دولت و مجلس جدید بریتانیا

در حاشیه نتیجه انتخابات بریتانیا

 

ثریا شهابی

Soraya_shahabi@yahoo.com

 

انتخابات عمومی در بریتانیا، و برد غیرقابل پیش بینی محافظه کاران،  بلافاصله به موجی از ترس، نگرانی، خشم و نارضایتی در سراسر بریتانیا دامن زد. تظاهرات مردم خشمگین در لندن، در فردای انتشار خبر نتیجه انتخابات، این پیروزی را به کام محافظه کاران تلخ کرد.

جایگاه اسکاتلند در نتیجه این انتخابات، و تغییر توازن قدرت به نفع این کشور، کلیدی و غیر قابل انکار است. برد محافظه کاران بيش از آنکه محصول خوش بینی هیچ بخش مهمی از جامعه نسبت به سیاست های راست این حزب باشد، محصول ترس و وحشتی است که ناسیونالیسم عظمت طلب انگلیسی در مقابل رشد غیرقابل چشم پوشی   (SNP) حزب "ملیگرای اسکاتلند"، در دل مردم ایجاد کرد! حرب "ملیگرای اسکاتلند" چپ و رادیکال، حزبی است که در راس رفراندم برای جدایی اسکاتلند بود. تبلیغات  ناسیونالیسم عظمت طلب انگلیسی  نسبت به خطر رشد این حزب و جدایی اسکاتلند و ایجاد رعب نسبت به  "خطر از هم پاشیدن اتحاد بریتانیا"  و همچنین تلاش حزب کارگر برای نمایندگی این ناسیونالیسم و فاصله گرفتن از (SNP) ، از یک طرف باعث عروج غیرقابل پیش بینی حزب محافظه کار شد و از طرف دیگر با  "جارو شدن"  حزب کارگر از اسکاتلند، موجب عروج بی سابقه حزب ملیگرای اسکاتلند، بعنوان سومین حزب بزرگ بریتانیا شد. پارلمان و ساختار سیاسی حکومت بریتانیا پس از این انتخابات، تغییرات مهمی را تجربه میکند. 

عروج حزب چپ گرا و رادیکال ملیگرای اسکاتلند و کسب ۵۶ کرسی از ۵۹ کرسی اسکاتلند و برد محافظه کاران در انتخابات عمومی، با پرچم حفط اتحاد بریتانیا،  فی الحال شکافی عظیم در ساختار سیاسی بریتانیا بوجود آورده است. پولاریزاسیونی که در بالا در مقابل جامعه قرار گرفته است، بعلاوه اعتراض و فشار از پایین، تظاهرات لندن علیه دولت محافظه کار و سیاست های ریاضت اقتصادی آن، دولت تازه این کشور را با چالش های مهمی روبرو میکند.   

این انتخابات، همچنانکه پیش بینی میشد، تغییرات مهمی در صف بندی احزاب اصلی پارلمانی بریتانیا بدنبال داشت. رهبران دو حزب اصلی، حزب کارگر و لیبرال دمکرات، استعفا دادند و احزاب شان دچار بحران هویتی شد. اگر حزب محافظه کار، یک حزب دست راستی مستقیم است، نه "حزب کارگر" حزب کارگر است و نه "حزب لیبرال دمکرات"، لیبرال و دمکرات است!

بریتانیا دور کاملا متفاوتی از ساختار سیاسی، را پیش رو دارد. رابطه قدرت و حفظ اتحاد اسکاتلند و ایرلند شمالی و ویلز و انگلیس به شکل قدیم،  با دشواری های جدی روبرو خواهد شد.


بعلاوه حکومت یک دست محافظه کاران که راه برون رفتی برای خلاصی از رکود اقتصادی ندارند و مقاومت جامعه در مقابل ریاضت اقتصادی بیشتر و زدن بیشتر از تامین اجتماعی،  بریتانیا را در ۵ سال آتی حکومت محافظه کاران، پرتنش و بحرانی خواهد کرد.

سوال این است که آیا طبقه کارگر و محرومان جامعه، در شرایط پیش روی، با فاصله ای که از این احزاب پالمانی نشان داده اند، برای دخالت مستقل و مستقیم در سرنوشت جامعه،  بیشترین استفاده را خواهند کرد و به میدان خواهند آمد. شواهد نشان میدهد که تحرکات از پائین بر متن شکاف در بالا، فرصت های خوبی برای دخالت حکومت شوندگان فراهم میکند.

 

۱۰ می ۲۰۱۵