مسئله فلسطين مسئله طبقه کارگر است

امان کفا

دولت اسرائیل اعلام کرده است که تصمیم دارد حق شهروندی فلسطینی های شرق اورشلیم را بازبینی کند. امری که بدنبال خود، محدودیت های جدی در مقابل این مردم در گرفتن حتی حداقلی از امکانات رفت و آمد و کار در اسرائیل را بشدت افزایش خواهد داد. این تصمیم، جدا از عملی شدن و یا نشدن آن، بخشی از حمله همه جانبه تر دولت صهیونیستی علیه مردم فلسطین، و بیرون راندن آنها از خانه و کاشانه شان است. این تهدید، در ادامه حملات پی در پی، پرواکسیون نیروهای نظامی و فاشیستی اسرائیل، و دامن زدن به ناامنی و دستگیری و کشتار مردم فلسطینی است.  

زد و خوردهای اخیر، و رشد فزاینده زخمی شدگان و کشته شدگان، به حدی است که آمریکا، متحد پایه ای و بلامنازع اسرائیل را مجبور کرده است تا جان کری را بدنبال راه حل فوری به دیدار با ناتنیاهو و حاکمان در اردن، عربستان صعودی و عباس بفرستد. در مجموع، ضمن ابراز نارضایتی از خشونت افسار گسیخته نیروهای اسرائیلی !!، توافق شده است که دوربین های مدار بسته تحت مسئولیت اردن نصب شوند و دولت صهیونیستی هم توافق کرده است تا لابد به این ترتیب همه بینندگان تصاویر این دوربین ها، متوجه حسن نیت دولت صهیونیستی و اعمال تروریستی جوانان فلسطینی خواهند شد.  

بی شک اینکه حول چه اتفاقی، دور اخیر تقابل با دولت اسرائیل شروع شده است تعیین کننده نیست. در واقع، فاکتورها و عوامل معین تری در این دوره امکان حملات اخیر دولت صهیونیستی را فراهم کرده اند: 

     از یکطرف، در دوره ای که قدر قدرتی و تک تازی آمریکا در منطقه بی اعتبار شده است، و سهم خواهی رقبای امپریالیستی در منطقه به اشکال گوناگون ابراز می شوند، در شرایطی که تقابل های نیروها و حاکمان منطقه ای در خاورمیانه فیصله پیدا نکرده اند، دولت صهیونیستی هم فرصتی بدست آورده است تا گسترش نفوذ خود و تحمیل شرایط وخیم تری را به مردم فلسطین فراهم آورد.  امروز فاشیسم حاکم، مردم فلسطین را در موقعیتی ضعیف تر از گذشته و مخالفت با سیاست های ارتجاعی اش برای  پاکسازی قومی را بشدت ممکن تر از سابق می بیند. 

از طرف دیگر، گسترش تخاصم و حملات اخیر دولت صهیونیستی در این شرایط مورد قبول کامل بورژوازی اسرائیل و معیاری برای مقابله با هرگونه احتمال سیاست های فشار به اسرائیل برای قبول و برسمیت شناسی دولت تام الختیار فلسطینی، از جانب آمریکا می توانست مطرح شود. 

این آن شرایطی است که بر متن آن، دولت اسرائیل سعی دارد تا هرچه بیشتر از کارت مذهبی، با پرچم دفاع از یهودیت و حق یهودیان، به گسترش نفوذ خود دست یابد. درعین حال کارت مذهبی و گسترش حضور در اماکن مذهبی، به دولت ناتنیاهو امکان  می دهد تا مقبولیت سیاسی خود را در میان رقبای دیگر انتخاباتی افزایش دهد و موقعیت مناسب تری برای حزبش بوجود آورد. 

حداقل تاریخ هم نشان داده است که راه حل های گوناگون ارائه شده در رابطه با تخاصم های دولت صهیونیستی در هر تک موردی، نتوانسته و نمی تواند حتی برای میان مدت هم دوام داشته باشد.  مردم فلسطین بیش از پیش، امروز کاملا واقف هستند که هرگونه انتظار پاسخ قاطع و عقب نشاندن دولت اسرائیل توسط حاکمان منطقه و سازمان ملل و دیگر مراجع بین المللی، تنها بیانگر توهم به این مراجع بورژوا امپریالیستی است که با وجود قطعنامه ها و بیانیه های رسمی در مورد دولت تام الاختیار فلسطین، از هرگونه اقدام در این مورد طفره می روند. عدم پاسخگویی به این حداقل خواسته است که مردم فلسطین را به تقابل مستقیم با نیروهای نظامی اسرائیل کشانده ومی کشاند. امروز نه عباس، و نه هیچکدام دیگر از حاکمان دولت های منطقه، و نه سازمانهای گوناگون بین المللی، مرجعی قابل قبول برای این مردم به حساب نمی آیند و هرگونه توافقی میان آنها نیز، به اذعان خودشان، نتوانسته و نمی تواند به آرام کردن اوضاع بیانجامد. به همین ترتیب امروز دیگر نه محکوم اعلام کردن های سیاست های دولت صهیونیستی توسط جمهوری اسلامی، نه نیروهای سنتی و موجود، نظیر حماس و حزب الله و غیره، دیگر به وضوح، ناقابلی خود را برای بستن سدی قابل اتکا در مقابل حملات همه جانبه و نظامی اسرائیل، نشان داده اند. بی جهت نیست که امروز،  بیش از هر دوره دیگری، مردم فلسطین خود را تنها تر از همیشه در مقابل سیاست های اولترا راست دولت صهیونیستی می بینند.

اینکه دولت اسرائیل با وجود غر و لند و نق زدن های مراجع بین المللی، می تواند به پاکسازی کامل دست یابد و به آوارگی مردم فلسطین، حتی در اورشلیم رسمیت دهد، و یا اینکه اینبار تقابل ها و عکس العمل های مردم در فلسطین، می تواند کاملا از شکل های سابق خود خارج شده و ابعاد جدیدی بخود بگیرد، هنوز پاسخ حتمی و از پیش داده شده ای ندارد.

امروز بی شک، دنیا بیش از هر دوره ای دیگر،  نیازمند حضور قدرتمند و سازمان یافته طبقه ای است که از آن درجه توانایی و امکان سازمانی جهانی برخوردار باشد که بتواند جلوی این جهنمی که سرمایه در مقابل بشریت قرار داده است، بایستد و آنرا یکبار و برای همیشه به زباله دان تاریخ بیاندازد.