدستان شان در باد ناسیونالیسم ایرانی با سمفونی "ایران اتمی"٬ پروژه هدفمند این دوره شان است. سمفونی که بدنبال خود٬ وعده های بلند مدت رشد اقتصادی در آینده و فریب رسیدن جامعه به رفاه را می نوازد! وعده هایی که در واقعیت٬ جامعه را با توقع بهبود، خلاصی از فقر و گرانی، توقع آزادی سیاسی و فرهنگی و اجتماعی در مقابل جمهوری اسلامی قرار داده است. شادی امروز مردم در ایران بیانگر این واقعیت است. شادی که بوی "خطر" خشم و طغیان مطالبات خفه شده رفاهی و آزادیخواهانه جامعه٬ از تمام منافذ آن به مشام میرسد.

هدف تمام این تبلیغات، طبقه کارگر و مردم محروم جامعه٬ زنان و جوانان تشنه فضای آزاد زندگی است. میخواهند کارگر ایرانی را شریک پیروزی خود جلوه دهند! میخواهند محرومان جامعه٬ اکثریت عظیمی که کمترین دورنمای آینده ای روشن در مقابل ندارد٬  را شریک افتخارات خود کنند!  میخواهند جوانه های برحق مطالبات متعدد ستمدیدگان را٬  با تیغ و شمشیر افتخارات ناسیونالیستی از ریشه قطع کنند.

اگر آهنگ برندگی تیغ و قمه اسلامی را کند کرده اند٬ شمشیر جهالت ناسیونالیستی بیش از همیشه به درد این روزهای بورژوازی و نمایندگان شان میخورد! تا طبقه کارگر را هم در کنار خود٬ بعنوان واحدی از "ملت" موهوم به صف کنند. "ملت" موهومی که در آن فریبکارانه کارخانه دار و نماینده مجلس و رئیس جمهور و وزیر و زندانبان و زندانی و  فقیر و غنی٬ همه را یک تن و هم منفعت  اعلام کنند.

میخواهند کارگر و رفسنجانی و خامنه ای و رئیس دولت و کارفرماها را دوش به دوش هم در جشن پیروزی شرکت دهند. همه این حقه بازی ها برای این است تا کارگر به خاطر منافع کاذب ملی از مطالبات مستقل و برحق خویش بگذرد.

 اگر تا دیروز ارعاب به بهانه تهدیدات نظامی و جنگ و بمباران های هوایی گزینه روی میز حاکمیت بورژوازی علیه مطالبات سیاسی و اقتصادی کارگران بود، اگر دشمنی شیطان بزرگ و ضرورت مقابله با استکبار جهانی و سینه زنی برای مظلومیت امت اسلامی و... همگی علم کنار زدن مطالبات تلنبار شده طبقه کارگر و محرومان جامعه بود، از امروز اما کمپین بردن کارگر به زیر یوغ جهالت ناسیونالیستی٬ و دادن وعده های رونق اقتصادی و طلوع خورشید دروغین رفاه همگانی، هدف دسته جمعی دولت و حکومت و لایه های متعدد بورژوازی ایران است.

طبقه کارگر پیروزی دولت و حاکمیت سرمایه را می بیند! جشن نصب مدال افتخارات ناسیونالیستی به سینه همدیگر شان را شاهد است!   اما این طبقه وسع و توان نظاره گری منفعل را ندارد. 

حزب حکمتیست، طبقه کارگر٬ کارگران کمونیست٬ همه کمونیست ها و  آزادیخواهان و برابری طلبان در ایران را بویژه فراخوان میدهد تا، امروز که نقطه پایانی بر بهانه دشمن خارجی و تحریم و جنگ و بمباران گذاشته شده است، با تمام توان برای تمام مطالبات تلنبار شده اش به میدان بیاید.

باید به حاکمان نشان داد که کارگر، مرغ عزا و عروسی سرمایه داران و دولت های شان نیست!

حزب کمونیست کارگری- حکمتیست (خط رسمی)

١٥ ژوئیه ٢٠١٥