|
به یاد رفیق گرامی؛ علیرضا داوودی
خالد حاج محمدی
رفیق علیرضا داوودی کمونیست برجسته٬ سخنگویی دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب در اصفهان٬ شخصیت محبوب در میان نسل جوان آزادیخواه و برابری طلب در پنجم مرداد ١٣٨٨ در سن ٢٦ سالگی در بیمارستانی در شاهین شهر اصفهان جان باخت. علیرضا دوودی سردبیر نشریه دانشجویی راه خاکی در دانشگاه اصفهان٬ سخنگوی دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب اصفهان٬ سخنران و سازمانده هشت مارس ٨٦ اصفهان٬ سخنران مرسم اول مه ٨٧ کامیاران و چهره محبوب در میان فعالین کمونیست در ایران و از چهره های شناخته شده در محلات کارگری اصفهان و در میان کارگران مراکز کارگری این شهر بود. علیرضا داوودی در تاریخ ٢٤ بهمن ٨٧ توسط وزارت اطلاعات در منزل خود در شاهین شهر دستگیر و زیر فشار و شکنجه های فراوان قرار گرفت. سرانجام در تاریخ ٥ اردیبهشت ١٣٨٨ با قرار وثیقه ١٠٠ میلیون تومانی آزاد شد. بدنبال آزادی از زندان بدلیل مشکلات جسمی ناشی از دوره زندان و شکنجه هایی که شده بود٬ در بیمارستانی در شاهین شهر بستری شد و همانجا و بعد از مدت کوتاهی جان باخت. پزشکان دلیل مرگ علیرضا را سکته قلبی اعلام کردند٬ اما مرگ علیرضا از نظر همه کسانی که او را میشناختند مرگی مشکوک نامید شد و انگشت اتهام به سوی دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی نشانه رفت. اکنون ٦ سال از مرگ علیرضا داوودی میگذرد و هر سال رفقا و دوستدارانش٬ خانواده و بستگان او٬ به یاد او بر سر آرامگاه علیرضا جمع میشوند و خاطره عزیز او را گرامی میدارند. علیرضا داوودی چهر برجسته تحرکات انقلابی و برابری طلبانه در دانشگاههای ایران بود. او به نسلی تعلق داشت که در دوره سیاه حاکمیت جمهوری اسلامی از سالهای ٨٤ تا ٨٦ فضای دانشگاههای ایران را تغییر دادند٬ نسلی از جوانان ایران را حول مطالبات آزادیخواهانه٬ دفاع از برابری انسانها و علیه بردگی و اجحافات اعمال شده به طبقه کارگر به زنان و جوانان متحد کردند. دوره درخشانی که کمونیستها در دانشگاههای ایران حرف اول را میزدند. دوره ای که برای اولین بار در تاریخ سیاسی ایران نسل جوان کمونیست حول مطالبات برابری طلبانه٬ با نشریات چپ و رادیکال٬ با سخنرانیهای خود٬ با تجمعات وسیع و توده ای٬ فضای سیاسی ایران را تحت تاثیر قرار دادند. دوره ای که امید به رهایی و امید به سوسیالیسم و انقلاب کارگری در دل توده وسیعی از مردم ایران٬ در دل بخش قابل توجهی از کارگران٬ در دل نسل جوان تحصیل کرده طبقه کارگر شگفت و ترس و نگرانی را در دل سرمایه داران و دولتشان با همه جناحهای آن از سبز و سیاه تا نارنجی٬ در دل کل صف ارتجاع از جریانات اسلامی تا لیبرال و ناسیونالیستی ایجاد کرد. دوره ای که کل این صف علیه آزادیخواهی در دانشگاهها و علیه دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب بسیج شدند و با حمله وسیع جمهوری اسلامی و دستگیری طیف وسیعی از رهبران٬ سخنگویان و فعالین این تحرک انسانی٬ سرکوب شد. امروز و با گذشت ٨ سال از سرکوب تحرکات آزادیخواهانه دانشجویان٬ با گذشت ٨ سال از سرکوب دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب(داب)٬ هنوز اهداف و آرمانهای این تحرک٬ امیال و آرزوی اکثریت نسل جوان خصوصا در دانشگاههای ایران است. هنوز مراجعه به آن تاریخ٬ خواندن آن٬ درسها و تجارب آن٬ گنجینه ای مهم برای نسل جوان در دانشگاهها و در مبارزات آزادیخواهانه آنها است. تجربه داب و عروج کمونیستها در دانشگاه٬ شیرین ترین و افتخار آمیز ترین دوره مبارزات دانشجویی در تاریخ سیاسی ایران است. تحرک وسیعی که بر شانه کمونیستهای متشکلی چون علیرضا داوودی ها پیش میرفت. تاریخ آن نسل بخشی درخشان از تاریخ جنبش آزادیخواهی٬ از تاریخ جنبش سوسیالیستی جامعه ایران است. این تاریخ بار دیگر اینبار قدرتمند تر، وسیعتر و همه جانبه تر عروج خواهد کرد. اینبار مرکز این تحرک سوسیالیستی از دانشگاهها به مراکز صنعتی ایران به میان پرولتاریای صنعتی ایران تغییر مکان خواهد داد. اینبار کمونیستهای طبقه کارگر مستقیم و از زبان رهبران و فعالین خود در میان طبقه کارگر ایران به سخن خواهند آمد و شبح کمونیسم بر فراز جامعه ایران را در مبارزات خود برای رفاه و آزادی و امنیت به نیروی اجتماعی و قدرتمند و غیر قابل حذف تبدیل خواهند کرد. اینرا علیرضا داوودی های امروز و سازندگان آن تاریخ تضمین خواهند کرد. آنچه شفق انگیز است امکان پذیری این تحول عظیم و سوسیالیستی است. بی تردید اراده کمونیستهایی که این حقیقت را می بینند و برای ایفای نقش تاریخی در این دوره نقشه روش و دخالتگرانه ای دارند و تصمیم به پاگذاشتن در این میدان گذاشته اند٬ تعیین کننده است. مسئله این است که این نیرو با تاریخی درخشان موجود است و صدهها علیرضا داوودی برای چنین تحولی با اتکا به تجارب گذشته جنبش خود و با اتکا به تجربه دوره پیش داب٬ در میدانند. علیرضا داوودی یکی از چهره های درخشان آن تاریخ و یکی از سخنگویان آن تحرک انقلابی و توده ای و اجتماعی وسیع بود. یاد علیرضا داوودی و یاد دوره ای درخشان از فعالیت کمونیسهای جوان در دانشگاه همیشه گرامی است.
اول اوت ٢٠١٥
|
