شبح كمونيسم در ايران
ثریا شهابی
آنهايي كه پايان مناقشه "اتمي" و ستاره شدن ظريف و روحاني در باشگاه و مافياي "جامعه جهاني" را پايان جدال آزاديخواهي و برابري طلبي كمونيستي در ايران ميدانيد، داوران و قضاتي كه ذوق زده منتظر انتشار عكس ظريف و روحاني بعنوان مرد و مردان سال، روي جلد مجله تايم هستيد، امثال توده – اكثريت، روشنفكران و دگرانديشان پادو و نوكر هر قدرت حاكمي، اسلامي يا فاشيستي، كساني كه منتظريد تا پايكوبان سوت پايان تاريخ در جدال با حاكميت در ايران را به صدا درآوريد، ابعاد خطر كمونيسم در ايران را از مقام معظم بشنويد. بشنويد كه چگونه برخي خبرها خواب از چشمان رهبر انقلاب ربوده است: "رهبر انقلاب با اشاره به سابقه استفاده گروههای مارکسیستی و کمونیستی از روشهای غیراقناعی و تحمیل عقاید خود، هشدار دادند: اگر برخی خبرها درباره فعال شدن دوباره جریان مارکسیستی در بعضی دانشگاهها، واقعیت داشته باشد، قطعاً پول آمریکایی حامی این جریان است تا دانشجویان متفرق و شقه شقه شوند." ٢٠/٠٤/٩٤ مشروح بیانات رهبر انقلاب در دیدار دانشجویان بشنويد كه حكومتي كه سي و شش سال با خرداد شصت و حكم جهاد و حمام خون و ترور و اوين و قزل حصار پا گرفت و حكومت ميكند. حكومتي كه با شيطان بزرگ آشتي كرده است و امروز فكول كراواتي در كلوپ جانيان جهاني صندلي گرفته است، چگونه خوف خود را از تنها اپوزيسيون خود، كمونيسم و طبقه كارگر، اعلام ميكند. قدرتي كه در قلب حاكميت يكي از مختنق ترين حكومت هاي قرن توسط "روشهاي غيراقناعي و تحميل عقايد" نفوذ و رشد ميكند. مقام معظم ديگر به چه زباني بگويد كه با همه حساب هايشان را صاف كرده باشند، اين يكي را نتوانسته اند نه خفه كنند و نه به تسليم بكشانند.
٢٠ ژوئیه ۲۰۱۵
|